Ζώντας σε αυτή τη «νέο - Βικτωριανή» εποχή, νομίζεις πως τ’ αφεντικά θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις πως είναι μικροί Θεοί με αποκλειστικά δικαιώματα επί της άθλιας επιβίωσης που έχουν υποβάλλει στους υποτακτικούς τους, τους εργαζόμενους. Ειδικότερα όμως σε «χώρους» που τα αφεντικά πουλάνε και αγοράζουν «πνευματικά αγαθά – προϊόντα», η γκάμα των τρόπων εκμετάλλευσης αλλάζει ανάλογα με την θέση που έχει η κάθε επιχείρηση στον εκδοτικό χώρο και σχετικά με το πόσο αντιπροσωπεύει την υψηλή, τη μαζική, την οποιαδήποτε κουλτούρα.
Αυτοί οι τρόποι εκμετάλλευσης συνδέονται άμεσα και με το εκάστοτε «φαντασιακό» του εργοδότη για τον εαυτό του και την ευγενή τάξη του (ειδικά για τους εκδότες και βιβλιοπώλες, αυτό έχει και μία «αύρα» πνεύματος). Απαιτούν και επιβάλλουν διάφορα στυλ και «φόρμες» λειτουργικής (για αυτούς και τις επιχειρήσεις τους) συμπεριφοράς, διάφορες νόρμες αξιολόγησης, ελέγχου και πειθάρχησης στο προσωπικό τους. Επίσης, καθορίζουν τις βασικές αρχές του ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων τους.
Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα όταν πρόκειται να περάσει κάποιος υποψήφιος τον Γολγοθά των συνεντεύξεων και των κανιβαλικών τους αξιολογήσεων. Αυτή την εποχή της κρίσης λοιπόν, που είναι περισσότεροι οι άνεργοι οι οποίοι διαγκωνίζονται για μία κακοπληρωμένη θέση με τις χειρότερες συνθήκες εργασίας και με πολύ χαμηλούς τους γενικότερους όρους ύπαρξης τριγύρω μας, οι περισσότεροι εργαζόμενοι προσπαθούν να κρατηθούν στην δουλειά τους με κάθε κόστος απέναντι στο αφεντικό και αρκετές υποχωρήσεις σχετικά με τις συλλογικές ταξικές διεκδικήσεις.
Οι εκδόσεις GUTENBERG που είναι γνωστές για το «επίπεδο» των επιλογών και το ακαδημαϊκό προφίλ τους, πρωτοτυπούν και σε αυτό το περιβάλλον της κρίσης. Ενώ οι υπόλοιποι εκδότες, για την επιλογή ενός εξωτερικού πωλητή θα τον εξουθενώσουν με συνεχόμενες συνεντεύξεις – εκθέσεις μάνατζμεντ, μάρκετινγκ, ανθρωπο-διοίκησης κλπ, οι βαθύτατα πνευματώδεις αυτοί εκδότες/αρωγοί της πνευματικής ανάπτυξης του τόπου μας, βρήκαν κάποιον καλύτερο τρόπο για να αξιολογήσουν τους υποψήφιους πωλητές τους. Να δίνουν λοιπόν αυτοί οι υποψήφιοι «λιγούρηδες», γραπτές εξετάσεις με θέμα:
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εργασιακέs συνθήκεs. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εργασιακέs συνθήκεs. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Έμποροι απολύουν υπαλλήλους που δούλεψαν Κυριακή και ζήτησαν να πληρωθούν
δεν είναι κατι καινούριο για το χώρο του εμπορίου ούτε η "μαύρη λίστα", ούτε η μη πληρωμή αποδοχών για υπερωρίες, αργίες κλπ. Αμέτρητα τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συνέχεια. Το αναδημοσιεύουμε όμως καθώς αποτελεί συγκεκριμένη καταγγελία και μια ακόμα απόδειξη σε όσους ισχυρίζονται οτι με την κατάργηση της κυριακής αργίας, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας
αναδημοσίευση από: patrastimes.gr
Εκβιασμούς και πρακτικές πέρα από κάθε εργατική νομοθεσία χρησιμοποιούν
έμποροι της Πάτρας προκειμένου να μην πληρώνουν όσα δικαιούνται στους
υπαλλήλους που απασχολούν στα καταστήματά τους.
Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε στο patrastimes.gr ο πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πάτρας Βασίλης Παπασημακόπουλος, υπάρχουν επιχειρηματίες που μειώνουν τους μισθούς των υπαλλήλων τους «ετσιθελικά», εκβιάζοντάς τους πως αν δεν δεχθούν θα τους απολύσουν.
Επιπλέον, λειτουργεί ένα περίεργο κύκλωμα «κόκκινου τηλεφώνου», με το οποίο όποιος εργαζόμενος δεν δεχθεί τη μείωση του μισθού του και απολυθεί δεν θα βρει σε καμμία άλλη επιχείρηση δουλειά, μπαίνοντας σε "μαύρη λίστα".
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι ο εκβιασμός εμπόρου που διατηρεί κατάστημα στην Αγ. Νικολάου και όταν υπάλληλος που είχε εργαστεί την Κυριακή των Βαϊων που –σύμφωνα με το νέο νόμο- μπορούσαν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα- ζήτησε το ρεπό της αλλά και την πληρωμή της με 75% επιπλέον του ημερομισθίου –όπως ρητά ορίζει ο νόμος- αυτός αρνήθηκε και την απείλησε με απόλυση.
Μετά από παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων ο έμπορος δέχθηκε να δώσει το ρεπό στην εργαζόμενη, αλλά ακόμα αρνείται να καταβάλει τα επιπλέον χρήματα για την εργασία της Κυριακής.
Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε στο patrastimes.gr ο πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πάτρας Βασίλης Παπασημακόπουλος, υπάρχουν επιχειρηματίες που μειώνουν τους μισθούς των υπαλλήλων τους «ετσιθελικά», εκβιάζοντάς τους πως αν δεν δεχθούν θα τους απολύσουν.
Επιπλέον, λειτουργεί ένα περίεργο κύκλωμα «κόκκινου τηλεφώνου», με το οποίο όποιος εργαζόμενος δεν δεχθεί τη μείωση του μισθού του και απολυθεί δεν θα βρει σε καμμία άλλη επιχείρηση δουλειά, μπαίνοντας σε "μαύρη λίστα".
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι ο εκβιασμός εμπόρου που διατηρεί κατάστημα στην Αγ. Νικολάου και όταν υπάλληλος που είχε εργαστεί την Κυριακή των Βαϊων που –σύμφωνα με το νέο νόμο- μπορούσαν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα- ζήτησε το ρεπό της αλλά και την πληρωμή της με 75% επιπλέον του ημερομισθίου –όπως ρητά ορίζει ο νόμος- αυτός αρνήθηκε και την απείλησε με απόλυση.
Μετά από παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων ο έμπορος δέχθηκε να δώσει το ρεπό στην εργαζόμενη, αλλά ακόμα αρνείται να καταβάλει τα επιπλέον χρήματα για την εργασία της Κυριακής.
Αναφορικά με το κλείσιμο των SPRIDER STORES (επιστολή εργαζομένων στο SPRIDER STORES Αγρινίου)
Φίλοι-ες
Αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθυνθούμε σε όλους εσάς, που γνωρίσαμε και αναπτύξαμε σχέσεις στα τόσα χρόνια λειτουργιάς του καταστήματος στο Αγρίνιο , αναφορικά με τις εξελίξεις στην εταιρία.
Την Δευτέρα 30/09 στις 6.00 μμ , ενώ το κατάστημα λειτουργούσε κανονικά και εμείς εξυπηρετούσαμε ευσυνείδητα (όπως κάναμε από 2005 που άνοιξε το κατάστημα στη πόλη μας) όσους από εσάς έτυχε να είστε εκεί, ήρθε εκπρόσωπος της εταιρίας και αφού μίλησε με την υπεύθυνη του καταστήματος ,ζήτησε να φύγουν οι πελάτες και να του παραδοθούν οι εισπράξεις της ημέρας καθώς και τα κλειδιά του καταστήματος.
Όπως καταλαβαίνετε μείναμε άναυδοι αφού ακόμη και το πρωί της ίδιας ημέρας γινόταν συζητήσεις για το πρόγραμμα του επόμενου μήνα που το προσχέδιό του είχε ήδη αποσταλεί στα κεντρικά.
Ενώ, οι υπόλοιπες ώρες κύλησαν προσπαθώντας να καταλάβουμε τι έχει γίνει και κυρίως τι ακολουθεί ,την επομένη μέρα γίναμε γνώστες μέσω διαδικτύου μιας επιστολής των ιδιοκτητών προς εμάς τους εργαζόμενους. Επιστολή που απευθυνόταν σε εμάς και τη μάθαμε όπως και όλοι την επομένη μέρα και μέσω διαδικτύου.
Σε αυτή την « αγιογραφία» των ενεργειών της διοίκησης μας δίνονται και συμβουλές για το πώς πρέπει να κινηθούμε. Μάλιστα δίνονταν και τηλέφωνα του νομικού τμήματος της εταιρίας που έμπαιναν στη διάθεση μας για πληροφορίες!!!!!!
Κατόπιν όλων αυτών αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την επιστολή για να ενημερώσουμε όλους εσάς με τους οποίους τόσα χρόνια είχαμε κτίσει προσωπική επαφή, πέρα και έξω από την επαγγελματική σχέση, για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και για να δηλώσουμε προς ολους:
1) Ότι τη θέληση μας για να μείνει βιώσιμη η εταιρία τη δείξαμε όταν εξακολουθήσαμε να δουλεύουμε με τον ίδιο ζήλο ακόμα και όταν η διοίκηση μας έκανε περικοπή γύρω στο 35% του μισθού μας πέρυσι το Σεπτέμβρη κατόπιν « συμφωνίας» με το εργοδοτικό σωματείο πουσυστήθηκε από διευθυντές καταστημάτων και παρατρεχάμενους χωρίς να ρωτηθεί κανείς από εμάς.
2) Ότι αντί να δίνει συμβουλές προς εμάς, κάνοντας τον «άγιο» για αυτά που η ίδια έκανε και συνεχίζει να κάνει, περιμένουμε από την διοίκηση της εταιρίας:
-Nα μας δώσει τα ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ που μας χρωστάει
-Να μας δώσει το έγγραφο απόλυσης ώστε είτε να μπορέσουμε να απευθυνθούμε σε άλλο εργοδότη , είτε να μπούμε στο ταμείο ανεργίαςγια να μπορέσουμε να ζήσουμε τις οικογένειες μας.
-Να μας καταβάλει άμεσα τις αποζημιώσεις όπως προβλέπει ο νόμος.
Το θέμα δεν αφορά μόνο εμάς τους 11 εργαζόμενους στο Αγρίνιο και τις οικογένειες μας αλλά άλλους 900 περίπου εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα (αν βάλουμε και τις οικογένειες τους ο αριθμός εκτοξεύεται!!)
Οι εργαζόμενοι των ‘’SPRIDER STORES’’ Αγρινίου
Απεργίες στο κλάδο του εμπορίου στη Γερμανία
Μπαράζ απεργιών έχει γονατίσει την τελευταία εβδομάδα τους τομείς της διανομής και του λιανικού εμπορίου στη Γερμανία εξαιτίας των διαμαρτυριών που έχουν ξεσπάσει για τους μισθούς σε έναν κλάδο ο οποίος απασχολεί μεγάλο αριθμό κακοπληρωμένου προσωπικού. Είναι γεγονός ότι ο γερμανικός τομέας λιανικής πώλησης απασχολεί περίπου 3,2 εκατ. εργαζομένους, το ένα τρίτο των οποίων εργάζεται με αμοιβές κάτω των 10 ευρώ την ώρα και μάλιστα ο ένας στους πέντε υπαλλήλους με κάτω από 8,5 ευρώ την ώρα—όπως προκύπτει από την κυβερνητική απάντηση σε σχετική επερώτηση της αντιπολίτευσης—και η οποία δημοσιεύθηκε στις αρχές της εβδομάδας από το περιοδικό Σπίγκελ.
Η εργασία στον τομέα αυτόν χαρακτηρίζεται από συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ή από μερική απασχόληση με ανώτερη μηνιαία αποζημίωση 450 ευρώ. Σήμερα, περίπου 500 υπάλληλοι της Real, θυγατρικής εταιρείας του γίγαντα στον τομέα της διανομής Metro, οργάνωσαν διαδήλωση στην Φρανκφούρτη, όπου γινόταν συνάντηση των αντιπροσώπων των διοικητικών συμβουλίων της επιχείρησης, υπογράμμισε το σωματείο των εργαζομένων στις υπηρεσίες, VerDi, σε ανακοίνωσή του. Η εταιρία Real έχει εισέλθει σε διαδικασία αναδιάρθρωσης, θέλοντας να περικόψει δραστικά τα έξοδά της. Εν τούτοις, οι εργαζόμενοι στα καταστήματά της δεν μπορούν να αποδεχθούν ακόμη μειωμένες απολαβές και την κατάργηση των επιδομάτων για τη νυκτερινή εργασία», σχολίασε ο Βόλφγκανγκ Τούρνερ, γενικός γραμματέας του σωματείου VerDi στο κρατίδιο της Έσσης.
Χθες και προχθές, ήταν η σειρά των πολυκαταστημάτων Karstadt να αντιμετωπίσουν κινητοποιήσεις, ιδίως στο Αμβούργο. Η επιχείρηση που σώθηκε στο παρά πέντε από την χρεοκοπία προ διετίας, αλλά εξακολουθεί ν’ αντιμετωπίζει αξεπέραστες δυσκολίες, έχει εξαιρεθεί από τις διατάξεις περί συλλογικών συμβάσεων στον τομέα της διανομής. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως οι 20.000 υπάλληλοί της, που ήδη έχουν συνεισφέρει με μεγάλες θυσίες για την ανάκαμψη της επιχείρησης χάρη σε έναν επενδυτή το 2010, δεν συμπεριλαμβάνονται στις συμφωνίες για την αύξηση μισθών.
Κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία
Συγκεκριμένα, η εργοδοσία της εταιρίας Ώθηση απέλυσε τον συνάδελφο περίπου 10 μέρες μετά την πρόσληψή του, γιατί είχε μηδενική παραγωγή, δηλαδή δεν είχε κάνει καταχώρηση συμβολαίου Wind, για 2 μέρες! Αυτό αποτέλεσε την αφορμή για την απόλυση του συναδέλφου, ως συνέχεια της αφόρητης πίεσης προς τους εργαζόμενους για συνεχή παραγωγή συμβολαίων τηλεφωνίας. Ο Ν.Π. δεν υπέκυψε στο κυρίαρχο καθεστώς του εξαναγκασμού με κάθε τρόπο για αύξηση των πωλήσεων ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι παραγωγικότητας, που δεν περιγράφονται σε καμία σύμβαση για πωλήσεις σε τηλεφωνικά κέντρα.
Το γεγονός αυτό είναι ένα από τα πολλά που έχουν να κάνουν με την αυθαιρεσία των αφεντικών και ιδιαίτερα αυτών που παρέχουν τηλεφωνικά κέντρα. Οι εργαζόμενοι των τηλεφωνικών κέντρων (εξυπηρέτηση πελατών,τηλε-πωλήσεις, εισπράξεις κ.α.) ήταν από τους πρώτους κλάδους που αντιμετώπισαν τις νέες εργασιακές συνθήκες όπου τα μνημονιακά μέτρα νομιμοποίησαν την αυθαιρεσία των αφεντικών με σκοπό την περαιτέρω αύξηση των κερδών τους. Αποτελούν τα σύγχρονα κάτεργα-γαλέρες που επιδιώκουν τη δημιουργία (κακοπληρωμένων ή απλήρωτων) εργαζομένων-μηχανών. Κάποιες ενδεικτικές αναφορές σχετικά με τις συνθήκες εργασίας είναι οι παρακάτω:
• Ατομικές συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου στις οποίες δεν αναγνωρίζονται επιδόματα και παροχές της ΕΓΣΣΕ και στις οποίες αποκρύπτεται το πραγματικό αντικείμενο εργασίας.
• Ελαστικά ωράρια, κυλιόμενες βάρδιες, σπαστά ρεπό που αλλάζουν αυθαίρετα από τη μια μέρα στην άλλη.
• Απολύσεις, «οικειοθελείς παραιτήσεις», συνεχής αντικατάσταση εργαζομένων-ανακύκλωση ανέργων.
• Απλήρωτες υπερωρίες, καθυστερήσεις πληρωμών, μειώσεις μισθών και ωρών, αναγκαστικές άδειες, πληρωμή με το κομμάτι (με την πώληση).
• Υπερεντατικοποίηση της εργασίας, ασφυκτικές-εκβιαστικές πιέσεις για επίτευξη στόχων παραγωγικότητας.
• Ποσοτική μέτρηση κάθε δραστηριότητας, χρονομέτρηση κάθε εργασίας ακόμα και της διάρκειας για κάλυψη φυσικών αναγκών.
• Απολύσεις, «οικειοθελείς παραιτήσεις», συνεχής αντικατάσταση εργαζομένων-ανακύκλωση ανέργων.
• Απλήρωτες υπερωρίες, καθυστερήσεις πληρωμών, μειώσεις μισθών και ωρών, αναγκαστικές άδειες, πληρωμή με το κομμάτι (με την πώληση).
• Υπερεντατικοποίηση της εργασίας, ασφυκτικές-εκβιαστικές πιέσεις για επίτευξη στόχων παραγωγικότητας.
• Ποσοτική μέτρηση κάθε δραστηριότητας, χρονομέτρηση κάθε εργασίας ακόμα και της διάρκειας για κάλυψη φυσικών αναγκών.
• Μη παροχή ή ελλιπής παροχή διαλειμμάτων.
• Προσπάθειες φίμωσης και τελικά απόλυση όσων υψώνουν φωνή που εναντιώνεται στην καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων και κάθε συνδικαλιστικής δράσης.
• Κακές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας (ακάθαρτοι χώροι, χωρίς επαρκή φωτισμό ή εξαερισμό).
• Επιβαρυντικό αντικείμενο εργασίας (ύβρεις-εκνευρισμός-παράπονα πελατών κλπ.)
Ο τρόπος και ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των νέων εργασιακών συνθηκών, συγκεκριμένα των νέων μορφών δουλείας που επιβάλλονται από αφεντικά και κράτος σε όλους τους χώρους δουλειάς. Έτσι κρίνεται όσο ποτέ απαραίτητο οι εργαζόμενοι να εγκαταλείψουν τη λογική του ατομισμού ή της ηττοπάθειας. Κανένας δεν βγαίνει κερδισμένος από την αδράνεια και το φόβο.
Είναι πλέον προφανές ότι ο καλός εργαζόμενος είναι αυτός που θα υποταχθεί στις χειρότερες εργασιακές συνθήκες ώστε να παράγει το μέγιστο δυνατό κέρδος για το αφεντικό με την ελάχιστη δυνατή απολαβή για τον ίδιο. Και είναι θέμα χρόνου να διαπιστωθεί ότι κάθε εργαζόμενος για αυτούς είναι αναλώσιμος με αιχμή το σημείο αντοχής του. Θα πρέπει να απεγκλωβιστούμε από την τρομοκρατία των αφεντικών και, μέσα από συλλογικούς αγώνες και διαδικασίες να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Να αφήσουμε πίσω λογικές ανάθεσης και να αναλάβουμε την υπεράσπιση των ζωών μας. Ο συνάδελφος Ν.Π. έθεσε εαυτόν σε αυτήν τη διαδικασία και με αυτήν την αφορμή μπορεί να διαφανεί για άλλη μια φορά ότι μόνο μέσα από την ενότητά μας, την αλληλεγγύη και τους συνεχείς αγώνες μπορούμε να αναστρέψουμε το καθεστώς δουλείας που μας επιβάλλουν.
• ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ, ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
• ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
• ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ Ν.Π. ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ, ΩΡΑ 10.30, ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ,
ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ & ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ Ν.Π. ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ
• ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ, ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
• ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
• ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ Ν.Π. ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ, ΩΡΑ 10.30, ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ,
ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ & ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ Ν.Π. ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ
Καταγγελία για ότι συμβαίνει στην εταιρεία ΩΘΗΣΗ και στα τηλεφωνικά κέντρα
Είναι γνωστό το καθεστώς και το είδος της εργασίας που υπάρχει στις επιχειρήσεις-τηλεφωνικά κέντρα-είτε έχουν ως αντικείμενο την εξυπηρέτηση πελατών, είτε την προώθηση και πώληση υπηρεσιών και προϊόντων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα παρατίθεται στην πρόσφατη, προσωπική μου
εμπειρία:Στην εταιρεία «ΩΘΗΣΗ», αυτό που προωθούν οι εργοδότες της είναι το κυνήγι της πώλησης μέσω της ανάγκης/ανοχής του κάθε εργαζόμενου (από το να προσπαθεί να κάνει πιεστικά τηλεφωνικές πωλήσεις κάτω από την απειλή της απόλυσης, μέχρι το να δουλεύει πέραν του ωραρίου του και Σάββατα αμισθί). Αφού τελείωσα την εκπαίδευση για 2 με 3 ώρες στις 9/11, με ενημέρωσαν πως ξεκινάω στην «παραγωγή» με σύμβαση 6ωρου (από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι) και από τις 12/11 και ημέρα Δευτέρα.
Εξαρχής το ζητούμενο για αυτούς, ήταν η αύξηση των συμβολαίων της WIND και των ενεργών συνδέσεων και το κατάλαβα από τις συμπεριφορές τους, από την πρώτη στιγμή (ήμουν σε αυτό το κομμάτι και όχι στην προώθηση της ιδιωτικής κάρτας ιατρικής περίθαλψης ή σε κάτι άλλο που δεν γνωρίζω την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου πίεσης…).
Το όριο-καταναγκασμός ήταν τα 2 συμβόλαια την ημέρα για μας τους 6ωρους (και διάλειμμα ενός τετάρτου) με έντονη την υπενθύμιση αυτής της άτυπης υποχρέωσης (στους καινούργιους έδιναν το περιθώριο για να εγκλιματιστούν με την παραγωγή 1 συμβολαίου/ημέρα και για 1 εβδομάδα).
Η σύμβαση μου, με ειδικότητα υπαλλήλου γραφείου (ατομική σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης, σύμφωνα με τους ν. 2639/98 & 3846/10) ξεκίνησε από την Τρίτη 13/11 χωρίς να περιλαμβάνει καταβολές επιδομάτων πτυχίου Τ.Ε.Ι (στη δική μου περίπτωση) ή άλλων επιδομάτων που έπρεπε να ισχύουν, όπως οθόνης, τηλεφωνητή, κλπ.
Η αμοιβή μου ήταν στα 501,00 μεικτά, δηλαδή στα 414,00 καθαρά όπως και για τους υπόλοιπους συναδέλφους μου, χωρίς κανένα επιπλέον επίδομα (σημειωτέον πως ανάφεραν ότι πληρώνουν πολύ καλύτερα από τις υπόλοιπες εταιρείες που έχουν ως αντικείμενο την τηλεφωνική πώληση).
Μειώσεις μισθών για τους εργαζόμενους του ομίλου "Φουρλής" υπό την απειλή της απόλυσης
Ένα πρωτοχρονιάτικο δώρο άνευ προηγουμένου, ετοίμαζε για το 2012 στους εργαζομένους ,στις εταιρίες του ο όμιλος Φουρλής (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One).
Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε μειώσεις μισθών 10% στους υπαλλήλους του, σε όποιον έπαιρνε καθαρές αποδοχές πάνω από το <υπέρογκο> ποσό των 1000-1100 ευρώ. Με απόλυτα <δημοκρατικές διαδικασίες> ο όμιλος Φουρλής ανάγκασε τους εργαζομένους του να υπογράψει νέες συμβάσεις εργασίας με χαμηλότερες αποδοχές από τις υπάρχουσες και σε ερώτηση συναδέλφου, εάν δεν τις υπογράψουμε τι θα γίνει….? , η απάντηση ήταν μία… <ΑΠΟΛΥΣΗ>.
Επίσης ο πρωτοχρονιάτικος μπουναμάς του ομίλου δεν σταμάτησε εκεί αλλά ήταν διπλός καθώς στην ΙΚΕΑ προχώρησαν και σε απολύσεις εργαζομένων.
Εμείς οι εργαζόμενοι του ομίλου σου κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One), κατανοούμε το βαθύτατο οικονομικό πρόβλημα που έχετε αυτή την περίοδο. Είναι πολύ σκληρό ,φέτος για εσάς και τις οικογένειες σας , να μην καταφέρετε να πάτε ένα ταξιδάκι μέχρι τον Μαυρίκιο , τις Μπαχάμες ή την Ν. Υόρκη , προκειμένου να περάσετε σεμνά και ταπεινά τις γιορτινές τούτες μέρες.
Να ξέρετε κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι , ότι εμείς οι εργαζόμενοι (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One)είμαστε στο πλευρό σας, σας συμπονούμε και σας κατανοούμε...
Στο μέλλον αν χρειαστεί να μας κόψετε ακόμη περισσότερο από τους μισθούς μας, αν χρειαστεί να μας κόψετε τον 13ο και 14ο μισθό, μην διστάζετε να το κάνετε και αυτό. Εμείς οι εργαζόμενοι, τα σκουλήκια που έχετε στην δούλεψή σας, θα δείξουμε την ίδια και ακόμη περισσότερη κατανόηση. Επίσης αν χρειαστεί να απολύσετε εργαζομένους σας μην διστάσετε να το κάνετε. Γνωρίζουμε ότι κάθε απόλυση θα γίνει για το καλό του ομίλου και σας ευχαριστούμε πολύ και για αυτό όπως για την σιγουριά και την ασφάλεια που μας προσφέρετε πλέον στον εργασιακό μας χώρο.
Είναι πολύ σκληρό να σας ζητάνε τα παιδιά σας ένα χριστουγεννιάτικο ταξιδάκι στην Γαλλική Ριβιέρα και στις Άλπεις και εσείς να μην έχετε την οικονομική δυνατότητα να τους το προσφέρετε…. Κρίμα, λυπηρό και άδικο κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου.
Οι εργαζόμενοι του ομίλου Φουρλή κάνουμε έκκληση, προς τους πελάτες που επισκέπτονται τις εταιρίες του ομίλου (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One), λίγο πριν από την έξοδο τους από τα καταστήματα των εταιριών του ομίλου ,να συνεισφέρουν οικονομικά με οποιoδήποτε ποσό μπορούνε (2cents,5cents,10 cents…) προκειμένου να ενισχύσουν και αυτοί με την σειρά τους τον όμιλο Φουρλή και τους μετόχους του που τώρα σας έχουν ανάγκη και σας χρειάζονται... Επίσης μπορούνε αντί χρημάτων οι πελάτες να προσφέρουν, ρύζι ,μακαρόνια, φασόλια, ντομάτες και γιαουρτάκια. Και αυτά θα φανούν πολύ χρήσιμα στον όμιλο προκειμένου να βγει από την οικονομική δυσκολία που βρίσκεται τόσο ο όμιλος Φουρλής και οι μέτοχοι του.
Σας ευχαριστούμε κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου για την εκτίμηση που δείξατε στους εργαζομένους σας, που τόσα χρόνια σας υπηρετούσαν με απόλυτη αφοσίωση, με τον καλύτερο τρόπο και τους ανταμείψατε για αυτό, με μειώσεις μισθών και με απολύσεις.
Ευχαριστούμε πολύ,
Καλή χρονιά από τους εργαζόμενους Ομίλου Φουρλή
(INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One).
Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε μειώσεις μισθών 10% στους υπαλλήλους του, σε όποιον έπαιρνε καθαρές αποδοχές πάνω από το <υπέρογκο> ποσό των 1000-1100 ευρώ. Με απόλυτα <δημοκρατικές διαδικασίες> ο όμιλος Φουρλής ανάγκασε τους εργαζομένους του να υπογράψει νέες συμβάσεις εργασίας με χαμηλότερες αποδοχές από τις υπάρχουσες και σε ερώτηση συναδέλφου, εάν δεν τις υπογράψουμε τι θα γίνει….? , η απάντηση ήταν μία… <ΑΠΟΛΥΣΗ>.
Επίσης ο πρωτοχρονιάτικος μπουναμάς του ομίλου δεν σταμάτησε εκεί αλλά ήταν διπλός καθώς στην ΙΚΕΑ προχώρησαν και σε απολύσεις εργαζομένων.
Εμείς οι εργαζόμενοι του ομίλου σου κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One), κατανοούμε το βαθύτατο οικονομικό πρόβλημα που έχετε αυτή την περίοδο. Είναι πολύ σκληρό ,φέτος για εσάς και τις οικογένειες σας , να μην καταφέρετε να πάτε ένα ταξιδάκι μέχρι τον Μαυρίκιο , τις Μπαχάμες ή την Ν. Υόρκη , προκειμένου να περάσετε σεμνά και ταπεινά τις γιορτινές τούτες μέρες.
Να ξέρετε κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι , ότι εμείς οι εργαζόμενοι (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One)είμαστε στο πλευρό σας, σας συμπονούμε και σας κατανοούμε...
Στο μέλλον αν χρειαστεί να μας κόψετε ακόμη περισσότερο από τους μισθούς μας, αν χρειαστεί να μας κόψετε τον 13ο και 14ο μισθό, μην διστάζετε να το κάνετε και αυτό. Εμείς οι εργαζόμενοι, τα σκουλήκια που έχετε στην δούλεψή σας, θα δείξουμε την ίδια και ακόμη περισσότερη κατανόηση. Επίσης αν χρειαστεί να απολύσετε εργαζομένους σας μην διστάσετε να το κάνετε. Γνωρίζουμε ότι κάθε απόλυση θα γίνει για το καλό του ομίλου και σας ευχαριστούμε πολύ και για αυτό όπως για την σιγουριά και την ασφάλεια που μας προσφέρετε πλέον στον εργασιακό μας χώρο.
Είναι πολύ σκληρό να σας ζητάνε τα παιδιά σας ένα χριστουγεννιάτικο ταξιδάκι στην Γαλλική Ριβιέρα και στις Άλπεις και εσείς να μην έχετε την οικονομική δυνατότητα να τους το προσφέρετε…. Κρίμα, λυπηρό και άδικο κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου.
Οι εργαζόμενοι του ομίλου Φουρλή κάνουμε έκκληση, προς τους πελάτες που επισκέπτονται τις εταιρίες του ομίλου (INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One), λίγο πριν από την έξοδο τους από τα καταστήματα των εταιριών του ομίλου ,να συνεισφέρουν οικονομικά με οποιoδήποτε ποσό μπορούνε (2cents,5cents,10 cents…) προκειμένου να ενισχύσουν και αυτοί με την σειρά τους τον όμιλο Φουρλή και τους μετόχους του που τώρα σας έχουν ανάγκη και σας χρειάζονται... Επίσης μπορούνε αντί χρημάτων οι πελάτες να προσφέρουν, ρύζι ,μακαρόνια, φασόλια, ντομάτες και γιαουρτάκια. Και αυτά θα φανούν πολύ χρήσιμα στον όμιλο προκειμένου να βγει από την οικονομική δυσκολία που βρίσκεται τόσο ο όμιλος Φουρλής και οι μέτοχοι του.
Σας ευχαριστούμε κύριε Φουρλή και κύριοι μέτοχοι του ομίλου για την εκτίμηση που δείξατε στους εργαζομένους σας, που τόσα χρόνια σας υπηρετούσαν με απόλυτη αφοσίωση, με τον καλύτερο τρόπο και τους ανταμείψατε για αυτό, με μειώσεις μισθών και με απολύσεις.
Ευχαριστούμε πολύ,
Καλή χρονιά από τους εργαζόμενους Ομίλου Φουρλή
(INTERSPORT- ΙΚΕΑ- FOURLIS ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ-NEW LOOK-Service One).
Άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων στις καθαρίστριες του ΜΕΤΡΟ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ
Τέλος Δεκεμβρίου 2008, δύο άντρες επιτίθενται σε μία γυναίκα, της ρίχνουν βιτριόλι και την αναγκάζουν να το καταπιεί. Το θύμα της επίθεσης έγινε γνωστό και «σύμβολο» ενός πολύμορφου αγώνα που κράτησε αρκετούς μήνες. Οι δράστες παραμένουν άγνωστοι, χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνεργασίας κατασταλτικών μηχανισμών, «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης και αφεντικών. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, η γυναίκα που τρία χρόνια μετά εξακολουθεί να υφίσταται χειρουργικές επεμβάσεις, βίωσε τι σημαίνει ταξικός πόλεμος. Ο διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας της ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, όχι μόνο της ίδιας αλλά όλων των καθαριστριών-καθαριστών, απέδειξε για άλλη μια φορά πως με τα αφεντικά βρισκόμασταν, βρισκόμαστε και θα βρισκόμαστε σε εχθρικά και διαρκώς αντιμαχόμενα στρατόπεδα.
Τρία χρόνια μετά μπορεί η εκμετάλλευση που υφίστανται οι καθαρίστριες να μην αποτελεί πλέον «μυστικό», παρόλα αυτά οι συνθήκες όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί αλλά αντιθέτως έχουν χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο. Τα παραδείγματα εργοδοτικής τρομοκρατίας, αυθαιρεσίας και καταστρατήγησης κεκτημένων είναι πάρα πολλά. Το Μετρό, όπως και οι περισσότερες ΔΕΚΟ, αποτελεί βασικό χρηματοδότη εταιριών που αναλαμβάνουν εργολαβίες. Επομένως δεν αποτελεί έκπληξη ο μεγάλος αριθμός καθαριστριών – καθαριστών που απασχολούνται στους σταθμούς και στα αμαξοστάσια. Όπως δεν αποτελούν έκπληξη και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται. Στο Μετρό λοιπόν, όπου η διοίκηση προβάλει την καθαριότητα του μέσου, η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ, η εταιρία που έχει αναλάβει την καθαριότητα στους σταθμούς, οφείλει στις καθαρίστριες γύρω στους τρεις μισθούς, μια κατάσταση που συντηρείται τουλάχιστον από το καλοκαίρι και μετά. Προκειμένου να περιορίσει το κόστος μισθοδοσίας έχει απολύσει κόσμο και μάλιστα κατά προτίμηση όσες-όσους είχαν πολλά χρόνια προϋπηρεσία ή δυσανασχέτησαν με τους όρους εργασίας που θέλουν να επιβάλουν σε όλους τους εργαζόμενους. Αδιαφορώντας για την καταπόνηση των εργαζομένων αλλά και για την καθαριότητα που τόσο πολύ διαφημίζουν, κάθε εργαζόμενη αναγκάζεται να καθαρίζει στις περισσότερες περιπτώσεις δύο σταθμούς ανά βάρδια.
Όλα αυτά προφανώς και είναι συνηθισμένα στο βρώμικο κόσμο των εταιριών «καθαρισμού». Δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε να τα αγνοούμε, δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις καθαρίστριες ως αόρατες ή ως υφιστάμενές μας. Πρέπει να τις στηρίξουμε στις διεκδικήσεις τους και όχι να λειτουργούμε ως ρουφιάνοι της διοίκησης. Σε αυτό το πνεύμα, κινείται το έντυπο αξιολόγησης καθαρισμού που καλούνται να συμπληρώσουν οι υπεύθυνοι σταθμών, αναλαμβάνοντας στην ουσία το ρόλο αντιπροσώπου της εταιρείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς συνεργάζονται τα αφεντικά είναι η περίπτωση όπου τον Οκτώβρη του 2011 η διοίκηση του ΜΕΤΡΟ είχε ζητήσει από τους υπεύθυνους σταθμών να αναφέρουν όσες/όσους καθαρίστριες/καθαριστές αντιδρώντας στην μη καταβολή του μισθού τους από την ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ προχωρούσαν σε λευκή απεργία. Δεν είμαστε προϊστάμενοι τους για να τους δίνουμε εντολές. Είμαστε συνάδελφοι, δουλεύουμε στους ίδιους χώρους και έχουμε τον ίδιο εχθρό είτε είναι το αφεντικό της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ, ο πρόεδρος της ΣΤΑΣΥ ή ο υπουργός υποδομών.
Αυτό που μας απασχολεί είναι να πληρωθούν άμεσα τα οφειλόμενα στις καθαρίστριες. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων. Οι υποχρεώσεις της ΣΤΑΣΥ (ΜΕΤΡΟ – ΗΣΑΠ – ΤΡΑΜ) είναι συγκεκριμένες και μία από αυτές είναι να ελέγχει αν οι εργολάβοι συμμορφώνονται με την εργατική νομοθεσία (έστω και αυτή την κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους). Έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, με χαρακτηριστική αλλά όχι μοναδική την περίπτωση της ΟΙΚΟΜΕΤ στον ΗΣΑΠ, ότι οργανισμοί όπως οι συγκοινωνίες, τα νοσοκομεία κλπ αδιαφορούν πλήρως για τις συνθήκες εργασίας των καθαριστριών και λοιπών εργαζομένων σε εργολάβους. Άσχετα με το ποιόν έχουμε αφεντικό, τα προβλήματα και οι ανάγκες μας είναι κοινές. Να ξεπεράσουμε τους τεχνητούς διαχωρισμούς και να αγωνιστούμε όλοι και όλες μαζί.
ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ - «ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»
http://taxikometopo.wordpress.com/
taxikometopo@gmail.com
Eσύ θα δούλευες χωρίς να πληρώνεσαι;
Η αλυσίδα παιδικών ρούχων DRAM, με παραρτήματα σε όλη τη χώρα, υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλεύουν υπερωριακά τις ημέρες των γιορτών χωρίς να τις πληρωθούν, και χωρίς να τους δίνει ρεπό για τις ώρες αυτές ή να τις υπολογίζει ως χρωστούμενες. Ο όμιλος ΦΟΥΡΛΗ, στον οποίο ανήκει αυτή η αλυσίδα καταστημάτων όπως και τα ΙΚΕΑ-ΙΝTERSPORT μέσω της TRADE STATUS, επέλεξε τις γιορτές και αυτή την περίοδο, χρησιμοποιώντας το φόβο της ανεργίας, να εκμεταλλευτεί ακόμη περισσότερο τους ήδη χαμηλόμισθους υπαλλήλους του.
Οι επιχειρήσεις και τα αφεντικά με πρόσχημα την οικονομική κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, συνεχίζουν το μπαράζ των ανελέητων οικονομικών πιέσεων, επιβάλλοντας στους εργαζόμενους όρους εργασιακής σκλαβιάς και εξωθώντας τους στην εξαθλίωση και στην φτώχεια. Το κράτος, στην υπηρεσία των αφεντικών, προχωρά σε κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των επιδομάτων, υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις και επιτρέπει τον εκβιασμό της ανεργίας για όσους αρνoύνται αυτό το καθεστώς. Οι επιχειρήσεις καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουν ένα φτηνό εργατικό δυναμικό, χειραγωγημένο και όσο το δυνατόν πιο προσαρμόσιμο στις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν μέσα στις «γαλέρες» τους, έτσι ώστε να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα προσδοκώμενα κέρδη τους, αλλά όσο γίνεται να τα αυξήσουν, αντιτάσσοντας το φόβο της ανεργίας.
Απαιτούμε από τον όμιλο ΦΟΥΡΛΗ να σταματήσει τον εκβιασμό προς τους εργαζόμενους, που έχει ως στόχο το δικό του κέρδος. Σε αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχουν κηρύξει, όπου νόμοι και δικαιώματα χρόνων συρρικνώνονται και καταπατούνται, κανένας εργαζόμενος και καμία εργαζόμενη δεν πρέπει να μείνουν μόνοι.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ
Οι επιχειρήσεις και τα αφεντικά με πρόσχημα την οικονομική κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, συνεχίζουν το μπαράζ των ανελέητων οικονομικών πιέσεων, επιβάλλοντας στους εργαζόμενους όρους εργασιακής σκλαβιάς και εξωθώντας τους στην εξαθλίωση και στην φτώχεια. Το κράτος, στην υπηρεσία των αφεντικών, προχωρά σε κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των επιδομάτων, υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις και επιτρέπει τον εκβιασμό της ανεργίας για όσους αρνoύνται αυτό το καθεστώς. Οι επιχειρήσεις καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουν ένα φτηνό εργατικό δυναμικό, χειραγωγημένο και όσο το δυνατόν πιο προσαρμόσιμο στις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν μέσα στις «γαλέρες» τους, έτσι ώστε να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα προσδοκώμενα κέρδη τους, αλλά όσο γίνεται να τα αυξήσουν, αντιτάσσοντας το φόβο της ανεργίας.
Απαιτούμε από τον όμιλο ΦΟΥΡΛΗ να σταματήσει τον εκβιασμό προς τους εργαζόμενους, που έχει ως στόχο το δικό του κέρδος. Σε αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχουν κηρύξει, όπου νόμοι και δικαιώματα χρόνων συρρικνώνονται και καταπατούνται, κανένας εργαζόμενος και καμία εργαζόμενη δεν πρέπει να μείνουν μόνοι.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ
Ιανός: 43 δηλώσεις νομιμοφροσύνης στη Θεσσαλονίκη
από http://www.alterthess.gr/
Νέα τροπή παίρνει η αντιπαράθεση στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» στη Θεσσαλονίκη. Εχθές το απόγευμα, το Σωματείο Εργαζομένων Βιβλίου – Χάρτου προχώρησε σε νέα παρέμβαση έξω από το χώρο του κεντρικού βιβλιοπωλείου της επιχείρησης, στην Πλατεία Αριστοτέλους, για να καταγγείλει τις συνδικαλιστικές διώξεις.
"Είμαστε προνομιούχοι που εργαζόμαστε"
Την ίδια ώρα ωστόσο, ομάδα εργαζομένων από το κατάστημα μοίραζε κείμενο στους περαστικούς και τους πελάτες, όπου δήλωναν την απόλυτη ταύτισή τους με την εργοδοσία. Στο κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά «οι εργαζόμενοι του ΙΑΝΟΥ, οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου, σας διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε περήφανοι που εργαζόμαστε σε αυτή την επιχείρηση». Οι εργαζόμενοι θεωρούν μάλιστα ότι ανήκουν σε «προνομιακή» ομάδα εργαζομένων, αφού απολαμβάνουν «σταθερή, αμειβόμενη, ασφαλισμένη και εξοφλημένη στην ώρα που έχει συμφωνηθεί, εργασία». «Σε όλα αυτά», συνεχίζουν, «προσθέστε το σεβασμό που δείχνει η επιχείρηση στις προσωπικότητες μας και την ελευθερία λόγου και έκφρασης που έχουμε στο χώρο της εργασίας μας». «Μετά από αυτά», καταλήγει η ανακοίνωση, «μπορείτε πολύ εύκολα να καταλάβατε ποιους έχουμε δίπλα μας και ποιοι στέκονται απέναντί μας».
Πριν την υπογραφή τους, οι εργαζόμενοι υπόσχονται ότι «θα συνεχίσουν να μας εξυπηρετούν με χαμόγελο», ενώ αυτοπροσδιορίζονται ως «ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ, ΦΙΛΟΤΙΜΟΙ & ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ». Την ανακοίνωση υπογράφουν 43 εργαζόμενοι από το κεντρικό κατάστημα και τη διοίκηση.
Διεκδικώντας τα αυτονόητα
Για να αναδειχθούν οι διαστάσεις αυτής της δήλωσης νομιμοφροσύνης, πρέπει να θυμηθούμε λίγο τα πραγματικά γεγονότα της αντιπαράθεσης. Η ιστορία ξεκίνησε τον Ιούνιο όταν η εταιρία Ιανός αρνήθηκε να πληρώσει τη νόμιμη προσαύξηση για κυριακάτικη εργασία, κάτι που όπως δηλώνει το σωματείο αποτελεί πάγια τακτική της επιχείρησης, παραβιάζοντας συνειδητά την εργατική νομοθεσία. Μετά την άρνηση της εταιρίας να τηρήσει τη νομιμότητα ο αντιπρόεδρος του κλαδικού σωματείου και εργαζόμενος στο κεντρικό κατάστημα, Γιάννης Γκλαρνέτατζης, απευθύνθηκε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Μετά την παρέμβαση της επιθεώρησης, η εταιρία κατέβαλλε μεν το νόμιμο ποσό σ' όλους όσους εργάστηκαν τη συγκεκριμένη Κυριακή (ισχυριζόμενη μάλιστα ψευδώς ότι αυτή ήταν η πρόθεσή της, αλλά έγινε ένα μπέρδεμα με τους λογαριασμούς), ξεκίνησε όμως και μια επίθεση εναντίον του συγκεκριμένου εργαζόμενου αλλά και του σωματείου.
Καθώς ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης προστατεύεται, λόγω της συμμετοχής του στη διοίκηση του Σωματείου, η εργοδοσία δεν μπορούσε να τον απολύσει. Έτσι, τον μετέθεσε στο μικρότερο κατάστημά της εταιρίας, το οποίο πιθανολογείται ότι σύντομα θα κλείσει, με σκοπό προφανώς να μεθοδεύσει την απόλυση για οικονομικούς –υποτίθεται- λόγους. Ξεκίνησε εσωτερική εκστρατεία σπίλωσης και συκοφάντησης του εργαζόμενου και του Σωματείου, ζητώντας από τους εργαζόμενους να αποκηρύξουν κάθε συνδικαλιστική δράση. Επίσης, ζήτησε από άλλες εταιρίες και εκδοτικούς οίκους με τους οποίους συνεργάζεται, να μην αποστέλλουν στα δικά της καταστήματα όσους δικούς τους εργαζόμενους μετέχουν στο Σωματείο.
Νέα τροπή παίρνει η αντιπαράθεση στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» στη Θεσσαλονίκη. Εχθές το απόγευμα, το Σωματείο Εργαζομένων Βιβλίου – Χάρτου προχώρησε σε νέα παρέμβαση έξω από το χώρο του κεντρικού βιβλιοπωλείου της επιχείρησης, στην Πλατεία Αριστοτέλους, για να καταγγείλει τις συνδικαλιστικές διώξεις.
"Είμαστε προνομιούχοι που εργαζόμαστε"
Την ίδια ώρα ωστόσο, ομάδα εργαζομένων από το κατάστημα μοίραζε κείμενο στους περαστικούς και τους πελάτες, όπου δήλωναν την απόλυτη ταύτισή τους με την εργοδοσία. Στο κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά «οι εργαζόμενοι του ΙΑΝΟΥ, οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο χώρο του βιβλίου, σας διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε περήφανοι που εργαζόμαστε σε αυτή την επιχείρηση». Οι εργαζόμενοι θεωρούν μάλιστα ότι ανήκουν σε «προνομιακή» ομάδα εργαζομένων, αφού απολαμβάνουν «σταθερή, αμειβόμενη, ασφαλισμένη και εξοφλημένη στην ώρα που έχει συμφωνηθεί, εργασία». «Σε όλα αυτά», συνεχίζουν, «προσθέστε το σεβασμό που δείχνει η επιχείρηση στις προσωπικότητες μας και την ελευθερία λόγου και έκφρασης που έχουμε στο χώρο της εργασίας μας». «Μετά από αυτά», καταλήγει η ανακοίνωση, «μπορείτε πολύ εύκολα να καταλάβατε ποιους έχουμε δίπλα μας και ποιοι στέκονται απέναντί μας».
Πριν την υπογραφή τους, οι εργαζόμενοι υπόσχονται ότι «θα συνεχίσουν να μας εξυπηρετούν με χαμόγελο», ενώ αυτοπροσδιορίζονται ως «ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ, ΦΙΛΟΤΙΜΟΙ & ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ». Την ανακοίνωση υπογράφουν 43 εργαζόμενοι από το κεντρικό κατάστημα και τη διοίκηση.
Διεκδικώντας τα αυτονόητα
Για να αναδειχθούν οι διαστάσεις αυτής της δήλωσης νομιμοφροσύνης, πρέπει να θυμηθούμε λίγο τα πραγματικά γεγονότα της αντιπαράθεσης. Η ιστορία ξεκίνησε τον Ιούνιο όταν η εταιρία Ιανός αρνήθηκε να πληρώσει τη νόμιμη προσαύξηση για κυριακάτικη εργασία, κάτι που όπως δηλώνει το σωματείο αποτελεί πάγια τακτική της επιχείρησης, παραβιάζοντας συνειδητά την εργατική νομοθεσία. Μετά την άρνηση της εταιρίας να τηρήσει τη νομιμότητα ο αντιπρόεδρος του κλαδικού σωματείου και εργαζόμενος στο κεντρικό κατάστημα, Γιάννης Γκλαρνέτατζης, απευθύνθηκε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Μετά την παρέμβαση της επιθεώρησης, η εταιρία κατέβαλλε μεν το νόμιμο ποσό σ' όλους όσους εργάστηκαν τη συγκεκριμένη Κυριακή (ισχυριζόμενη μάλιστα ψευδώς ότι αυτή ήταν η πρόθεσή της, αλλά έγινε ένα μπέρδεμα με τους λογαριασμούς), ξεκίνησε όμως και μια επίθεση εναντίον του συγκεκριμένου εργαζόμενου αλλά και του σωματείου.
Καθώς ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης προστατεύεται, λόγω της συμμετοχής του στη διοίκηση του Σωματείου, η εργοδοσία δεν μπορούσε να τον απολύσει. Έτσι, τον μετέθεσε στο μικρότερο κατάστημά της εταιρίας, το οποίο πιθανολογείται ότι σύντομα θα κλείσει, με σκοπό προφανώς να μεθοδεύσει την απόλυση για οικονομικούς –υποτίθεται- λόγους. Ξεκίνησε εσωτερική εκστρατεία σπίλωσης και συκοφάντησης του εργαζόμενου και του Σωματείου, ζητώντας από τους εργαζόμενους να αποκηρύξουν κάθε συνδικαλιστική δράση. Επίσης, ζήτησε από άλλες εταιρίες και εκδοτικούς οίκους με τους οποίους συνεργάζεται, να μην αποστέλλουν στα δικά της καταστήματα όσους δικούς τους εργαζόμενους μετέχουν στο Σωματείο.
Ενημέρωση από την κινητοποίηση στην ΓΣΕΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Την Δευτέρα 21/3/2011 και ώρα 13.00μ.μ, η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ενάντια στη απόλυση του Απόστολου Καψάλη, αποτελούμενη από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνδικαλιστές και εργαζόμενους, πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την εργοδοσία (ΓΣΕΕ) του παραπάνω συναδέλφου μας και συνδικαλιστή - μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζόμενων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Από μέρους του προέδρου της ΓΣΕΕ κ.Παναγόπουλου, έγινε δεκτή 9μελης επιτροπή εργαζόμενων-συνδικαλιστών για να συζητηθεί το θέμα της απόλυσης του συναδέλφου μας και να δοθούν απαντήσεις σε επιμέρους ζητήματα που αναδεικνύονται γύρω από την γενικότερη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Δεν είναι μόνο η απραξία της απέναντι στην επίθεση που δέχεται ο εργαζόμενος λαός αυτήν την περίοδο, αλλά και η υιοθέτηση πρακτικών και αντιλήψεων που θυμίζουν στυγνό εργοδότη.
Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης έθεσε μια σειρά ζητημάτων και ερωτήσεων όπως :
· οι παράνομες και αυθαίρετες μεθοδεύσεις στο εργασιακό καθεστώς του Α. Καψάλη
· η μη αναγνώριση της εργασιακής σχέσης του ως αορίστου χρόνου
· η μη αναγνώριση της συνδικαλιστικής του ιδιότητας, ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος των εργαζόμενων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
· η μη καταβολή δεδουλευμένων
· η βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας με απειλή την απόλυση
· η παράτυπη αποδοχή της εργασίας με «μπλοκάκι» και η μη αναγνώριση μισθωτής εξαρτημένης εργασίας
· την αποδοχή εργολαβιών και ελαστικών μορφών εργασίας μέσα στους χώρους εργασίας που ανήκουν στην ΓΣΕΕ
· τα ζητήματα ηθικής τάξεως που απορρέουν από την αντεργατική συμπεριφορά της ηγεσίας της ΓΣΕΕ
· τα ζητήματα διαχειρίσεις των χρημάτων που προέρχονται από τους εργαζόμενους της χώρας, μιας και ο κ. Παναγόπουλος επικαλέστηκε την οικονομική στενότητα και την αδυναμία καταβολής μισθών ως δικαιολογία πολλών από τις αποφάσεις του
Πέρα από γενικότητες, ασάφειες και υπεκφυγές καμία ουσιαστική απάντηση δεν δόθηκε από την μεριά του προέδρου της ΓΣΕΕ παρά μόνο μια αόριστη υπόσχεση για μη απόλυση του Α.Κ και για συνάντηση μαζί του χωρίς να προσδιορίζει, ούτε τον χρόνο ή τον τρόπο, ούτε το περιεχόμενο της σχέσης εργασίας, που άλλωστε είναι και το ζητούμενο.
Σε όλους μας ήταν εμφανής η προσπάθεια παρακώλυσης και αποπροσανατολισμού της συζήτησης. Η απειλή της απόλυσης με το έναν ή τον άλλο τρόπο, παραμένει και θα συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά μέχρι να δικαιωθεί ο Αποστόλης Καψάλης και να ξεκαθαριστεί πλήρως το εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται μέσα στη ΓΣΕΕ.
Αθήνα 21/3/2011
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ενάντια στη απόλυση του Απόστολου Καψάλη
O Παναγόπουλος απολύει - Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη ΓΣΕΕ
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας από πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία αλλά και από εργατικές πρωτοβουλίες πραγματοποιήθηκε τη δευτέρα 23/3, έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ για την απόλυση του Α. Καψάλη, εργαζόμενου στο ΙΝΕ-ΓΣΕΕ από την ΓΣΕΕ. Καθόλη τη διάρκεια που η αντιπροσωπεία των σωματείων ήταν μέσα και μίλαγε με τον εργοδότη, έξω από τη γσεε ακούγονταν συνθήματα όπως "η γσεε δεν είναι των εργατών είναι τα τσιράκια των αφεντικών, αλήτες λέρες εργατοπατέρες" κ.α
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης.
Και έπεται συνέχεια....
Προωθείστε και δημοσιεύστε παντού.
Καλούνται συνδικάτα, συλλογικότητες, φορείς, σωματεία και μεμονωμένοι εργαζόμενοι να υπογράψουν το συνημμένο ψήφισμα-καταγγελία και να το αποστείλουν στις εξής διευθύνσεις: president@gsee.gr, ineapolysi@gmail.com
Σε μια περίοδο γενικευμένης επίθεσης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ στα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα, μια μόλις εβδομάδα πριν από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ για το Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, η ηγεσία της ΓΣΕΕ ευθυγραμμίζεται πλήρως με την μνημονιακή πολιτική. Αντί να οργανώνει την εργατική αντίσταση απέναντι στην επέλαση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας προβαίνει σε στοχευμένες απολύσεις με στόχο την ολοκλήρωση της υποβάθμισης και της απαξίωσης του ερευνητικού της φορέα(ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ).
Στον καταθλιπτικό ορίζοντα που διαμορφώνεται για την εργατική τάξη της χώρας μας, αντιλήψεις και λογικές που μπορούν να σταθούν στον αντίποδα αυτής της εξέλιξης πρέπει να σιγήσουν. Δυστυχώς το έργο αυτό ανέλαβε στο μέτρο που της αναλογεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Αμέσως μετά την απομάκρυνση του επιστημονικού συμβούλου Γιώργου Ρωμανιά ανακοινώθηκε η εκδικητική και αντι-συνδικαλιστική απόλυση του Απόστολου Καψάλη.
Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος, ερευνητής εργασιακών σχέσεων και μέλος της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων στο ΙΝΕ, προφανώς προκαλεί επειδή προσπαθεί να κάνει καλά την δουλειά για την οποία πληρώνεται με χρήματα των εργαζομένων αυτής της χώρας.
Μαζί με άλλους συναδέλφους του στο ΙΝΕ συνδράμουν επί σειρά ετών στην τεκμηρίωση και στην επεξεργασία των θέσεων και των διεκδικήσεων του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος με γνώμονα την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της μισθωτής εργασίας. Φαίνεται ότι οι αναλύσεις και οι εισηγήσεις του συναδέλφου Καψάλη σχετικά με τις πρόσφατες αντεργατικές ανατροπές και τις προτάσεις αντιμετώπισής τους ενόχλησαν την ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία μετατρέπεται για άλλη μια φορά σε στυγνό εργοδότη. Δεν φτάνει που μέσα στους χώρους της ανέχεται την ελαστική εργασία και τις εργολαβίες προβαίνει τώρα και στην απροκάλυπτη απόλυση του συναδέλφου Καψάλης και μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία του ΙΝΕ σε συνέχεια των εντεινόμενων σε βάρος του πιέσεων και αποκλεισμών.
Θεωρούμε ότι σε συνθήκες ραγδαίας επιδείνωσης των συνθηκών απασχόλησης και διαβίωσης του κόσμου της εργασίας εργαλεία όπως το ΙΝΕ πρέπει όχι μόνον να διατηρηθούν αλλά και να ενισχυθούν. Το όχι και τόσο πρωτότυπο πρόσχημα των δεινών οικονομικών της ΓΣΕΕ αφενός, δεν μπορεί να καλύψει τις πολιτικές μεθοδεύσεις και αφετέρου, γεννά ένα τεράστιο ζήτημα σχετικά με την αξιοποίηση εργατικού και δημόσιου χρήματος την διοίκηση της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Απαιτούμε:
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης.
Και έπεται συνέχεια....
 |
| πανό διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία τησ ΓΣΕΕ |
Προωθείστε και δημοσιεύστε παντού.
Καλούνται συνδικάτα, συλλογικότητες, φορείς, σωματεία και μεμονωμένοι εργαζόμενοι να υπογράψουν το συνημμένο ψήφισμα-καταγγελία και να το αποστείλουν στις εξής διευθύνσεις: president@gsee.gr, ineapolysi@gmail.com
ΨΗΦΙΣΜΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Στον καταθλιπτικό ορίζοντα που διαμορφώνεται για την εργατική τάξη της χώρας μας, αντιλήψεις και λογικές που μπορούν να σταθούν στον αντίποδα αυτής της εξέλιξης πρέπει να σιγήσουν. Δυστυχώς το έργο αυτό ανέλαβε στο μέτρο που της αναλογεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Αμέσως μετά την απομάκρυνση του επιστημονικού συμβούλου Γιώργου Ρωμανιά ανακοινώθηκε η εκδικητική και αντι-συνδικαλιστική απόλυση του Απόστολου Καψάλη.
Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος, ερευνητής εργασιακών σχέσεων και μέλος της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων στο ΙΝΕ, προφανώς προκαλεί επειδή προσπαθεί να κάνει καλά την δουλειά για την οποία πληρώνεται με χρήματα των εργαζομένων αυτής της χώρας.
Μαζί με άλλους συναδέλφους του στο ΙΝΕ συνδράμουν επί σειρά ετών στην τεκμηρίωση και στην επεξεργασία των θέσεων και των διεκδικήσεων του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος με γνώμονα την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της μισθωτής εργασίας. Φαίνεται ότι οι αναλύσεις και οι εισηγήσεις του συναδέλφου Καψάλη σχετικά με τις πρόσφατες αντεργατικές ανατροπές και τις προτάσεις αντιμετώπισής τους ενόχλησαν την ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία μετατρέπεται για άλλη μια φορά σε στυγνό εργοδότη. Δεν φτάνει που μέσα στους χώρους της ανέχεται την ελαστική εργασία και τις εργολαβίες προβαίνει τώρα και στην απροκάλυπτη απόλυση του συναδέλφου Καψάλης και μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία του ΙΝΕ σε συνέχεια των εντεινόμενων σε βάρος του πιέσεων και αποκλεισμών.
Θεωρούμε ότι σε συνθήκες ραγδαίας επιδείνωσης των συνθηκών απασχόλησης και διαβίωσης του κόσμου της εργασίας εργαλεία όπως το ΙΝΕ πρέπει όχι μόνον να διατηρηθούν αλλά και να ενισχυθούν. Το όχι και τόσο πρωτότυπο πρόσχημα των δεινών οικονομικών της ΓΣΕΕ αφενός, δεν μπορεί να καλύψει τις πολιτικές μεθοδεύσεις και αφετέρου, γεννά ένα τεράστιο ζήτημα σχετικά με την αξιοποίηση εργατικού και δημόσιου χρήματος την διοίκηση της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Απαιτούμε:
- Την άμεση ανάκληση της απόφασης για την απόλυση του συναδέλφου Απόστολου Καψάλη και την παύση κάθε σε βάρος του δίωξης
- Την συνέχιση της απρόσκοπτης και ανεξάρτητης λειτουργίας του ερευνητικού έργου του ΙΝΕ
- Την άμεση κατάργησης κάθε ευέλικτης μορφής εργασίας σε όλες τις δομές της ΓΣΕΕ
- Πλήρη διαφάνεια και έλεγχο των οικονομικών της ΓΣΕΕ
Aπολύσεις στα καταστήματα GETITNOW.GR
Το getitnow είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα για αγορές μέσω internet και τηλεφώνου. Στηθήκαν αρχικά (Μάρτιος 2010) 30 καταστήματα πανελλαδικά, με σκοπό πωλήσεις, τιμολόγηση παραγγελιών και εξυπηρέτηση πελατών.
Το ωράριο των καταστημάτων είναι συνεχές 09:00-21:00. Οι εργαζόμενοι σε κάθε κατάστημα (της Αθήνας και σε κάποια της επαρχίας) ήταν 3. Ύστερα από μια περίοδο σχετικής αναδουλειάς με κάποιες ανοδικές τάσεις, από το φθινόπωρο και μετά – και όσο πλησίαζαν οι γιορτές - η δουλειά άρχιζε και ανέβαινε, με κορύφωση φυσικά τις γιορτές των Χριστουγέννων, όπου ακόμα και 3 άτομα ήταν λίγα για να βγάλουν τη δουλειά. Όλοι εργάζονταν με πολλή υπερένταση και αρκετές παραπάνω ώρες. Αφού λοιπόν οι εισπράξεις πήγαν αρκετά καλά, τουλάχιστον για την εποχή, το ευχαριστώ προς τους εργαζόμενους ήταν …απολύσεις!
Εν μια νυκτι ,και λίγο μετά την αλλαγή του χρόνου, ανακοινώθηκε στους υπευθύνους των καταστημάτων να επιλέξουν ανάμεσα στους άλλους 2 εργαζόμενους ποιος θα είναι αυτός που θα αποχωρήσει, με συνοπτικές διαδικασίες…
Αποφασίστηκε ότι όσα καταστήματα είχαν 3 υπαλλήλους θα συνέχιζαν με 2 χωρίς να τροποποιηθεί το συνεχές ωράριο, εκτός των περιόδων αδειών που μετατρέπεται σε «σπαστό».
Αυτή η τελευταία λεπτομέρεια φυσικά έγινε για να αποφευχθεί η καταβολή υπερωριών…
Η επίσημη τοποθέτηση της διοίκησης για τις απολύσεις ήταν, εκτός φυσικά από το δημοφιλές «περικοπές», ότι ο αρχικός σχεδιασμός των καταστημάτων ήταν διαφορετικός, και περιελάμβανε εκτός των πωλήσεων και της εξυπηρέτησης πελατών, και διανομές κατ’ οίκον (!), πράγμα που δεν υλοποιήθηκε.
Προφανώς και κανείς δεν πιστεύει τέτοιες δικαιολογίες, ειδικά από τη στιγμή που τα ίδια τα αφεντικά της εταιρίας, έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναθέτουν διάφορες δουλειές στους εργαζόμενους, όπως «ανέβασμα» προϊόντων στο site, μοίρασμα φυλλαδίων (!) στην περιοχή κ.α.
Για ακόμα μια φορά οι συνέπειες της κρίσης πέφτουν πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, με σκοπό τα κέρδη να μείνουν ανέπαφα.
Θα μας βρουν απέναντι τους.
Απολύσεις και Τρομοκρατία στο Βερόπουλο
Ο απολογισμός των τελευταίων ημερών είναι 3 εργαζόμενοι στην Ν. Σμύρνη, 1 στα Άνω Πετράλωνα και 2 στο Μεταξουργείο.
Η εντολή που είχε δοθεί στους εργαζόμενους που συνεχίζουν να εργάζονται στα καταστήματα – με αβέβαιο και το δικό τους μέλλον - είναι να μην διαρρεύσει ότι απολύονται συνάδερφοι τους άλλα ότι είτε αποχωρούν οικιοθελώς, είτε συνταξιοδοτούνται. Απειλώντας τους έτσι ότι θα βρεθούν και αυτοί άνεργοι, στον δρόμο.
Γ.Δ
Κάλεσμα για ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στα καταστήματα METROPOLIS
από athens indymedia
Σε καζάνι που βράζει έχει μετατραπεί η αλυσίδα των καταστημάτων Metropolis έπειτα από τη συστηματική καταλήστευση των εργαζομένων, αρχικά με τη μέθοδο της μεθοδικής καθυστέρησης καταβολής των δεδουλευμένων που ξεκίνησε από τον περασμένο Ιούλιο και, πλέον, με τη μη καταβολή του μισθού του Φεβρουαρίου.
Πρόκειται για το αποκορύφωμα της εργοδοτικής τακτικής της νέας ιδιοκτησίας των άλλοτε κραταιών καταστημάτων Metropolis, του Ανδρέα Κουρή του ομίλου MAD (και πλειάδας άλλων εταιρειών), υιού του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Παρόν», Μάκη Κουρή, και ανιψιού του Γιώργου Κουρή ιδιοκτήτη της «Αυριανής» και μεγαλομετόχου του τηλεοπτικού σταθμού «ALTER».
Είχαν προηγηθεί η απόπειρα μονομερούς καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών που έπεσε στο κενό, περίπου 70 απολύσεις, το λουκέτο σε έξι καταστήματα, οι συστηματικές απειλές και η τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ακολουθήθηκαν ποικιλότροπες τακτικές άλλοτε για να κατευναστεί η οργή των εργαζομένων και άλλοτε για να επιβληθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Αρχικά, οι καθυστερήσεις της καταβολής των δεδουλευμένων γινόταν για χρονικά διαστήματα μερικών ημερών, στη συνέχεια συστηματοποιήθηκαν στο χρονικό διάστημα της εβδομάδας - πάντα με γραπτό ηλεκτρονικό προειδοποιητικό σημείωμα εκ της διευθύνσεως στο οποίο ζητούνταν η κατανόηση των εργαζομένων - και αποκορυφώθηκαν με την μη καταβολή του Φεβρουαρίου, την ταυτόχρονη κατάργηση των προειδοποιητικών σημειωμάτων και την άρνηση οποιασδήποτε δέσμευσης για το πότε ακριβώς θα καταβληθούν τα χρωστούμενα την ίδια στιγμή που τρέχει ο μισθός των ημερών του Μαρτίου.
Μέσα από διπρόσωπες τακτικές, τη μια φορά τα καθυστερημένα δεδουλευμένα καταβάλλονται (για ευνόητους λόγους) μόνο στους εργαζόμενους στα σημεία πώλησης, ενώ στην παρούσα φάση η εργοδοσία κατέβαλλε προκαταβολή 200 ευρώ σε όσους υπαλλήλους το “ελέησαν”, προφανώς ως χαρτζιλίκι για την εθελοντική εργασία που τους υποχρεώνει πλέον να προσφέρουν.
Την ίδια στιγμή που, ενώ έχουν παγώσει οι απολύσεις (προφανώς λόγω αδυναμίας καταβολής των αποζημιώσεων) το ένα διευθυντικό στέλεχος μας προτρέπει να αποχωρήσουμε λαμβάνοντας τις αποζημιώσεις μας και το άλλο ομολογεί κυνικά ότι χρήματα για αποζημιώσεις δεν υπάρχουν.
Την ίδια στιγμή που επικαλούνται ότι οι καθυστερήσεις και η μη καταβολή των δεδουλευμένων γίνονται για να πληρωθούν σφραγισμένες επιταγές (προφανώς έως ότου αφήσουν να σφραγιστούν άλλες;), που προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο επικαλούμενοι - παραμυθιάζοντάς μας - τις προθέσεις της εταιρείας για άνοιγμα νέων καταστημάτων (όταν γνωρίζουμε ότι δρομολογείται το κλείσιμο κι άλλων), που αιωρούνται σενάρια που θέλουν την επιχείρηση να οδεύει προς πτώχευση. Την ίδια στιγμή που απειλούσαν ότι όσοι θα συμμετείχαν στην τελευταία γενική απεργία θα βρεθούν αντιμέτωποι με την μετάθεσή τους σε μαγαζιά που βρίσκονται στο άλλο άκρο της Αθήνας.
Είναι φανερό ότι, μέσα σε αυτό το στημένο σκηνικό (και αφού μας ζητούν, πλέον, να βάλουμε «πλάτη» για τη σωτηρία της επιχείρησης) αυτό που επιδιώκουν είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών προκειμένου να μας ωθήσουν σε παραιτήσεις, ώστε να μας αφανίσουν αναίμακτα, δίχως να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Βέβαια, η νέα εργοδοτική επίθεση του μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν εκδηλώνεται μέσω.. αόρατων δακτύλων. Υλοποιείται μέσω των δικών του έμπιστων διευθυντικών στελεχών που προσέλαβε με εξωφρενικά παχυλούς μισθούς, συγκριτικά με αυτούς που καταβάλλονται στους υπόλοιπους εργαζόμενους, ανίδεων στο χώρο της δισκογραφίας, αλλά με ύποπτη φήμη από προηγούμενες δουλειές σε επιχειρήσεις που είχαν θητεύσει. Μέσω διευθυντικών στελεχών που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να συρρικνώσουν το εύρος της επιχείρησης.
Και είναι απορίας άξιο, όχι το γιατί τα συγκεκριμένα καλοπληρωμένα στελέχη δεν παραιτούνται έπειτα από την παταγώδη αποτυχία που επέφεραν οι επιλογές τους στη συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά το γιατί παραμένουν στη θέση τους τη στιγμή που ισχυρίζονται ότι η παύση πληρωμών τους αγγίζει… ισότιμα με τους υπόλοιπους εργαζομένους. Μήπως, απλά, επειδή τους αρκούν αυτά που τρώνε από το παραμάγαζο που έχουν στήσει εκεί μέσα;
Από την άλλη, ο Ανδρέας Κουρής δεν είναι ούτε πρωτοεμφανιζόμενος ούτε νεόκοπος, επιχειρηματίας και, συνεπώς, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την επιλογή των συγκεκριμένων προσώπων από την εργοδοσία άστοχη, ούτε καν αποτυχημένη.
Και πώς να θεωρήσουμε ανεξάρτητη τη στάση του εργοδότη Κουρή απέναντι στους εργαζόμενούς του, όταν γνωρίζουμε ότι την τακτική της μη καταβολής των δεδουλευμένων την ακολουθεί συστηματικά και στις άλλες του επιχειρήσεις, προκειμένου να επεκτείνει τις δραστηριότητές του ακόμη και στο εξωτερικό; Ότι όταν εξαγόρασε τα Metropolis δικαιολογούσε την καθυστέρηση των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους του MAD επικαλούμενος ότι προηγείται η μισθοδοσία των Metropolis, αφού με αυτή την εξαγορά θα έσωζε και τους ίδιους, προκαλώντας έτσι το μένος των εργαζόμενων του MAD εναντίον μας; Ότι τα χρήματα, που γέμιζαν τα ταμεία των Metropolis «μετακόμιζαν» προς τα ταμεία των άλλων του επιχειρήσεων;
Πως μπορούμε να αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις της επιχείρησης για τα δάνεια που θα έρθουν (και δεν έρχονται), για το δήθεν άνοιγμα νέων καταστημάτων, για τα κιόσκια που θα ανοίξουν σε άλλους χώρους, όταν γνωρίζουμε ότι η δυναστεία των Κουρήδων έχει στηθεί πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων τους; Και πώς να παραβλέψουμε ότι ο θείος, Γιώργος Κουρής, ακολουθεί ακριβώς την ίδια τακτική με τον ανιψιό του Ανδρέα, μη καταβάλλοντας επί δύο μήνες τους μισθούς στους 700 εργαζόμενους του τηλεοπτικού σταθμού ALTER και χρωστώντας συνεχώς στους εργαζόμενους που απασχολεί στις εφημερίδες «Αυριανή» και «Φίλαθλος»;
Συνάδελφοι, στο πρόσφατο παρελθόν σιωπήσαμε για τις απολύσεις των συναδέλφων μας επιλέγοντας τον ατομικισμό (ή πιο απλά κοιτάξαμε την πάρτη μας) με μια λογική που έλεγε πως αυτό που συμβαίνει δίπλα μας δεν θα αγγίξει εμάς. Κοιτάξαμε να σώσουμε το τομάρι μας, κάτι που τελικά αποδείχθηκε ότι δεν συμβαίνει στην πράξη αφού, πλέον, είμαστε όλοι εξίσου ευάλωτοι απέναντι στην τρομοκρατία της εργοδοσίας. Όταν η εργοδοσία έπαιρνε με το μέρος της κάποιους από εμάς, εξαγοράζοντάς τους με παραπάνω ψίχουλα και επιτελικές θέσεις, δεν καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε τις καταστάσεις. Και το κυριότερο, δεν καταφέραμε να αυτοοργανωθούμε μέσα από ένα σωματείο, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για... ατομικές εκτελέσεις.
Απέναντι στην ανελέητη εργοδοτική επίθεση που δεχόμαστε αυτή τη στιγμή - και έως ότου καταφέρουμε να οργανωθούμε περισσότερο, αφού μόνο συλλογικά μπορούμε να επιτύχουμε την ανακοπή της εργοδοτικής επίθεσης που δεχόμαστε - το τελευταίο όπλο που μας απομένει είναι να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ μέχρι την καταβολή των χρωστούμενων και την αποκατάσταση της ροής της μισθοδοσίας μας.
Να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ τώρα, γιατί είναι κάτι που ο καθένας και η καθεμία μπορεί να το πράξει, λίγο έως πολύ, από το πόστο του ώστε να ανατρέψουμε την απάνθρωπη επίθεση του ιδιοκτήτη των καταστημάτων Metropolis.
Στην πραγματικότητα, αυτό το έχουμε ξανακάνει (ένα χρόνο πριν) όταν απείχαμε ατύπως από τα καθήκοντά μας στην πώληση, τότε που μας ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους για την επιβολή της τετραήμερης εργασίας. Μια κίνηση, που σε συνδυασμό με τη μεγάλη συμμετοχή μας στη Γενική Απεργία, που συνέπεσε αμέσως μετά, είχε ως αποτέλεσμα τη ματαίωση της καθιέρωσης της τετραήμερης εργασίας και τη συνεπακόλουθη αυθαίρετη μείωση των μισθών μας, αφού ο Κουρής πήρε το μήνυμα από τα άδεια ταμεία.
Εργαζόμενοι- εργαζόμενες στα Metropolis
Πρόκειται για το αποκορύφωμα της εργοδοτικής τακτικής της νέας ιδιοκτησίας των άλλοτε κραταιών καταστημάτων Metropolis, του Ανδρέα Κουρή του ομίλου MAD (και πλειάδας άλλων εταιρειών), υιού του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Παρόν», Μάκη Κουρή, και ανιψιού του Γιώργου Κουρή ιδιοκτήτη της «Αυριανής» και μεγαλομετόχου του τηλεοπτικού σταθμού «ALTER».
Είχαν προηγηθεί η απόπειρα μονομερούς καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών που έπεσε στο κενό, περίπου 70 απολύσεις, το λουκέτο σε έξι καταστήματα, οι συστηματικές απειλές και η τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ακολουθήθηκαν ποικιλότροπες τακτικές άλλοτε για να κατευναστεί η οργή των εργαζομένων και άλλοτε για να επιβληθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Αρχικά, οι καθυστερήσεις της καταβολής των δεδουλευμένων γινόταν για χρονικά διαστήματα μερικών ημερών, στη συνέχεια συστηματοποιήθηκαν στο χρονικό διάστημα της εβδομάδας - πάντα με γραπτό ηλεκτρονικό προειδοποιητικό σημείωμα εκ της διευθύνσεως στο οποίο ζητούνταν η κατανόηση των εργαζομένων - και αποκορυφώθηκαν με την μη καταβολή του Φεβρουαρίου, την ταυτόχρονη κατάργηση των προειδοποιητικών σημειωμάτων και την άρνηση οποιασδήποτε δέσμευσης για το πότε ακριβώς θα καταβληθούν τα χρωστούμενα την ίδια στιγμή που τρέχει ο μισθός των ημερών του Μαρτίου.
Μέσα από διπρόσωπες τακτικές, τη μια φορά τα καθυστερημένα δεδουλευμένα καταβάλλονται (για ευνόητους λόγους) μόνο στους εργαζόμενους στα σημεία πώλησης, ενώ στην παρούσα φάση η εργοδοσία κατέβαλλε προκαταβολή 200 ευρώ σε όσους υπαλλήλους το “ελέησαν”, προφανώς ως χαρτζιλίκι για την εθελοντική εργασία που τους υποχρεώνει πλέον να προσφέρουν.
Την ίδια στιγμή που, ενώ έχουν παγώσει οι απολύσεις (προφανώς λόγω αδυναμίας καταβολής των αποζημιώσεων) το ένα διευθυντικό στέλεχος μας προτρέπει να αποχωρήσουμε λαμβάνοντας τις αποζημιώσεις μας και το άλλο ομολογεί κυνικά ότι χρήματα για αποζημιώσεις δεν υπάρχουν.
Την ίδια στιγμή που επικαλούνται ότι οι καθυστερήσεις και η μη καταβολή των δεδουλευμένων γίνονται για να πληρωθούν σφραγισμένες επιταγές (προφανώς έως ότου αφήσουν να σφραγιστούν άλλες;), που προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο επικαλούμενοι - παραμυθιάζοντάς μας - τις προθέσεις της εταιρείας για άνοιγμα νέων καταστημάτων (όταν γνωρίζουμε ότι δρομολογείται το κλείσιμο κι άλλων), που αιωρούνται σενάρια που θέλουν την επιχείρηση να οδεύει προς πτώχευση. Την ίδια στιγμή που απειλούσαν ότι όσοι θα συμμετείχαν στην τελευταία γενική απεργία θα βρεθούν αντιμέτωποι με την μετάθεσή τους σε μαγαζιά που βρίσκονται στο άλλο άκρο της Αθήνας.
Είναι φανερό ότι, μέσα σε αυτό το στημένο σκηνικό (και αφού μας ζητούν, πλέον, να βάλουμε «πλάτη» για τη σωτηρία της επιχείρησης) αυτό που επιδιώκουν είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών προκειμένου να μας ωθήσουν σε παραιτήσεις, ώστε να μας αφανίσουν αναίμακτα, δίχως να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Βέβαια, η νέα εργοδοτική επίθεση του μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν εκδηλώνεται μέσω.. αόρατων δακτύλων. Υλοποιείται μέσω των δικών του έμπιστων διευθυντικών στελεχών που προσέλαβε με εξωφρενικά παχυλούς μισθούς, συγκριτικά με αυτούς που καταβάλλονται στους υπόλοιπους εργαζόμενους, ανίδεων στο χώρο της δισκογραφίας, αλλά με ύποπτη φήμη από προηγούμενες δουλειές σε επιχειρήσεις που είχαν θητεύσει. Μέσω διευθυντικών στελεχών που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να συρρικνώσουν το εύρος της επιχείρησης.
Και είναι απορίας άξιο, όχι το γιατί τα συγκεκριμένα καλοπληρωμένα στελέχη δεν παραιτούνται έπειτα από την παταγώδη αποτυχία που επέφεραν οι επιλογές τους στη συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά το γιατί παραμένουν στη θέση τους τη στιγμή που ισχυρίζονται ότι η παύση πληρωμών τους αγγίζει… ισότιμα με τους υπόλοιπους εργαζομένους. Μήπως, απλά, επειδή τους αρκούν αυτά που τρώνε από το παραμάγαζο που έχουν στήσει εκεί μέσα;
Από την άλλη, ο Ανδρέας Κουρής δεν είναι ούτε πρωτοεμφανιζόμενος ούτε νεόκοπος, επιχειρηματίας και, συνεπώς, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την επιλογή των συγκεκριμένων προσώπων από την εργοδοσία άστοχη, ούτε καν αποτυχημένη.
Και πώς να θεωρήσουμε ανεξάρτητη τη στάση του εργοδότη Κουρή απέναντι στους εργαζόμενούς του, όταν γνωρίζουμε ότι την τακτική της μη καταβολής των δεδουλευμένων την ακολουθεί συστηματικά και στις άλλες του επιχειρήσεις, προκειμένου να επεκτείνει τις δραστηριότητές του ακόμη και στο εξωτερικό; Ότι όταν εξαγόρασε τα Metropolis δικαιολογούσε την καθυστέρηση των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους του MAD επικαλούμενος ότι προηγείται η μισθοδοσία των Metropolis, αφού με αυτή την εξαγορά θα έσωζε και τους ίδιους, προκαλώντας έτσι το μένος των εργαζόμενων του MAD εναντίον μας; Ότι τα χρήματα, που γέμιζαν τα ταμεία των Metropolis «μετακόμιζαν» προς τα ταμεία των άλλων του επιχειρήσεων;
Πως μπορούμε να αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις της επιχείρησης για τα δάνεια που θα έρθουν (και δεν έρχονται), για το δήθεν άνοιγμα νέων καταστημάτων, για τα κιόσκια που θα ανοίξουν σε άλλους χώρους, όταν γνωρίζουμε ότι η δυναστεία των Κουρήδων έχει στηθεί πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων τους; Και πώς να παραβλέψουμε ότι ο θείος, Γιώργος Κουρής, ακολουθεί ακριβώς την ίδια τακτική με τον ανιψιό του Ανδρέα, μη καταβάλλοντας επί δύο μήνες τους μισθούς στους 700 εργαζόμενους του τηλεοπτικού σταθμού ALTER και χρωστώντας συνεχώς στους εργαζόμενους που απασχολεί στις εφημερίδες «Αυριανή» και «Φίλαθλος»;
Συνάδελφοι, στο πρόσφατο παρελθόν σιωπήσαμε για τις απολύσεις των συναδέλφων μας επιλέγοντας τον ατομικισμό (ή πιο απλά κοιτάξαμε την πάρτη μας) με μια λογική που έλεγε πως αυτό που συμβαίνει δίπλα μας δεν θα αγγίξει εμάς. Κοιτάξαμε να σώσουμε το τομάρι μας, κάτι που τελικά αποδείχθηκε ότι δεν συμβαίνει στην πράξη αφού, πλέον, είμαστε όλοι εξίσου ευάλωτοι απέναντι στην τρομοκρατία της εργοδοσίας. Όταν η εργοδοσία έπαιρνε με το μέρος της κάποιους από εμάς, εξαγοράζοντάς τους με παραπάνω ψίχουλα και επιτελικές θέσεις, δεν καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε τις καταστάσεις. Και το κυριότερο, δεν καταφέραμε να αυτοοργανωθούμε μέσα από ένα σωματείο, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για... ατομικές εκτελέσεις.
Απέναντι στην ανελέητη εργοδοτική επίθεση που δεχόμαστε αυτή τη στιγμή - και έως ότου καταφέρουμε να οργανωθούμε περισσότερο, αφού μόνο συλλογικά μπορούμε να επιτύχουμε την ανακοπή της εργοδοτικής επίθεσης που δεχόμαστε - το τελευταίο όπλο που μας απομένει είναι να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ μέχρι την καταβολή των χρωστούμενων και την αποκατάσταση της ροής της μισθοδοσίας μας.
Να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ τώρα, γιατί είναι κάτι που ο καθένας και η καθεμία μπορεί να το πράξει, λίγο έως πολύ, από το πόστο του ώστε να ανατρέψουμε την απάνθρωπη επίθεση του ιδιοκτήτη των καταστημάτων Metropolis.
Στην πραγματικότητα, αυτό το έχουμε ξανακάνει (ένα χρόνο πριν) όταν απείχαμε ατύπως από τα καθήκοντά μας στην πώληση, τότε που μας ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους για την επιβολή της τετραήμερης εργασίας. Μια κίνηση, που σε συνδυασμό με τη μεγάλη συμμετοχή μας στη Γενική Απεργία, που συνέπεσε αμέσως μετά, είχε ως αποτέλεσμα τη ματαίωση της καθιέρωσης της τετραήμερης εργασίας και τη συνεπακόλουθη αυθαίρετη μείωση των μισθών μας, αφού ο Κουρής πήρε το μήνυμα από τα άδεια ταμεία.
Εργαζόμενοι- εργαζόμενες στα Metropolis
Η εργοδοτική αυθαιρεσία στην AGRINVEST Α.Ε
Στις 31/12/2010, τελευταία ημέρα του χρόνου, η AGRINVEST Α.Ε., εταιρεία ειδών διακόσμησης, έκανε πρωτοχρονιάτικο δώρο σε 10 υπαλλήλους της, την απόλυση τους. Αιτία των απολύσεων η πτώση της κερδοφορίας του αφεντικού, που από τις πολλές χιλιάδες ευρώ που «καθάριζε» κάθε μήνα έχασε το 40 % συνολικά μέσα σε ένα χρόνο λόγω οικονομικής κρίσης. Αυτό οδήγησε στο λουκέτο του καταστήματος Αλίμου και στο πέταγμα των εργαζομένων στο δρόμο.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο εργοδότης είχε συνηθίσει να δουλεύει με τουλάχιστον 6 μετανάστες στην αποθήκη με μαύρη, ολοήμερη, εφταήμερη εργασία. Για τους υπόλοιπους «προνομιούχους» υπαλλήλους ίσχυε η 6ήμερη 9ωρη χωρίς ρεπό εργασία ακόμα και προ κρίσης. Η εργασιακή πίεση, το διευρυμένο ωράριο, οι εκβιασμοί και οι απειλές ενισχύονταν στο έπακρο σε εορταστικές περιόδους αιχμής όπου οι υπάλληλοι των καταστημάτων εργάζονταν 12 ώρες την ημέρα 7 ημέρες την εβδομάδα για ένα μήνα, ΑΠΛΗΡΩΤΑ.
Ο υπεύθυνος του καταστήματος Αλίμου, και συνεταίρος του αφεντικού, αφού λόγω αντίστασης των υπαλλήλων δεν κατάφερε να περάσει την ολοήμερη εργασία και για την χριστουγεννιάτικη περίοδο του 2010, εκδικητικά, άφηνε στο μαύρο σκοτάδι τους εργαζόμενους σχετικά με την τύχη του μαγαζιού και την δική τους. Χαρακτηριστικά, όταν οι υπάλληλοι ρωτούσαν για το αν θα κλείσει το μαγαζί για να ψάξουν για δουλειά, αποκρινόταν «Όποιος νομίζει ότι μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να βρει ξανά δουλειά ας φύγει από μόνος του». Ο υπεύθυνος χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να διασπάσει τους εργαζόμενους και για να τους αναγκάσει να δουλεύουν όλη μέρα: παρατηρήσεις για να μην συζητάνε μεταξύ τους, πρόκληση ανταγωνισμού ανάμεσα τους, απειλές, κάλπικες υποσχέσεις για απορρόφηση στα άλλα καταστήματα της εταιρείας κλπ.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο εργοδότης είχε συνηθίσει να δουλεύει με τουλάχιστον 6 μετανάστες στην αποθήκη με μαύρη, ολοήμερη, εφταήμερη εργασία. Για τους υπόλοιπους «προνομιούχους» υπαλλήλους ίσχυε η 6ήμερη 9ωρη χωρίς ρεπό εργασία ακόμα και προ κρίσης. Η εργασιακή πίεση, το διευρυμένο ωράριο, οι εκβιασμοί και οι απειλές ενισχύονταν στο έπακρο σε εορταστικές περιόδους αιχμής όπου οι υπάλληλοι των καταστημάτων εργάζονταν 12 ώρες την ημέρα 7 ημέρες την εβδομάδα για ένα μήνα, ΑΠΛΗΡΩΤΑ.
Ο υπεύθυνος του καταστήματος Αλίμου, και συνεταίρος του αφεντικού, αφού λόγω αντίστασης των υπαλλήλων δεν κατάφερε να περάσει την ολοήμερη εργασία και για την χριστουγεννιάτικη περίοδο του 2010, εκδικητικά, άφηνε στο μαύρο σκοτάδι τους εργαζόμενους σχετικά με την τύχη του μαγαζιού και την δική τους. Χαρακτηριστικά, όταν οι υπάλληλοι ρωτούσαν για το αν θα κλείσει το μαγαζί για να ψάξουν για δουλειά, αποκρινόταν «Όποιος νομίζει ότι μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να βρει ξανά δουλειά ας φύγει από μόνος του». Ο υπεύθυνος χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να διασπάσει τους εργαζόμενους και για να τους αναγκάσει να δουλεύουν όλη μέρα: παρατηρήσεις για να μην συζητάνε μεταξύ τους, πρόκληση ανταγωνισμού ανάμεσα τους, απειλές, κάλπικες υποσχέσεις για απορρόφηση στα άλλα καταστήματα της εταιρείας κλπ.
Tο πικρό ημερολόγιο του Metropolis – Tromopolis Νο2
Παύση πληρωμών
Αρχές ’90 ξεκινάει να χτίζεται η γνωστή αλυσίδα καταστημάτων μουσικής Metropolis. Μέσα σε δέκα χρόνια καταφέρνουν να κυβερνούν το λιανικό εμπόριο της μουσικής. Στο σχεδόν μονοπωλιακό καθεστώς που επιβάλουν τα Metropolis, δισκάδικα μικρά και μεγάλα, συνοικιακά και ιστορικά κλείνουν. Μεγάλες εταιρείες ταπεινώνονται και ελέγχονται λειτουργώντας πολλές φορές ως παραρτήματα του Metropolis,και μικρές εταιρείες κλείνουν χωρίς καμία αξιοπρέπεια. Επώνυμες αλυσίδες καταστημάτων, συνεταιρισμοί, αλλά και σύλλογοι δισκοπωλών που προσπαθούν να αντισταθούν αποδυναμώνονται και καταστρέφονται με την αρωγή και των δισκογραφικών εταιρειών.
Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται πίσω από τις τολμηρές για την εποχή επιχειρηματικές κινήσεις των τότε ιδιοκτήτων Αφων Τοπιντζή, την επιθετική πολιτική τους, την τεράστια οικονομική επιφάνεια που απέκτησαν σύντομα (δίνοντάς τους σημαντικό πλεονέκτημα στον έλεγχο της δισκογραφικής αγοράς αφού οι επιταγές τους ήταν το πιο σίγουρο χαρτί της αγοράς) και την ιδιόρρυθμη κατά πολλούς διαχείριση του προσωπικού τους.
Βλέποντας οι τότε ιδιοκτήτες την αγάπη των υπαλλήλων τους για την μουσική, την όρεξή τους να δουλέψουν στο μουσικό χώρο, τις τολμηρές και πρωτότυπες ιδέες τους, τους αντάμειψαν πλουσιοπάροχα(!) με απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Μέσα στο παράδοξο αυτό εργασιακό καθεστώς -που δεν διδάσκεται πουθενά- όλα δούλευαν ρολόι. Από μισθούς βέβαια μεγάλη πείνα, το βασικό, με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Ακόμα και τα στελέχη δεν πήραν ποτέ μισθούς που έπαιζαν σε αντίστοιχες σε μέγεθος αλυσίδες της πιάτσας. Και παρόλο που τα αφεντικά πλουτίζανε με εξωφρενικούς ρυθμούς, οι υπάλληλοι μένανε με το βασικό μισθό. Με μοναδικό αντάλλαγμα την ευκαιρία να δουλεύουν στο χώρο της μουσικής που τόσο αγαπούσαν. Κάποιοι από αυτούς δώσανε ψυχή και σώμα στην ατελείωτη απληστία των Τοπιτζήδων χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που υπάλληλοι δούλευαν 16 ώρες ή δέχονταν τηλεφωνήματα από τα αφεντικά 2.00 το βράδυ.
Όταν στα τέλη των ‘00 η μουσική βιομηχανία ξεκίνησε παγκοσμίως να παραπατάει, στην ψωροκώσταινα της γράφανε επικήδειο. Όταν το λιανικό εμπόριο φτερνιζόταν η δισκογραφία έμπαινε στην εντατική. Τότε οι σοφοί, για την τσέπη τους, Αφοί Τοπιντζή ιδιοκτήτες των Metropolis αποφάσισαν να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Βρήκαν έναν πρόθυμο αγοραστή στο πρόσωπο του Ανδρέα Κουρή. Μοσχοπούλησαν την εταιρεία τους, σκούπισαν τα ταμεία και τέλος χωρίς καμία ευαισθησία προς τους υπαλλήλους τους που τόσα χρόνια δουλεύανε σαν καλά σκυλιά, τους έδωσαν προίκα στο νέο αφεντικό τους.
Ο περήφανος για την αγορά του, ο δραστήριος (χα), ο επιτυχημένος(χάχα) και ο δαιμόνιος(χάχανα) επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής μόλις κατάλαβε την φόλα που είχε μέσα το μπιφτέκι, έκανε ότι θα έκανε κάθε σωστό αφεντικό. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μερικές σοφές κινήσεις της εργοδοσίας.
-Αφού έπαιξε λίγο με το καινούργιο απόκτημα αυτός και το σόι του εξαφανίστηκε από τα Metropolis. Δεν είναι και τόσο glamour τελικά τα καινούργια παιχνίδια του. Εδώ είναι που το αμπέλι μένει άφραγο.
-Προσέλαβε δικά του έμπιστα στελέχη απολύοντας παράλληλα τους παλιούς έμπειρους διαχειριστές. Στελέχη, εκκαθαριστές που εκτός από την ύποπτη φήμη που τους ακολουθούσε από τις προηγούμενες δουλειές τους δεν είχαν καμία ιδέα τι πάει να πει δισκογραφία. Για να καταλάβουν και οι μη γνώστες, είναι σαν να προσλάβει το βιβλιοπωλείο «Πολιτεία» γενικό διευθυντή που δούλευε στου Χυτήρογλου και να του πει να κάνει εμπορική συμφωνία με τον Λιβάνη. Γέλασε και ο κάθε πικραμένος στις δισκογραφικές εταιρείες. Εδώ είναι που χάθηκε κάθε ίχνος επιχειρηματικού prestige της εταιρείας.
-Αδυνατώντας να πληρώσει επιταγές (κατά τα τελευταία λεγόμενα της διεύθυνσης ψάχνουν λεφτά για να καλύψουν επιταγές την τελευταία στιγμή), καθυστέρει συστηματικά πληρωμές προς προμηθευτές, ενοίκια, ΔΕΗ και υπαλλήλους. Εδώ είναι που χάθηκε με μιας η εικόνα της αξιόπιστης εταιρείας.
-Έκλεισε 6 μαγαζιά, αφήνοντας ολόκληρες περιοχές που μονοπωλούσε (θυμηθείτε ότι την προηγούμενη δεκαετία τους είχε κλείσει όλους) χωρίς να προσπαθήσει να βρει μικρότερους και οικονομικότερους χώρους διατηρώντας την παρουσία του ή ακόμα και να βάλει μέσα στα μαγαζιά του κάποιο άλλο είδος προς πώληση. Καταστήματα φιλέτα που ήταν σημεία αναφοράς στις πόλεις ή τις περιοχές που βρίσκονταν. Ποιοι άραγε τα πήραν τώρα και ποιοί επωφελήθηκαν από αυτήν την κίνηση ίσως θα έπρεπε να το δούμε καλύτερα. Εδώ είναι που αρχίζει να χάνεται η αίσθηση της ισχυρής αλυσίδας καταστημάτων.
-Προβληματική και ύποπτη διαχείριση των εξόδων. Δεν χρειάζεται και master στα οικονομικά για να καταλάβεις ότι το να σπαταλάς πανάκριβο, ολοκαίνουργιο και πανέμορφο εμπορικό χώρο στο κεντρικό κατάστημα της Πανεπιστημίου για γραφεία, ενώ το ευρύτερο κέντρο βρωμάει από φτηνούς χώρους είναι διοικητική πατάτα. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να μαζευτείς λίγο όταν είσαι διευθυντής σε μία εταιρεία που παραπαίει. Ήθος χρειάζεται που δεν περισσεύει. Η μάσα και η μίζα έχει όρια. Εδώ είναι που χάθηκε η εμπιστοσύνη προς την διοίκηση.
-Εφαρμογή 4ημερης εργασίας. Για το γελοίο της ιστορίας να αναφέρουμε ότι ανακοινώθηκε παραμονές γενικής απεργίας. Μη συνηθισμένος, από το MAD που πληρώνει το προσωπικό όποτε θυμηθεί και κανείς δεν τολμάει να μιλήσει, ο Κουρής στις τελευταίες μέρες της φυσικής του παρουσίας στο Metropolis δέχτηκε ισχυρή αντανακλαστική αντίδραση από το προσωπικό του αναγκάζοντας τον να υποχωρήσει. Προσωρινά, αφού το αμέσως επόμενο διάστημα ξεκίνησε άλλου τύπου περικοπές στην μισθοδοσία. Εδώ είναι που χάθηκε η μοναδική ευκαιρία για δημιουργία σωματείου.
-Απολύσεις. Πάνω από 70 απολύσεις που δεν δημιουργήσανε καμία αντίσταση από τους συναδέλφους. Η διεύθυνση φρόντισε με την αιώνια αλάθητη πρακτική, διαίρει και βασίλευε στους πιο επιρρεπείς να σπάσει την ενότητα των εργαζομένων. Και δυστυχώς υπήρξε και η ασθένεια των συναδέλφων που λέει «μακριά από τον κώλο μας και όπου να ‘ ναι». Ας μετρήσουν οι συνάδελφοι πόσες θέσεις εργασίας χαθήκανε στο όνομα του οικονομικού προβλήματος. Ας προβλέψουν οι συνάδελφοι ποιος είναι ο επόμενος και πότε είναι η σειρά τους. Ας φανταστούνε πως είναι να απολύεσαι και οι συνάδελφοί σου να σφυρίζουν αδιάφορα. Εδώ είναι που χάθηκε η εργασιακή ασφάλεια και η συναδελφική αλληλεγγύη.
-Εφαρμογή νέου πρωτοποριακού ωραρίου «έμπνευσης Metropolis», που λέει ότι το 8ωρο είναι 9.00 έως 18.00. Εφαρμογή κυλιόμενου 5μερου σε όλους τους υπαλλήλους. Εδώ είναι που αρχίζει να χάνεται και η ζωή μας.
Οι εργαζόμενοι των Metropolis λένε:
Ότι σημασία έχουν οι θέσεις εργασίας και όχι μια επιπόλαια κόντρα με την ιδιοκτησία. Γι’ αυτό και ύστερα από δύο χρόνια αφόρητης εργοδοτικής πίεσης φτάνει τώρα η στιγμή που ακούγονται φωνές απελπισίας.
Ότι μπορούν και βάζουν πλάτη σε κάθε δύσκολη στιγμή χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα.
Έχουν γίνει άθλοι στο παρελθόν (πως λειτούργησε το καμένο μαγαζί σε χρόνο ρεκόρ;
πως άνοιγαν μαγαζιά για πλάκα χωρίς προσωπικό;
πως έκανε αυτούς τους τρελούς τζίρους κάθε Δεκέμβριο χωρίς κάλυψη εποχιακών θέσεων;
πως χτίστηκε αυτή η μονοπωλιακή επιχείρηση με βασικούς μισθούς;)
Κάτω από την απειλή της πτώχευσης, της ολοκληρωτικής απώλειας όλων των δικαιωμάτων η διεύθυνση ζητάει πλάτη από τους εργαζόμενους, μέχρι να βρεθούν χρηματοδότες(!), ζητάει χρόνο για να καλύψει τις υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές, ζητάει υποταγή στην επιθετική και καταστροφική επίθεση στις ζωές μας, ζητάει τώρα πια και εργασία χωρίς αμοιβή επ’ αορίστου. Όμως αυτή την φορά δεν ζητάει μόνο πλάτη, ζητάει σβέρκο, ζητάει και κώλο.
Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα τρώμε μαζί, γιατί πρέπει να πεινάμε μόνο εμείς;
Γι’ αυτό συνάδελφοι να πάρουμε θέση για το μέλλον μας. Στην γαλέρα που βουλιάζει δεν λύνουν ποτέ τις αλυσίδες από τους κωπηλάτες. Στις βάρκες χωράνε μόνο τα αφεντικά.
Εργαζόμενοι –ες στα Metropolis
Μetropolis - στάση πληρωμών
Και η κοροϊδία στα metropolis συνεχίζεται....
Τα αφεντικά του δισκάδικου metropolis (κουρής - Mad TV ) αποφάσισαν ετσιθελικά να μην πληρώσουν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, αφήνωντας το γενικά και αόριστα για το πότε θα πληρωθούν. Δεν αμφιβάλουμε ότι θα επικαλεστούν την κρίση για τις συγκεκριμένες πρακτικές, μόνο που δεν πρόκειται να πείσουν κανέναν.
Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμο προϊόν στα επιχειρηματικά σχέδια της εργοδοσίας.
Τα αφεντικά να είναι σίγουρα ότι αναμένεται συνέχεια από την πλευρά των εργαζομένων του εμπορίου και όχι μόνο! Σε κάθε νεώτερη εξέλιξη θα ενημερώσουμε και από τo blog μας
Τα αφεντικά του δισκάδικου metropolis (κουρής - Mad TV ) αποφάσισαν ετσιθελικά να μην πληρώσουν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, αφήνωντας το γενικά και αόριστα για το πότε θα πληρωθούν. Δεν αμφιβάλουμε ότι θα επικαλεστούν την κρίση για τις συγκεκριμένες πρακτικές, μόνο που δεν πρόκειται να πείσουν κανέναν.
Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμο προϊόν στα επιχειρηματικά σχέδια της εργοδοσίας.
Τα αφεντικά να είναι σίγουρα ότι αναμένεται συνέχεια από την πλευρά των εργαζομένων του εμπορίου και όχι μόνο! Σε κάθε νεώτερη εξέλιξη θα ενημερώσουμε και από τo blog μας
Πόσο απέχει η νίκη από την ήττα; ή το πικρό ημερολόγιο των Metropolis (Tromopolis)
Όταν τον Μάρτιο του 2010 φτάσαμε να χαμογελάμε για την υποτιθέμενη νίκη των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια του Ανδρέα Κουρή για 4ήμερη εργασία, κανείς δεν φανταζόταν πόσο γρήγορα θα έφτανε η κατάσταση στο σημείο που είναι σήμερα.
Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση των Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία Σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.
Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.
Απολύει. Καθυστερεί σε μόνιμη βάση την πληρωμή δεδουλευμένων. Αναγκάζει σε υπερωριακή εργασία χωρίς να την πληρώνει. Εκφοβίζει και προτρέπει σε παραίτηση με την απειλή της πτώχευσης. Τρομοκρατεί. Διχάζει. Με απόψεις όπως, το 8ωρο είναι 9.00 με 18.00, επιτίθεται σε ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτήν την επιχείρηση για περισσότερα από 10 χρόνια, ανθρώπους που βοήθησαν να γίνει το Metropolis από μαγαζί με τουριστικά στην αλυσίδα που όλοι ξέρουμε με μόνη απολαβή το βασικό μισθό.
Και αφού τ’ αφεντικά πήραν φόρα δεν τους σταματάει τίποτα. Ενόψει της γενικής απεργίας απειλούν με εκδικητικές και δυσμενείς μετακινήσεις σε άλλα καταστήματα όποιου απεργήσει. Αναζητούν απεργοσπάστες για να λειτουργήσουν τα καταστήματα όπου εργαζόμενοι απεργούν καθολικά.
Και ακόμα δεν τα έχουμε δει όλα τα «όπλα»… του αφεντικού.
Συνάδελφε, όσο σκύβεις τόσο στρώνεις σβέρκο. Τρόμαξέ τους, το έχεις ξανακάνει. Δεν έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια σου. Δεν τα φάγαμε και δεν τα τρώμε μαζί!!!!!!!!
Γενική απεργία 23. 2.2011.
Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση των Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία Σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.
Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.
Απολύει. Καθυστερεί σε μόνιμη βάση την πληρωμή δεδουλευμένων. Αναγκάζει σε υπερωριακή εργασία χωρίς να την πληρώνει. Εκφοβίζει και προτρέπει σε παραίτηση με την απειλή της πτώχευσης. Τρομοκρατεί. Διχάζει. Με απόψεις όπως, το 8ωρο είναι 9.00 με 18.00, επιτίθεται σε ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτήν την επιχείρηση για περισσότερα από 10 χρόνια, ανθρώπους που βοήθησαν να γίνει το Metropolis από μαγαζί με τουριστικά στην αλυσίδα που όλοι ξέρουμε με μόνη απολαβή το βασικό μισθό.
Και αφού τ’ αφεντικά πήραν φόρα δεν τους σταματάει τίποτα. Ενόψει της γενικής απεργίας απειλούν με εκδικητικές και δυσμενείς μετακινήσεις σε άλλα καταστήματα όποιου απεργήσει. Αναζητούν απεργοσπάστες για να λειτουργήσουν τα καταστήματα όπου εργαζόμενοι απεργούν καθολικά.
Και ακόμα δεν τα έχουμε δει όλα τα «όπλα»… του αφεντικού.
Συνάδελφε, όσο σκύβεις τόσο στρώνεις σβέρκο. Τρόμαξέ τους, το έχεις ξανακάνει. Δεν έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια σου. Δεν τα φάγαμε και δεν τα τρώμε μαζί!!!!!!!!
Γενική απεργία 23. 2.2011.
Στο άρθρο 99 η αλυσίδα καταστημάτων "Κου-Κου"
Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/01/2011 από εφημερίδα αυγή
Θεσσαλονίκη: Προ του "λουκέτου" βρίσκεται η αλυσίδα καταστημάτων “Κου-Κου”, η οποία ήδη κατέθεσε αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, αφού από τις αρχές του 2010 αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας.
Παράλληλα, με την κατάθεση της αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99 η διοίκηση της "Κου-Κου" φέρεται να έχει έρθει σε συμφωνία με την πλειονότητα των προμηθευτών της για μείωση των απαιτήσεών τους, ενώ διαπραγματεύεται και με τις τράπεζες την επιμήκυνση της αποπληρωμής όλων των υποχρεώσεών της. Η αλυσίδα πώλησης παιδικών παιχνιδιών διαθέτει συνολικά 42 καταστήματα σε όλη της χώρα και απασχολεί περίπου 300 εργαζόμενους, οι οποίοι κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο εάν στην έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων της δεν εγκριθεί η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 4 εκατ. ευρώ, υπέρ των παλαιών μετόχων. Τέλος, εκτιμάται ότι η αλυσίδα "Κου-Κου" κατέχει μερίδιο αγοράς 18% έως 20% στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα και έως 8% πανελλαδικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)