Για εμάς και διάφορα άλλα υλικά που πιθανόν να σας ενδιαφέρουν

Ανακλήθηκε η απόλυση του συναδέλφου από το βιβλιοπωλείο ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (β’ όροφος) Εξάρχεια, ΤΗΛΕΦ.: 210-3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr


Το Σάββατο 22/3 στις 11 π.μ. βρεθήκαμε έξω από το βιβλιοπωλείο ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, μπλοκάροντας τη λειτουργία του. Διαμαρτυρηθήκαμε για την απόλυση συναδέλφου μας που έγινε στις 14/3. Ο συνάδελφος απολύθηκε επειδή, στις 13/3, συμμετείχε στην ΑΠΕΡΓΙΑ των courier, ντελιβεράδων, εξωτερικών υπαλλήλων που είχε κηρύξει η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ).
Ανάλογο μπλοκάρισμα για πολλές ώρες είχε γίνει και την Τετάρτη 19/3, ημέρα της Πανεργατικής Απεργίας.

Εκατό περίπου άτομα (βιβλιοϋπάλληλοι, courier, συμπαραστάτες) με τα πανώ των σωματείων (ΣΒΕΟΔ και Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής) κλείσαμε τις πόρτες του βιβλιοπωλείου. Με προκηρύξεις και ντουντούκα ενημερώναμε τους πελάτες και τους περαστικούς, καλώντας τους να μας συμπαρασταθούν. Η ανταπόκριση στο κάλεσμά μας ήταν πολλή μεγάλη, το βιβλιοπωλείο νέκρωσε.

Αντιπροσωπεία από τα δύο σωματεία μαζί με τον απολυμένο είχαν συνάντηση με τη νομική σύμβουλο της εταιρείας Καλλέργη Ασπ., η οποία δήλωσε ότι, "η εταιρεία, ό,τι έχει να πει, θα το πει τη Δευτέρα στην τριμερή συνάντηση στην Επιθ. Εργασίας".
Στις 1.00 μ.μ., και ενώ η διαμαρτυρία - αποκλεισμός συνεχιζόταν κανονικά, η νομική σύμβουλος της εταιρείας κάλεσε εκ νέου την αντιπροσωπεία των σωματείων και τον απολυμένο συνάδελφο και τους ανακοίνωσε ότι, "η εταιρεία δέχεται να κάνει επαναπρόσληψη την Τετάρτη το πρωί, αρκεί να λήξει τώρα ο αποκλεισμός".

Από χτες ο συνάδελφός μας βρίσκεται πάλι στη δουλειά. Μια σημαντική ΝΙΚΗ για όλους μας! Η εκδικητική απόλυση δεν πέρασε. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία δεν πέρασαν.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ.

Ευχαριστούμε όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν. Να σημειώσουμε ότι, το Σάββατο στη διαμαρτυρία βρέθηκαν μαζί μας και συνάδελφοι που εργάζονταν στην ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ το 1994. Οι συνάδελφοι αυτοί είχαν τότε συμμετάσχει στην απεργία των 13 ημερών που πέτυχε την επαναπρόσληψη 5 απολυμένων συναδέλφων.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!


Πέμπτη 27/3/08

Λίγα λόγια για τα κλεισίματα μαγαζιών

αναδημοσίευση από το athens indymedia ανακοίνωσηs συναδέλφων απεργών

(Το κείμενο αυτό μοιράστηκε μεταξύ άλλων κατά την διάρκεια των κλεισιμάτων σε μαγαζία που λειτουργούσαν κανονικά στο κέντρο της Αθήνας την μέρα της γενικής απεργίας. Δώθηκε σε εργαζόμενους υπό καθεστώς εργασιακής τρομοκρατίας αλλα και λίγους συνειδητούς απεργοσπάστες, σε καταναλωτές που νοιάζονταν μόνο για τα ψώνια τους και σε διαδηλωτές.)


Λίγα λόγια για τα κλεισίματα μαγαζιών… Στις δύο «γενικές» απεργίες (12/12 και 13/2), κάποιος κόσμος πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διαδήλωση προέβη σε κλεισίματα μαγαζιών που λειτουργούσαν. Έχοντας συμμετάσχει σε αυτά, κρίνουμε απαραίτητο να εκθέσουμε το σκεπτικό των πράξεών μας.
Η Γενική Απεργία δεν είναι κάτι αόριστο και γενικό που απλώς συμβαίνει επειδή το κυρήττει η ΓΣΕΕ αλλά μία άμεση πράξη διεκδίκησης που κάνεις μαζί με τους συναδέλφους σου και κόντρα στο αφεντικό σου. Γνωρίζουμε ότι οι σημερινές συνθήκες εργασίας παράγουν μια σειρά από διαχωρισμένες ατομικότητες που η κάθε μία διαπραγματεύεται τη μοίρα της με το αφεντικό μόνη.

Πως σε πολλές δουλειές και να θέλεις είναι δύσκολο να απεργήσεις. Με τα κλεισίματα πρωταρχικό σκοπό είχαμε να σπάσουμε τον φόβο των εργαζομένων, να τους βοηθήσουμε να απεργήσουν ή να λουφάρουν.

Άλλωστε επιλέγουμε να κατεβαίνουμε στον δρόμο ως ενεργά υποκείμενα και όχι ως παθητικοί ακόλουθοι συνδικάτων και κομμάτων. Επειδή δεν θέλουμε να είμαστε απλώς αυτοί που περάσαμε δίπλα από τον εργαζόμενο που αντί να συνομιλήσουμε απευθείας θα συνομιλήσουμε το βράδυ μέσω των ειδήσεων, οφείλουμε τουλάχιστον να μειώσουμε την απόσταση ανάμεσα στον διαδηλωτή και τον μπουφετζή που του φτιάχνει καφέ, των διαδηλωτή και τον εμποροϋπάλληλο που μόλις τελειώσει η πορεία θα «εξυπηρετήσει» καταναλωτές.

Με τέτοιες κινήσεις αντί απλώς να διαδηλώνουμε πράττουμε, ξεπερνώντας την στείρα διαδήλωση και αναδεικνύοντας τις ταξικές αντιθέσεις που υπάρχουν στους χώρους εργασίας, φέρνοντας στην επιφάνεια τον πόλεμο ή και τις ανακωχές που κρύβονται πίσω από τις βιτρίνες του Παπασωτηρίου, του Metropolis, του Βενέτη και του E-shop, στους χώρους που εργάζονται δηλαδή μ’ ελάχιστη ή και χωρίς καμία συνδικαλιστική κάλυψη (σε περίπτωση που θελήσουν να απεργήσουν) μόνιμοι και επισφαλείς εργαζόμενοι.
Τέλος πέραν της διεκδίκησης και του τσαμπουκά στα αφεντικά, γενική απεργία σημαίνει και σαμποτάρισμα της παραγωγής. Για μία μέρα μπλοκάρεται η ροή των εμπορευμάτων και η απεργία προκαλεί υλική ζημιά στο κεφάλαιο.

Δεν νοείται Γενική Απεργία με κόσμο να εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να κάνει τα ψώνια του, οι καφετέριες και τα μπαρ να είναι γεμάτα, και γενικά, μόλις τελειώσει η πορεία τα πράγματα να επανέρχονται στην κανονικότητά τους. Με τα κλεισίματα μαγαζιών προσπαθήσαμε να πραγματώσουμε το μπλοκάρισμα της παραγωγής, τουλάχιστον κινούμενοι προς την κατεύθυνση να μην κυκλοφορήσει τίποτα στις περιοχές από όπου περνάει η πορεία. Και πραγματώνοντας αυτές τις μοριακές κινήσεις ήρθαμε κυρίως αντιμέτωποι, όχι με τα αφεντικά –τα οποία συνήθως κωλώνουν όταν βρουν απέναντί τους συλλογικές κινήσεις και υπακούουν προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα- αλλά με καταναλωτές των οποίων ο πατριωτισμός και ο ατομισμός φαίνεται να μην έχει όρια.
Όπως και αντιμετωπίσαμε τις αντιφάσεις των ίδιων των απεργών, που τόσο εύκολα μεταπηδάνε από τον ρόλο του απεργού στο ρόλο του καταναλωτή, που ύστερα κάθεται στα καφέ και στα ρακάδικα, συζητώντας για το πώς πήγε η πορεία. Κάτι αναμενόμενο βέβαια σε ένα βαθμό από την στιγμή που η έννοια της 24ωρης Γενικής Απεργίας έχει περιοριστεί από τους εργατοπατέρες σε μια δίωρη βόλτα-συμβολική διαμαρτυρία στο κέντρο της Αθήνας, κι όχι σε ένα 24ωρο ταξικών δράσεων, σαμποταρίσματος του κεφαλαίου και συλλογικής απαλλοτρίωσης χώρου και χρόνου από τα δεσμά της μισθωτής εργασίας και της κατανάλωσης. Προφανώς στα κλεισίματα δεν αναγνωρίσαμε κανένα δικαίωμα στην κατανάλωση, ούτε δικαίωμα στην εργασία.

Η επίθεση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης δεν είναι μία επίθεση που αφορά των καθένα μας ξεχωριστά αλλά όλους τους εργαζόμενους ως κοινό υποκείμενο. Ως εκ τούτου η υπεράσπιση της απεργίας, η επιβολή του μπλοκαρίσματος της παραγωγής είναι αδιαπραγμάτευτα, είτε πραγματοποιούνται από τους συγκεκριμένους εργαζόμενους της εκάστοτε επιχείρηση, είτε από μειοψηφίες των απεργών- διαδηλωτών, εργατικών πρωτοβουλιών κλπ.

Οι κινήσεις αυτές συμβάλουν στο ξεπέρασμα των διαχωρισμών ανάμεσα σε ασφαλισμένους και μη, μόνιμους και ελαστικούς, ενώ επιτίθονται έμπρακτα στη διασπαστική συντεχνιακή/κλαδική λογική που επικρατεί στους αγώνες, αναζητώντας την άμεση επαφή και την επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων.

Εργάτες - λάστιχο, αόρατοι απεργοί

Κοινωνική Ασφάλιση για Όλους

προκύρηξη που μοιράστηκε και σε καταστήματα στα Bορειοανατολικά Προάστια

(για ένα κίνημα και στα προάστια, μέρος 2ο)

Έχεις παιδιά; Ακόμα και αν δεν έχεις, αλλά έχεις ανήψια, θα μπορούσαν εκείνα να ζήσουν με 630,25 ευρώ το μήνα;

Στις 12 Δεκεμβρίου εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές και εκατομμύρια απεργών έστειλαν τον Μαγγίνα σπίτι του δείχνοντας τα πρώτα αποτελέσματα εναντίον των σχεδίων της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό. Από τη δυναμική των ανασφάλιστων της γενιάς των 700 ευρώ και των εργαζόμενων της Ολυμπιακής και ευρύτερα των ΔΕΚΟ, και από τη μάχη των εργατριών στις βιομηχανίες με το φασόν μέχρι τους λιμενεργάτες, η άρχουσα τάξη έχει ήδη αρχίσει να κλονίζεται. Η πανεργατική απεργία αποδείχθηκε μεγαλειώδης, καθώς ήταν μεγαλύτερη και από αυτή του Γιαννίτση το 2001.

Στις 13 Φεβρουαρίου ήρθε ο δεύτερος γύρος των κινητοποιήσεων ενάντια στα σχέδια της Πετραλιά. Ο κόσμος ήταν σχετικά λιγότερος αλλά το πάθος ακόμα περισσότερο.

Την Τετάρτη 19 Μαρτίου έρχεται τρίτος γύρος κινητοποιήσεων με νέα πανεργατική απεργία. Όλοι μαζί, σε κάθε κλάδο θα πρέπει να παλέψουμε εναντίον κάθε αντιασφαλιστικού σχεδίου καθώς και για την κατάργηση των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα (1992) και Ρέππα (2002).

Να εξηγήσουμε περιληπτικά τα τελευταία σχέδια που πρότεινε η κυβέρνηση:

- Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των μητέρων με ανήλικο κατά 5 έτη στο 55ο. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις (ασφαλισμένες από το 1993 και μετά) το μέτρο (συν 12 μήνες το χρόνο) ξεκινά από το 2009. Δεν δίνεται δηλαδή ο μεταβατικός χρόνος των 5 ετών.

- Οι ασφαλισμένοι από το 1983 και μετά θα συνταξιοδοτηθούν στο 60ό έτος με 35ετία (από 58ο), οι γυναίκες στο 60ό, επίσης, από το 57ο.

- Τίθεται ηλικιακό όριο (58ο) ακόμη και στην 37ετία (το 2002 που καθιερώθηκε ήταν χωρίς όριο).

- Οι επικουρικές περικόπτονται δραματικά στο 20% με 35ετία, σταδιακά από το 2013. Για 15 έτη η επικουρική πέφτει στο 8%!

-Για να λάβει κάποιος σύνταξη στο 80% θα πρέπει να εργαστεί μέχρι το 68ο έτος (3,3% για κάθε επιπλέον χρόνο) και για 38 έτη (στο 63ο για τους ασφαλισμένους προ του 1993).

- Αυξάνονται στα 100 (από 50) τα ένσημα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα 120 για παροχές σε χρήμα και μάλιστα από το 2009 (στα 80 και 100 αντιστοίχως για τους οικοδόμους).

Πιο συγκεκριμένα, για τις γυναίκες και κατ’επέκταση τις μητέρες:

- Οι ασφαλισμένες με ανήλικο προ του 1992, που προβλέπεται μεταβατικός χρόνος (από το 2013 και μετά η αύξηση του ηλικιακού ορίου στο 55ο), έρχεται το πέναλτι της περικοπής 6% το χρόνο (και για μία 5ετία) από το 2009. Αρα είναι δώρον-άδωρον η μεταβατική περίοδος αφού όποια γυναίκα παραμείνει θα λάβει μικρότερη σύνταξη.

- Οι γυναίκες-ελεύθεροι επαγγελματίες πάνε στο 60ό με 35 έτη ασφάλισης.

- Οι μητέρες θα πρέπει στο 50ό έτος να έχουν ταυτόχρονα ανήλικο και να έχουν 25 χρόνια (ή 20 ανάλογα αν προέρχονται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα) ασφάλισης για να βγουν στη σύνταξη στα 55. Ετσι, μια γυναίκα που είχε στο 47ο ανήλικο και 25 έτη εργασίας τα νέα μέτρα την «πιάνουν» και θα βγει στη σύνταξη στο 60ό έτος! Άρα μια γυναίκα θα πρέπει να αρχίσει να δουλεύει πριν από τα 25 έτη και να γεννήσει το νωρίτερο στα 33 για να... ευνοηθεί και να βγει στη σύνταξη στο 55ο έτος.

- Οι τρίτεκνες θα συνταξιοδοτηθούν στο 55ό από το 50ό σήμερα.

- Η άδεια μητρότητας θα αυξηθεί κατά έξι μήνες, δυνητικά, και η μητέρα θα λαμβάνει αποδοχές από τον ΟΑΕΔ ίσες με τον εκάστοτε κατώτατο μισθό (περίπου 660 ευρώ σήμερα).

- Μειώνονται κατά 50% οι εισφορές το πρώτο 12μηνο απασχόλησης μετά τη γέννηση του κάθε παιδιού (μέχρι τα τρία).

Πιο συγκεκριμένα τώρα: στα προάστια της Αττικής υπάρχουν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις (ή επιχειρήσεις που λειτουργούν οικογενειοκεντρικά) όπου οι εργαζόμενοι φοβούμενοι μια πιθανή απόλυση, δεν τολμούν καν να ζητήσουν τα ένσημά τους, την ασφάλισή τους, οπότε πόσο μάλλον να τολμήσουν να απεργήσουν!

Εδώ είναι και το παιχνίδι, όμως. Όσο περισσότερο συλλογικά αντιμετωπίζουμε τα εργασιακά μας προβλήματα, όσο περισσότερο μιλάμε με τους συναδέλφους μας για αυτά, τόσο ευκολότερα θα πάρουμε τα δεδουλευμένα μας και όλα τα κεκτημένα που με τόσο αγώνα έναν ολόκληρο αιώνα πάλευαν οι εργάτες παγκοσμίως. Ποιά είναι αυτά; Το 8-ωρο, η ασφάλιση, τα ένσημα, τις άδειες, τα επιδόματα αδείας, το δώρο Χριστουγέννων-Πάσχα-καλοκαιριού. Αυτά, όπως και τόσες άλλες κατακτήσεις δε μας χαρίζονται από τους εργοδότες. Το εργατικό κίνημα τα έχει κερδίσει με τους αγώνες του, και πολλές φορές μάλιστα με αίμα.

Επίσης, την ημέρα της απεργίας κάποιοι εξαναγκάζονται να δουλέψουν, γνωρίζοντας ότι θα απολυθούν αργά ή γρήγορα αν απεργήσουν, ή το πιο πιθανό, θα εξαναγκαστούν να παραιτηθούν (οικειοθελής αποχώρηση) μετά από ψυχολογικό πόλεμο. Πρόκειται για τον ευρύτατο και συνεχώς επεκτεινόμενο τομέα των υπηρεσιών, ιδιαίτερα στο λιανικό εμπόριο και τον ταχείας εστίασης επισιτισμό (κοινώς φαστφουντάδικα), όπου ο συνδικαλισμός είναι ανύπαρκτος και αποτελούν τον ορισμό της επισφάλειας.

Είναι δυνατόν αυτός ο κλάδος εργαζομένων να είναι οι αυτονόητοι υπηρέτες μας ακόμα και την ημέρα της γενικής απεργίας; Αν δε μας αρέσει η εκτίμηση ότι υπάρχει εργατική αριστοκρατία και από κάτω της όλοι οι υπόλοιποι, πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε τις πωλήτριες/ες και τους σερβιτόρους/ες σαν εργαζόμενους/ες και την ημέρα της απεργίας. Για αυτό, δε δουλεύουμε - δε καταναλώνουμε τη μέρα της απεργίας, ως ένδειξη αλληλεγγύης σε αυτόν τον κλάδο εργαζομένων.

Απαιτούμε τα αυτονόητα και ήδη κεκτημένα:

- πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου, σύνδεση των συντάξεων με τις πραγματικές αυξήσεις των μισθών.

- κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα και Ρέππα,

- κατάργηση των προγραμμάτων stage ΟΑΕΔ, και όλων των προγραμμάτων στεγνής εκμετάλευσης των εργαζόμενων

- δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους άνεργους.

- κατάργηση όλων των νόμων για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις

- ένταξη όλων των επαγγελμάτων στα βαρέα και ανθυγιεινά (ή μήπως υπάρχει δουλειά που δεν ταλαιπωρεί τη σωματική μας και ψυχική μας υγεία;)

Η υγεία μας, η εργασία μας, η ασφάλιση μας, η ίδια η ζωή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των όποιων ειδικών. Η δική μας συμμετοχή, η πάλη και η αντίσταση θα ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση. Όλοι θέλουμε να ζούμε με μιας χ ποιότητας αξιοπρέπεια. Ας μην τους αφήσουμε να μας λένε ότι είμαστε "η γενιά που δε θα πάρει σύνταξη ποτέ"...

Με τις παραπάνω λογικές καλούμε και πάλι όλους τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν ενεργά και δυναμικά στην απεργία στις 19 Μαρτίου...

Σκέψου συναδελφικά / συλλογικά - δράσε και τοπικά... κάνει καλό!


ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

επιτροπή αγώνα για το ασφαλιστικό στην Αγία Παρασκευή


epitropi.aghiaparaskevi@gmail.com

Η απεργία της 19-3

Η μέρα ξεκίνησε νωρίς, όπως πρέπει να ξεκινάνε δηλ. οι απεργίες, και από τις 7:30 βρισκόμασταν μαζί με συναδέλφους βιβλιουπάλληλους εξώ από το βιβλιοπωλείο, δισκάδικο, καφετέρια, γατζετάδικο, ταξιδιωτικό γραφείο (και ποιος ξέρει τι άλλο;) Public στο Σύνταγμα, για να περιφρουρήσουμε την απεργία μας. Δυστυχώς κάποιοι λίγοι εργαζόμενοι είχαν μπει νωρίτερα αλλά από την ώρα και μετά που πήγαμε δεν μπήκε κανείς άλλος. η περιφρούρηση κύλησε σχετικά ήσυχα. Αν και κάποιοι εργαζόμενοι έδειξαν όρεξη να μπουν στο μαγαζί κανείς δεν υπερέβαλλε.

Το πανώ του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου έγραφε "Ληστεύουν τα ταμεία, παγώνουν οι μισθοί μα πάνω από όλα μας κλέβουν τη ζωή" ενώ του Ρεπό το υβριστικό όπως αποδέχτηκε "Δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα Πετραλιά". Λέμε υβριστικό γιατί κάποια στιγμή είχαμε την τιμή να μας επισκεφθούν δύο εξέχοντα όργανα της τάξεως και να μας ζητήσουν (ευγενικά είναι η αλήθεια) αν θέλουμε να το κατεβάσουμε μιας και θεώρησαν ότι είναι υβριστικό. Φυσικά εμείς αρνηθήκαμε (για την ιστορία θα πρέπει να αποδελτιώσουμε και την εξής στιχομυθία: Μπάτσος "Ντάξει, εμείς κάνουμε τη δουλειά μας όπως και εσείς κάνετε τη δουλειά σας" Συνάδελφος "Εμείς δεν κάνουμε τη δουλειά μας! Εμείς κάνουμε απεργία!"). Τότε οι αστυνομικοί μας απείλησαν ότι θα στείλουν μία ομάδα να μαζέψει το πανό. Αν και μείναμε εκεί για αρκετή ώρα ακόμη δεν μας επισκέφθηκε καμία επιτροπή λογοκρισίας της Ελληνικής Λογονομίας.


Τέλος πάντων αποχωρήσαμε κάποια στιγμή, για να κατέβουμε στη διαδήλωση, διαμηνύοντας στους υπεύθυνους εκεί (κάτι τρομαγμένοι σεκιουριτάδες που ούτε την πόρτα δεν άνοιγαν να τους μιλήσουμε) ότι το μαγαζί σήμερα δεν θα ανοίξει. Στην συνέχεια αφού δέσαμε το υβριστικό πανό μας στο Πολυτεχνείο συμμετείχαμε στη διαδήλωση.

Όταν φτάσαμε στο ύψος του Public, διαπιστώσαμε ότι είχαν κάνει το λάθος να ξανανοίξουν. Μοιραίο λάθος μιας και με άλλους συναδέλφους από σωματεία και εργατικές ομάδες τους κάναμε μία επίσκεψη πολύ πιο δυναμική από την πρωινή. Φυσικά το κατάστημα έκλεισε, φωνάχτηκαν συνθήματα όπως "Είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες και στα αφεντικά δεν κάνουμε τις πλάτες", "Λευτεριά σε όσους είν' στα μαγαζιά" κλπ. Τελός αφού τους δείξαμε την αγάπη μας με λίγο κόκκινο για να μας θυμούνται αποχωρήσαμε.

Δυστυχώς το τέλος της πορείας μας θύμησε με τον πιο σκληρό τρόπο πόσο για θάψιμο ήθελαν να την στείλουν οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ. Τέλος πάντων αυτά θα τα πούμε σε επόμενο κείμενο. Όσο αφήνουμε την οργάνωση μας και τη διαχείριση των συμφερόντων μας στους γραφειοκράτες και στους ξεπουλημένους συνδικαλιστές αυτό θα γίνεται. Το ότι δεν έγινε ούτε το στοιχειώδες, πχ. να μείνει όλος αυτός ο κόσμος στο Σύνταγμα, και να πει αν δεν αποσύρετε το νομοσχέδιο εμείς δε φεύγουμε. Το ότι προσπάθησαν με 15 τρόπους να μην καταλάβει ο κόσμος τη δύναμη του, να μην καταλάβουν ας πούμε οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ ότι είχαν πίσω τους κόσμο που έφτανε από το Σύνταγμα μέχρι το Πεδίο του Άρεως, φανερώνει τη κατάντια τους. Φανερώνει όμως και το μόνο δρόμο που μπορούμε να πάρουμε εμείς οι εργάτες. Όσο είμαστε ενάντια στα αφεντικά πρέπει να είμαστε και ενάντια στη ΓΣΕΕ.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ έξω από το βιβλιοπωλείο "ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ" για την απόλυση συναδέλφου μας

- ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ»
- Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Στις 14/3/08 απολύθηκε συνάδελφός μας από το βιβλιοπωλείο «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ», επειδή συμμετείχε στην Απεργία που είχε κηρύξει την προηγούμενη μέρα η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (το σωματείο των courier, ντελιβεράδων, εξωτερικών υπαλλήλων). Την Απεργία αυτή υποστήριζε και ο Σύλλογός μας.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Διαμαρτυρία έξω από το βιβλιοπωλείο «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ»
Σάββατο 22/3/08 11.00 π.μ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (β’ όροφος) Εξάρχεια, ΤΗΛΕΦ.: 210-3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr

την παραπάνω ανακοίνωση την λάβαμε με email και φυσικά (όπωs πάντα) το σάββατο θα είμαστε και εμείs εκεί

'Ολοι στην απεργία την Τετάρτη 19 Μαρτίου

Όχι στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα

Γενική απεργία διαρκείαs - Πανεργατική εξέγερση τώρα

Καμία εμπιστοσύνη στουs πουλημένουs εργατοπατέρεs τηs ΓΣΕΕ


προσυγκέντρωση τηs oμάδαs εργαζομένων στο εμπόριο
"το ρεπό" στο μουσείο στιs 11.30 πμ


και ένα ενδεικτικό πινακάκι με το τι χάνουμε από την επικουρική σύνταξη...

Aνακοίνωση του Συνδικάτου Εργαζομένων στην ενέργεια «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»
ΖΑΦΕΙΡΑΚΗ 4 ΚΟΖΑΝΗ ΤΗΛ-ΦΑΞ: 24610 30668 e-mail seenerga@otenet.gr

Κοζάνη 8/3/2008

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Ø Απόσυρση τώρα του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου στο σύνολό του.
Ø Όχι στην υπαγωγή του ΟΑΠ/ΔΕΗ στο ΙΚΑ και την υφαρπαγή των αποθεματικών των εργαζομένων.
Ø Όχι στην εξίσωση προς τα κάτω των συνταξιοδοτικών παροχών και των παροχών υγειονομικής περίθαλψης.
Ø Όχι στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας.
Ø Συντονισμός του αγώνα όλων των αγωνιζόμενων κλάδων.

Συνάδελφοι – σσες
Το συνδικάτο μας χαιρετίζει τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ που συνεχίζει για έκτη συνεχόμενη μέρα την απεργία η οποία έχει στόχο την υπεράσπιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας που η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί να καταργήσει μέσα από ένα νομοσχέδιο οδοστρωτήρα !
Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης αποκαλύπτει ότι η ΝΔ θέλει: Να διαλύσει τον ΟΑΠ ΔΕΗ. Να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Να μειώσει τις συντάξεις. Να ισοπεδώσει τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών. Να κάνει «κουμπαρά αλληλεγγύης» υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και του ΦΠΑ. Να χτυπήσει όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

Η απεργία ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε συμμετοχή (100%) και σε ένταση με την έξοδο από το σύστημα 5000 ΜW ! Η κυβέρνηση συνεχίζει στη γραμμή της αδιαλλαξίας δίνοντας τα «διαπιστευτήριά» της στην Ε.Ε, στους τραπεζίτες και στην εργοδοσία, βάζοντας στο «κρεβάτι του Προκρούστη» όλα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Τα μέλη και τα στελέχη της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στο σύνολο τους έδωσαν με αγωνιστική αυταπάρνηση αυτή τη μεγάλη απεργιακή μάχη, πρωτοστατώντας στις ενημερώσεις, στις ομάδες περιφρούρησης και σε όλες τις εκφάνσεις αυτού του αγώνα.
Χαιρετίζουμε την αγωνιστική στροφή της ΓΕΝΟΠ, αλλά δεν διαγράφουμε τις μεγάλες ευθύνες της για τη μέχρι τώρα πορεία. Η άποψή μας είναι ότι το διεκδικητικό πλαίσιο μετά και την δημοσίευση του νομοσχεδίου και την είσοδο στον αγώνα και άλλων κλάδων εργαζομένων πρέπει να διαμορφωθεί διαφορετικά:

1. Απόσυρση τώρα συνολικά του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου.
2. Με ευθύνη της ΓΕΝΟΠ να γίνει συντονισμός όλων των αγωνιζόμενων κλάδων
Γιατί εκτός από την ένταξή μας στο ΙΚΑ είναι ένα σωρό διατάξεις που επηρεάζουν αρνητικά και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Αυτό θα μας επιτρέψει να συντονιστούμε με όλους τους άλλους κλάδους που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις ή θα μπουν το επόμενο διάστημα και επιπλέον θα έχουμε την συμπαράσταση και την ένταξη στον αγώνα των εκτάκτων και των εργαζομένων στους εργολάβους. Έτσι θα δημιουργηθούν πραγματικά οι προϋποθέσεις νίκης και στο σωστό και δίκαιο αίτημά μας: Να μην υπαχθεί ο ΟΑΠ/ΔΕΗ στο ΙΚΑ.
Ο αγώνας στα χέρια των εργατών.
Η απεργία ανήκει στους χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι υφίστανται τρομερή οικονομική αιμορραγία. Δεν μπορεί να τη διαχειρίζονται και πολύ περισσότερο να τη λήξουν τα 31 μέλη του ΔΣ της Ομοσπονδίας. Κοινές ενωτικές συνελεύσεις ανά χώρο εργασίας ανεξάρτητα σε ποιο σωματείο ανήκουν. Εκλεγμένες και ανακλητές ενωτικές απεργιακές επιτροπές. Λήξη της απεργίας μόνο με καθολική ψηφοφορία.

Η υπαγωγή του ΟΑΠ ΔΕΗ στο ΙΚΑ δεν θα περάσει. Θα πεταχτεί στα σκουπίδια μαζί με το αντιασφαλιστικό έκτρωμα! Κατάργηση των νόμων Βενιζέλου, Σιούφα, Σουφλιά και Ρέππα. Να κατοχυρωθεί η περιουσία του ασφαλιστικού μας που σήμερα ανέρχεται στα 12 δις �. Αυξήσεις συντάξεων, μείωση των ορίων, επέκταση των ΒΑΕ. Δημόσια, δωρεάν υγεία. Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμες σχέσεις εργασίας για όλους. Έκτακτη φορολογία των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών!
Ρεύμα φτηνό για το λαό. Κατάργηση των αυξήσεων Αθανασόπουλου. Ριζική μείωση της τιμής του ρεύματος για νοικοκυριά, μικρούς επαγγελματίες, φτωχομεσαίους αγρότες. Όχι στο λιθάνθρακα! Σεβασμός και προστασία του περιβάλλοντος!

Η ΓΣΕΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της αυτές τις κρίσιμες ώρες:

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
24ωρη ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
48ωρη ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ

Αυτός ο αγώνας των εργαζομένων μπορεί μόνο να νικήσει.
Κανένας εφησυχασμός, όλοι στον αγώνα.
Να ενισχύσουμε τώρα τις ομάδες περιφρούρησης.

Αφίσα του Ρεπό


Σύντομα κοντά σας...