Για εμάς και διάφορα άλλα υλικά που πιθανόν να σας ενδιαφέρουν

Δεν μας τρομάζουν οι απολύσεις τους

από συνάδελφο που δούλευε στα καταστήματα Κωτσόβολος στη Θεσσαλονίκη...

Στις 21 Μάη μου ανακοινώθηκε η απόλυση μου απ' το κατάστημα Κωτσόβολος (υποκατάστημα του εμπορικού κέντρου "ΛΙΜΑΝΙ" στη Βίλκα της Θεσσαλονίκης ) στο οποίο δούλευα ως αποθηκάριος απ' το άνοιγμά του, τον Ιούνη του 2006 ενώ στην εταιρία είχα προσληφθεί το Φλεβάρη της ίδιας χρονιάς. Η δικαιολογία που συνόδευσε την απόλυσή μου είχε να κάνει σύμφωνα με τους εκπρόσωπους της εργοδοσίας με την πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων μου. Επιπροσθέτως, ο διευθυντής μου ανακοίνωσε πως κανείς απ' τους προηγούμενους μάνατζερ του καταστήματος ( είχα "συνεργαστεί" με τρεις τέτοιους συνολικά στα τρία χρόνια ύπαρξης του συγκεκριμένου μαγαζιού ) "δεν ήταν ευχαριστημένος" με τη δουλειά μου όπως επίσης ευχαριστημένοι δεν ήταν και οι συνάδερφοί μου. Τέλος, παραδέχτηκε πως η απόφαση δεν ήταν μόνο δική του ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει το δυσάρεστο της θέσης του κτλ, κτλ. Είχε προηγηθεί δυο τρεις μήνες πριν, η διαβεβαίωση του περιφερειάρχη της εταιρίας, ότι "δε θα γίνουν απολύσεις" με την ταυτόχρονη επισήμανση ότι "θα μείνουν τα καλά παιδιά" μπροστά στο σύνολο σχεδόν των εργαζόμενων στο κατάστημα.

Επειδή στους καιρούς που ζούμε, όπως και να το κάνουμε είναι λίγο δύσκολο για τον καθένα να πιστέψει ότι μια πολυεθνική όπως η DSGI ( που ελέγχει τον Κωτσόβολο ) είναι διατεθειμένη να πληρώνει μισθούς -έστω κι αν αυτοί αντιστοιχούν στην ημερήσια κατανάλωση μερικών πούρων για τους μετόχους της - σε χειρώνακτες σαν και του λόγου μου επί τρία και τέσσερα χρόνια απλά και μόνο για να τα "ξύνουν", ιδιαίτερα μάλιστα αν το σύνολο των διευθυντών και των εργαζόμενων έχει και πρόβλημα μαζί τους, ας αναζητήσουμε τους πραγματικούς λόγους της απόλυσής μου κάπου αλλού. Διότι το παραμύθι μπορεί να είναι καλό, πλην όμως δε διαθέτει δράκο... Η συμμετοχή μου στις Γενικές Απεργίες του Δεκέμβρη του '08 και του περασμένου Απρίλη με την ταυτόχρονη παρότρυνση προς τους συναδέρφους μου να πράξουν το ίδιο, σίγουρα δε με κατέταξαν στα προαναφερθέντα "καλά παιδιά" της εταιρίας και το γεγονός ότι υπήρξα ο μοναδικός απεργός στο κατάστημα -και μάλλον ο μόνος σε σύνολο 8 μαγαζιών στην πόλη της Θεσσαλονίκης- με κατέστησαν έναν μάλλον εύκολο στόχο στα μάτια της εργοδοσίας, των λακέδων και των ρουφιάνων της. Τα υπόλοιπα ήταν μάλλον μια φυσιολογική κι αναμενόμενη εξέλιξη των πραγμάτων...

Τα golden boys κι οι καριερίστες μάνατζερ, αυτός ο διαχειριστικός συρφετός των Αφεντικών, όπως και τα ρουφιανάκια που τους υπηρετούν περιμένοντας το κοκαλάκι που του αντιστοιχεί, δεν ασχολούνται μόνο με νούμερα , κέρδη και τζίρους. Έχουν ένα ακόμα καθήκον, εξ' ίσου σοβαρό, αν όχι σπουδαιότερο, να επιτελέσουν: να διαλύσουν και να καταστείλουν κάθε απόπειρα αντίστασης των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, ακόμα κι αν αυτή εμφανίζεται με την πλέον στοιχειώδη μορφή της, τη συμμετοχή δηλαδή σε μια γενική απεργία του είδους της ΓΣΕΕ. Διότι βέβαια γνωρίζουν καλά πως κάθε κουβέντα, κίνηση ή δραστηριοποίηση στην κατεύθυνση του να τεθεί φραγμός στην ακόρεστη δίψα των Αφεντικών για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη με οποιοδήποτε κόστος για τον εργαζόμενο-λάστιχο, θα πρέπει να τσακίζεται εξ' αρχής. Απ' τη μια λοιπόν μας απειλούν με το σκιάχτρο της ανεργίας που τα ίδια τ' Αφεντικά δημιουργούν ( θέλοντας μάλιστα να μας πείσουν πως πρόκειται για φαινόμενο λίγο πολύ φυσικό, όπως η βροχή ή το χιόνι! ) κι απ' την άλλη προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν με τις απολύσεις τους ώστε να το βουλώσουμε για την ένταση της εκμετάλλευσης και της κοροιδίας που παίρνουν διάφορες μορφές : απ' τις ξεφτιλισμένες αμοιβές, την ελαστική δουλειά και τα τετράωρα που βοηθούν το κράτος να ξεφορτώνεται τους άνεργους, ως τις απλήρωτες υπερωρίες, τις συνεχείς αλλαγές του ασφαλιστικού εις βάρος πάντα των εργαζόμενων και τα δηλωμένα πλαστά ωράρια στις "επιθεωρήσεις" εργασίας. ΘΑ ΜΑΣΗΣΟΥΜΕ;

  • ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ - ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΛΗΣΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ, ΤΙΣ ΕΚΦΟΒΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΜΕΡΠΕΙΑ ΤΩΝ ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΤΟΥΣ
Θεσσαλονίκη, 24 Μάη 2009
Γιώργος Τ.

Tα εργατικά ατυχήματα είναι φόνοι των αφεντικών

από το http://mutantjazs.blogspot.com/

Φρικτό θάνατο βρήκε χθες το πρωί ένας υπάλληλος σούπερ μάρκετ στην περιοχή της Βουλιαγμένης, όταν εγκλωβίστηκε στο ασανσέρ του καταστήματος.

Το περιστατικό σημειώθηκε χθες στις 10:30 το πρωί στο σούπερ μάρκετ στην οδό Θησέως 16.

Ο 45χρονος Αλβανός εργάτης φόρτωνε πράγματα στο ασανσέρ του καταστήματος, όταν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες οι πόρτες του ασανσέρ έκλεισαν, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί ανάμεσά τους.

Υπάλληλοι και πελάτες του καταστήματος άκουσαν τις φωνές του άτυχου εργάτη και έσπευσαν σε βοήθεια. Ωστόσο, ήταν ήδη πολύ αργά.

Ο 45χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Για το περιστατικό διενεργείται προανάκριση για να εξακριβωθούν τα αίτια του δυστυχήματος.

εκλογές στο κλαδικό σωματείο....

Τέλη απριλίου, αρχές μαΐου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στο σύλλογο εμποροϋπαλλήλων αθήνας και τα αποτελέσματα ήταν πάνω κάτω τα αναμενόμενα, δώδεκα έδρες το Παμε και τρείς η Πασκε. Μπορείτε να τα δείτε και εδώ στην ανακοίνωση του σωματείου.
Οι εκλογές ξεπέρασαν όμως κάθε προηγούμενο σε διάρκεια, καθώς ούτε και με το σύστημα της περιφερόμενης κάλπης κατορθώθηκε από την πλειοψηφία (ΠΑΜΕ) που ελέγχει το ΔΣ να εκλέξουν τους πολυπόθητους αντιπροσώπους για ΕΚΑ/Ομοσπονδία, ούτε να μαζέψουν τους ανάλογους ψήφους. Συγκεκριμένα και ενώ είχε ανακοινωθεί ότι θα διαρκούσαν εννέα μέρες, τελικά δώθηκε παράταση δύο ακόμη ημερών.
Και είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς, τόσες μέρες εκλογών για να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι; Στην ινδία που έχει ένα δισ. πληθυσμό, κρατάνε ένα μήνα μόνο...
Η απάντηση βέβαια είναι έτοιμη.... "Θέλετε να προβοκάρετε το σύλλογο, να τον απομαζικοποιήσετε και να μην ψηφίσουν οι εργαζόμενοι. Οι συσχετισμοί πρέπει να αλλάξουν στο συνδικαλιστικό κίνημα ψηφίζοντας τους ταξικους συνδικαλιστές κλπ, κλπ..."

Λες και η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στο σωματείο κρίνεται από τη συμμετοχή στις εκλογές. Για μερικούς φαίνεται όμως ότι έτσι είναι...

Δεν αρνιέται κανείς τη συνολική αρνητική κατάσταση που υπάρχει στο εργατικό/συνδικαλιστικό κίνημα που εκφράζεται και με την αποχή από τα σωματεία και τις διαδικασίες τους. Είναι μια κατάσταση όμως που όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους και η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ/ΓΣΕΕ αλλά και το ΠΑΜΕ είτε προωθώντας λογικές κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και ότι εμείς θα σας δώσουμε λύση σε όλα σας τα προβλήματα, είτε συμβάλλοντας με τις κινήσεις τους στην απογοήτευση και την ήττα των εργαζομένων.
Όπως το 2007-2008 με την υπονόμευση των αγώνων για το ασφαλιστικό από τη ΓΣΕΕ και με την κατάπτυστη εθνική συλλογική σύμβαση που υπέγραψαν οι εργατοπατέρες.

Φυσικά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ούτε ψηφίζοντας τους "καλούς ταξικούς" συνδικαλιστές που αυτό που ξέρουν να κάνουν είναι να προσπαθούν πάντα να κεφαλαιοποιήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων προς όφελος μικροκομματικών συμφερόντων. Βλέπε τη στάση του ΠΑΜΕ στις απεργίες για το ασφαλιστικό που δεν κύρηξε απεργία όταν υπήρχε κοινωνική αναταραχή και θα μπορούσε να συμβάλλει στην όξυνση της μέσα στους εργασιακούς χώρους, αλλά μόνο αφού είχε υποχωρήσει το απεργιακό κύμα για να αποδείξει ότι μόνο αυτό είναι το αγωνιστικό κομμάτι του κινήματος...
Οι "συσχετισμοί" στο εργατικό κίνημα, οι συσχετισμοί μέσα στην κοινωνία, μπορούν να αλλάξουν μόνο με τη συνολική κίνηση των εργαζομένων και την πάλη τους ενάντια στα αφεντικά. Λογική βέβαια αρκετά μακριά από όλες τις παρατάξεις που ελέγχουν σήμερα το σύλλογο. Τα σωματεία πρέπει να είναι όργανα μάχης των ίδιων των εργαζομένων και όχι πεδία μικροπολιτικών παιχνιδιών και αντιπαραθέσεων των παρατάξεων.

H δίκη του Mall

Πολλοί ίσως ξέρετε το Mall Athens μόνο ως το μεγαλόπρεπο εμπορικό κέντρο στο Μαρούσι - «το πιο μεγάλο της νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Παράλληλα, όμως, πρόκειται για το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο της τελευταίας εικοσαετίας.

Σκάνδαλο πολιτικό - γιατί έβαλαν την πλάτη τους δύο πρωθυπουργοί (Σημίτης και Καραμανλής), και μερικοί από τους κορυφαίους υπουργούς διαδοχικών κυβερνήσεων. Γιατί χρησιμοποιήθηκε ως πρόφαση η “εθνική ιδέα” των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σκάνδαλο επιχειρηματικό - γιατί το «μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης» χτίστηκε από τον Όμιλο Λάτση (που ανήκει σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο), στον οποίο μεταξύ άλλων “δόθηκε δώρο μια υπεραξία 145 δισ. [δρχ.]“. Δεν το λέμε εμείς - ο σημερινός πρωθυπουργός το είπε - ιδού το βίντεο!

Σκάνδαλο οικολογικό - γιατί βασίστηκε σε πλειάδα παράνομων αντιπεριβαλλοντικών διατάξεων.

Στις 8 Μαΐου η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας επρόκειτο να εκδικάσει την υπόθεση του Mall. H υπόθεση πήρε και πάλι αναβολή - μιλάμε για μια προσφυγή που κατατέθηκε το 2003!

Η ομερτά των ΜΜΕ

Τα ΜΜΕ φρόντισαν γι αυτό. Επί 9 χρόνια, και ενώ το σκάνδαλο βρισκόταν σε διαρκή εξέλιξη, αποσιώπησαν με κάθε τρόπο την ύπαρξή του. Ακόμα και σήμερα κάνουν το ίδιο: Αγνοούν τη δίκη στην Ολομέλεια του ΣτΕ. Ίσως επειδή αυτό που διακυβεύεται σε αυτή είναι τόσο κρίσιμο…

Αν χάσει ο Λάτσης…

Αν o Όμιλος Λάτση χάσει, θα πρέπει είτε να γκρεμίσει (!) το Mall, είτε (το πιθανότερο) να πληρώσει στο Δημόσιο πρόστιμα για κάθε αυθαίρετο τετραγωνικό (από τα χιλιάδες…).

Πέρα από το Mall: Το μεγάλο διακύβευμα

Όμως, στη δίκη του Mall παίζεται κάτι μεγάλο, κάτι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το σκάνδαλο. Εδώ είναι το μυστικό: Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές υπουργικές αποφάσεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει. Από τότε, η εξωφρενική πατέντα δουλεύει συνέχεια: χθες εκτροπή Αχελώου, σήμερα ίσως Βοτανικός, αύριο Ασωπός…

Αυτό διακυβεύεται στη δίκη του Mall: Θα επιβιώσει το ΣτΕ, η μόνη αρχή που μπορεί να σταματάει τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες; Ή θα χάσουμε οι πολίτες ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα που μας απέμεινε….

επισκεφτείτε τον ιστότοπο facthemall