Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάστημα Jumbo. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάστημα Jumbo. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Jumbo Γιάννενα: Aπέλυσε 15 εργαζόμενους
Σε απολύσεις 15 εργαζομένων (αορίστου και εποχιακοί) προχώρησε η εργοδοσία του «JUMBO» μόλις ένα περίπου μήνα μετά τη λειτουργία του νέου καταστήματος στα Γιάννενα στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου. (από ΠΡΕΖΑ TV 8-1-2011)
Και άλλες απολύσεις στα Jumbo
Kαι άλλες 7 απολύσεις τακτικού προσωπικού των καταστημάτων jumbo ανακοινώθηκαν στις 30/12 στα JUMBO της Εθνικής Οδού στον κόμβο της Βαρυμπόμπης
Κείμενο εργαζομένων (από http://sinialo.espivblogs.net/?p=1104):
Χριστούγεννα…
Λέξεις όπως “γιορτινό κλίμα”,”δώρα στα αγαπημένα πρόσωπα”,”στολίδια”,”φιλανθρωπία”,κυριαρχούν.Με τους κανόνες της αγοράς,τα Χριστούγεννα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία κερδοφορίας των εμπόρων προωθώντας την απενοχοποιημένη κατανάλωση εμπορευμάτων .Τη τελευταία δεκαετία,τα Χριστούγεννα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα παιχνιδάδικα των jumbo.Μια εταιρεία πώλησης παιχνιδιών,με 51 καταστήματα και άνοιγμα στην αγορά των Βαλκανίων(Βουλγαρία, Κύπρος,και σύντομα στη Ρουμανία),περίπου 3000 εργαζόμενες/ους(μόνιμο και έκτακτο προσωπικό),διαφημιστικές καμπάνιες στα μέσα ενημέρωσης εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ,και τζίρο εκατομμυρίων ευρώ.
Το πλάνο του ομίλου είναι ξεκάθαρο: 3 νέα καταστήματα το χρόνο,και το τελευταίο εξάμηνο,ο πήχης ανέβηκε στα 6.
Και όλα αυτά,σε περίοδο “κρίσης” για τα αφεντικά…
Πού βασίζεται άραγε ο πλούτος του Βακάκη;
Μα φυσικά στις χαμηλές τιμές των εμπορευμάτων του,και στην ολοκληρωτική εκμετάλλευση των εργαζομένων του.
Χιλιάδες εμπορεύματα,σε αφθονία(ή σε φαινομενική αφθονία), στους διαδρόμους,στα ταμεία,σε πρόχειρες προθήκες μελετημένες με βάση τη συμπεριφορά του καταναλωτή , στα ράφια προς πώληση,τα περισσότερα από αυτά να εισάγονται από εργοστάσια της Κίνας και βαλκανικών χωρών,με ελάχιστο κόστος παραγωγής,αλλά πολλαπλάσια τιμή πώλησης στα καταστήματα.
Για κάθε επώνυμο αλλά ακριβό παιχνίδι,υπάρχει και μια αντίστοιχη απομίμηση σε πιο προσιτή τιμή.Τα υλικά κατασκευής τους είναι εύθραυστα πλαστικά με απαίσια μυρωδιά, τοξικές χρωστικές ουσίες σε ποικιλία χρωμάτων, κυκλώματα με επικίνδυνες συνδεσμολογίες,που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στην υγεία όσων τα χρησιμοποιούν.
Για την επικινδυνότητα αυτών των χιλιάδων προϊόντων βέβαια,κάνεις αδέκαστος δημοσιογράφος δε θα μιλήσει και κανένας κρατικός οργανισμός δε θα ασχοληθεί.
Όποιο προϊόν αγοραστεί από πελάτη,παρουσιάσει εμφανές ελάττωμα, και επιστραφεί από το πελάτη,θα ελεγχθεί εξονυχιστικά από την εταιρεία,προκειμένου να αποφευχθεί η αλλαγή του προϊόντος του πελάτη.
Και επειδή τα πάντα πωλούνται και τίποτα δε δίνεται δωρεάν,στη περίπτωση που τελικά εγκριθεί η αλλαγή,το ελαττωματικό προϊόν θα κριθεί εκ νέου αν μπορεί να ξαναμπεί στα ράφια σε τιμή προσφοράς,ή να καταστραφεί εντελώς προκειμένου να βρεθεί στα σκουπίδια εκτός του καταστήματος χωρίς καμία αξία.
Κείμενο εργαζομένων (από http://sinialo.espivblogs.net/?p=1104):
Χριστούγεννα…
Λέξεις όπως “γιορτινό κλίμα”,”δώρα στα αγαπημένα πρόσωπα”,”στολίδια”,”φιλανθρωπία”,κυριαρχούν.Με τους κανόνες της αγοράς,τα Χριστούγεννα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία κερδοφορίας των εμπόρων προωθώντας την απενοχοποιημένη κατανάλωση εμπορευμάτων .Τη τελευταία δεκαετία,τα Χριστούγεννα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα παιχνιδάδικα των jumbo.Μια εταιρεία πώλησης παιχνιδιών,με 51 καταστήματα και άνοιγμα στην αγορά των Βαλκανίων(Βουλγαρία, Κύπρος,και σύντομα στη Ρουμανία),περίπου 3000 εργαζόμενες/ους(μόνιμο και έκτακτο προσωπικό),διαφημιστικές καμπάνιες στα μέσα ενημέρωσης εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ,και τζίρο εκατομμυρίων ευρώ.
Το πλάνο του ομίλου είναι ξεκάθαρο: 3 νέα καταστήματα το χρόνο,και το τελευταίο εξάμηνο,ο πήχης ανέβηκε στα 6.
Και όλα αυτά,σε περίοδο “κρίσης” για τα αφεντικά…
Πού βασίζεται άραγε ο πλούτος του Βακάκη;
Μα φυσικά στις χαμηλές τιμές των εμπορευμάτων του,και στην ολοκληρωτική εκμετάλλευση των εργαζομένων του.
Χιλιάδες εμπορεύματα,σε αφθονία(ή σε φαινομενική αφθονία), στους διαδρόμους,στα ταμεία,σε πρόχειρες προθήκες μελετημένες με βάση τη συμπεριφορά του καταναλωτή , στα ράφια προς πώληση,τα περισσότερα από αυτά να εισάγονται από εργοστάσια της Κίνας και βαλκανικών χωρών,με ελάχιστο κόστος παραγωγής,αλλά πολλαπλάσια τιμή πώλησης στα καταστήματα.
Για κάθε επώνυμο αλλά ακριβό παιχνίδι,υπάρχει και μια αντίστοιχη απομίμηση σε πιο προσιτή τιμή.Τα υλικά κατασκευής τους είναι εύθραυστα πλαστικά με απαίσια μυρωδιά, τοξικές χρωστικές ουσίες σε ποικιλία χρωμάτων, κυκλώματα με επικίνδυνες συνδεσμολογίες,που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στην υγεία όσων τα χρησιμοποιούν.
Για την επικινδυνότητα αυτών των χιλιάδων προϊόντων βέβαια,κάνεις αδέκαστος δημοσιογράφος δε θα μιλήσει και κανένας κρατικός οργανισμός δε θα ασχοληθεί.
Όποιο προϊόν αγοραστεί από πελάτη,παρουσιάσει εμφανές ελάττωμα, και επιστραφεί από το πελάτη,θα ελεγχθεί εξονυχιστικά από την εταιρεία,προκειμένου να αποφευχθεί η αλλαγή του προϊόντος του πελάτη.
Και επειδή τα πάντα πωλούνται και τίποτα δε δίνεται δωρεάν,στη περίπτωση που τελικά εγκριθεί η αλλαγή,το ελαττωματικό προϊόν θα κριθεί εκ νέου αν μπορεί να ξαναμπεί στα ράφια σε τιμή προσφοράς,ή να καταστραφεί εντελώς προκειμένου να βρεθεί στα σκουπίδια εκτός του καταστήματος χωρίς καμία αξία.
Απολύσεις στα jumbo
"Πήγα Jumbo και δεν είδα καμιά κρίση" ή πως τα αφεντικά συνεχίζουν την επίθεση στην εργασία ανενόχλητα.
Το αφεντικό στα μαγαζιά παιχνιδιών (και όχι μόνο) Jumbo, ο Βακάκης, αποφάσισε μια βδομάδα πριν τη λήξη της σύμβασης των έκτακτων εργαζομένων (31/12) να διώξει τους μισούς μέχρι αυτή την Παρασκευή (24/12). Ο λόγος; Μα φυσικά το ότι έχουν πέσει τα κέρδη! Οπότε, τι καλύτερο να πάνε μερικοί εργάτες στα σπίτια τους μια βδομάδα νωρίτερα;
(από athens indymedia)
Το αφεντικό στα μαγαζιά παιχνιδιών (και όχι μόνο) Jumbo, ο Βακάκης, αποφάσισε μια βδομάδα πριν τη λήξη της σύμβασης των έκτακτων εργαζομένων (31/12) να διώξει τους μισούς μέχρι αυτή την Παρασκευή (24/12). Ο λόγος; Μα φυσικά το ότι έχουν πέσει τα κέρδη! Οπότε, τι καλύτερο να πάνε μερικοί εργάτες στα σπίτια τους μια βδομάδα νωρίτερα;(από athens indymedia)
Ελληνική Δικαιοσύνη - Jumbo κοινός αγώνας ενάντια στους εργαζόμενους και τη συνδικαλιστική δράση
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του συλλόγου εμποροϋπαλλήλων αθήνας
Στο πνεύμα και στο γράμμα της εντολής Σανιδά, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στις 8 Απρίλη 2009 εξέδωσε ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, με στόχο να νομιμοποιηθούν οι ισχυρισμοί της πολυεθνικής JUMBO που αποκαλούν τη συνδικαλιστική δράση εγκληματικές πράξεις.
Το δικαστήριο απαγορεύει στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας τη συνδικαλιστική δράση στα καταστήματα JUMBO και απειλεί την πρόεδρο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας με προσωπική κράτηση 2 μηνών και χρηματική ποινή 1000 ευρώ για κάθε παραβίαση της δικαστικής απόφασης .
Με την απόφαση αυτή καταδικάζεται και ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση ενάντια στις απολύσεις , ενάντια στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, ενάντια στη δράση των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, αντίθετα απαλλάσσονται οι πολυεθνικές και η μεγαλοεργοδοσία που καταργούν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι στο εμπόριο
Οφείλουμε να βγάλουμε συμπεράσματα από τις πολιτικές των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης είναι δεμένη με τα μαθητοδικεία, τα αγροτοδικεία , τους ευρωτρομονόμους και όλα αυτά τα μέσα που χρησιμοποιεί η αστική τάξη για να αναχαιτίσει και να αποτρέψει τον όξυνση της ταξικής πάλης.
Καλούμε τους εργαζόμενους στο εμπόριο να ενισχύσουν με την ψήφο τους τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, να ψηφίσουν μαζικά στις εκλογές του Συλλόγου που θα πραγματοποιηθούν από 24 Απρίλη έως και 3 Μαΐου 2009.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας θα συνεχίσει τη δράση του στη γραμμή πάλης κατά των πολυεθνικών και της εργοδοσίας, θα συνεχίσει την οργάνωση του αγώνα κατά των απολύσεων, κατά της αφαίρεσης δικαιωμάτων μας , αξιοποιώντας κάθε μορφή πάλης που θα αποφασίζουν οι εργαζόμενοι με το σωματείο τους.
Καμιά απόφαση και κανένας νόμος δεν πρόκειται να σταματήσει τα ταξικό εργατικό κίνημα .
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Καμιά υποταγή στην εργοδοσία, Ταξική Ενότητα, Οργάνωση, Αντεπίθεση
(Οκ με το τίτλο αυτής της δημοσίευσης ο καθένας τον ερμηνεύει και εννοεί ότι θέλει. Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι η δημοσιοποίηση του αίσχους των Jumbo και όχι οι διαφωνίες μας με την παράταξη του ΠΑΜΕ. Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση αυτή από το blog του συλλόγου εμποροϋπαλλήλων.)
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καταγγέλλει τις μαφιόζικες και εκβιαστικές μεθόδους που χρησιμοποίησε η εργοδοσία στο πολυκατάστημα ΤΖΑΜΠΟ στη ΒΑΡΗ ενάντια σε εργαζόμενο που πρωτοστάτησε στην οργάνωση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων του.
Η αγωνιστική στάση του εργαζόμενου, ενεργού μέλους του Συνδικάτου μας, είχε σαν αποτέλεσμα την συσπείρωση και των υπόλοιπων εργαζομένων.
Η εργοδοσία φοβούμενη την παραπέρα συσπείρωση και οργάνωση των εργαζομένων στο ταξικό τους συνδικάτο προχώρησε στην άσκηση απειλών βίας και τρομοκράτησης των εργαζομένων.
Η επιχείρηση με ομάδα εντεταλμένων , προσπάθησε να εξαγοράσει τον εργαζόμενο προτείνοντάς του 50.000€ για να αποχωρήσει «οικειοθελώς», γιατί αλλιώς όπως του είπαν κινδυνεύει.
Ο εργαζόμενος κράτησε αγωνιστική στάση , δεν υπέκυψε στις απειλές και ενημέρωσε τα συνδικάτα για την οργάνωση της πάλης.
Χαρακτηριστικό της θρασύτητάς τους είναι ότι ο εντεταλμένος των εργοδοτών μπροστά σε στελέχη της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ που συμμετείχαν στον αποκλεισμό του καταστήματος που έγινε την Τρίτη 13/1/2009, με αίτημα την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου, παραδέχτηκε αυτή την μαφιόζικη στάση.
Ο εργαζόμενος είχε απολυθεί τον περασμένο Δεκέμβρη, γιατί πήρε μέρος στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 10 του Δεκέμβρη. Με την άμεση και καθοριστική παρέμβαση του Συνδικάτου Εμποροϋπαλλήλων και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που με μια δυναμική κινητοποίηση απέκλεισαν το κατάστημα για πάνω από 2 ώρες, ανάγκασε τότε την εργοδοσία να ανακαλέσει την απόλυση. Στο χρονικό διάστημα από την ανάκληση της πρώτης απόλυσης του εργαζόμενου μέχρι και την νέα απόλυσή του στις 12 του Γενάρη, η εργοδοσία της εταιρείας "ΤΖΑΜΠΟ" χρησιμοποίησε και άλλους τρόπους και μεθόδους για να εξαναγκάσει τον εργαζόμενο σε παραίτηση.
Η εργοδοσία αποθρασύνεται, γιατί έχει την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κυβέρνησης της Ν.Δ. και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Γιατί στηρίζονται στις πουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που με τη συναίνεση και τον συμβιβασμό, υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Τέτοιες μέθοδοι δεν θα περάσουν. Η Ελλάδα δεν θα γίνει Αλά Αμέρικα όπου η εργοδοσία φτιάχνει καρτέλ που απειλούν συνδικαλιστές και εργαζόμενους. Το ταξικό κίνημα έχει μακρόχρονη πείρα.
Μόνο ο ανυπότακτος αγώνας, η αγωνιστική στάση φέρνει αποτελέσματα.
Σε αυτές τις συνθήκες το Συνδικάτο μας καλεί τους εργαζόμενους και στα καταστήματα ΤΖΑΜΠΟ να απαντήσουν με αδιαλλαξία, συσπείρωση και μαζικότητα της πάλης του απέναντι στην εργοδοσία και τα τσιράκια τους. Να απαιτήσουν μαζί μας την άμεση επαναπρόσληψη του εργαζόμενου.
Καλούμε επίσης να οργανώσουν την πάλη τους σε κάθε χώρο δουλειάς, Να δυναμώσουν την Αλληλεγγύη τους, να γίνουν μέλη του συνδικάτου μας, να δημιουργήσουν σωματειακές επιτροπές, να στηρίξουν το ΠΑΜΕ, γιατί είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να εμποδιστεί και να ανατραπεί αυτή η αντεργατική πολιτική.
Καλούμε τους εργαζόμενους να ανεβάσουν την ταξική τους ενότητα, την αλληλεγγύη τους να ακολουθήσουν τον δρόμο της ρήξης με την εργοδοσία, να στηρίξουν τα συμφέροντά τους.
15/1/2009
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καταγγέλλει τις μαφιόζικες και εκβιαστικές μεθόδους που χρησιμοποίησε η εργοδοσία στο πολυκατάστημα ΤΖΑΜΠΟ στη ΒΑΡΗ ενάντια σε εργαζόμενο που πρωτοστάτησε στην οργάνωση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων του.
Η αγωνιστική στάση του εργαζόμενου, ενεργού μέλους του Συνδικάτου μας, είχε σαν αποτέλεσμα την συσπείρωση και των υπόλοιπων εργαζομένων.
Η εργοδοσία φοβούμενη την παραπέρα συσπείρωση και οργάνωση των εργαζομένων στο ταξικό τους συνδικάτο προχώρησε στην άσκηση απειλών βίας και τρομοκράτησης των εργαζομένων.
Η επιχείρηση με ομάδα εντεταλμένων , προσπάθησε να εξαγοράσει τον εργαζόμενο προτείνοντάς του 50.000€ για να αποχωρήσει «οικειοθελώς», γιατί αλλιώς όπως του είπαν κινδυνεύει.
Ο εργαζόμενος κράτησε αγωνιστική στάση , δεν υπέκυψε στις απειλές και ενημέρωσε τα συνδικάτα για την οργάνωση της πάλης.
Χαρακτηριστικό της θρασύτητάς τους είναι ότι ο εντεταλμένος των εργοδοτών μπροστά σε στελέχη της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ που συμμετείχαν στον αποκλεισμό του καταστήματος που έγινε την Τρίτη 13/1/2009, με αίτημα την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου, παραδέχτηκε αυτή την μαφιόζικη στάση.
Ο εργαζόμενος είχε απολυθεί τον περασμένο Δεκέμβρη, γιατί πήρε μέρος στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 10 του Δεκέμβρη. Με την άμεση και καθοριστική παρέμβαση του Συνδικάτου Εμποροϋπαλλήλων και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που με μια δυναμική κινητοποίηση απέκλεισαν το κατάστημα για πάνω από 2 ώρες, ανάγκασε τότε την εργοδοσία να ανακαλέσει την απόλυση. Στο χρονικό διάστημα από την ανάκληση της πρώτης απόλυσης του εργαζόμενου μέχρι και την νέα απόλυσή του στις 12 του Γενάρη, η εργοδοσία της εταιρείας "ΤΖΑΜΠΟ" χρησιμοποίησε και άλλους τρόπους και μεθόδους για να εξαναγκάσει τον εργαζόμενο σε παραίτηση.
Η εργοδοσία αποθρασύνεται, γιατί έχει την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κυβέρνησης της Ν.Δ. και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Γιατί στηρίζονται στις πουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που με τη συναίνεση και τον συμβιβασμό, υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Τέτοιες μέθοδοι δεν θα περάσουν. Η Ελλάδα δεν θα γίνει Αλά Αμέρικα όπου η εργοδοσία φτιάχνει καρτέλ που απειλούν συνδικαλιστές και εργαζόμενους. Το ταξικό κίνημα έχει μακρόχρονη πείρα.
Μόνο ο ανυπότακτος αγώνας, η αγωνιστική στάση φέρνει αποτελέσματα.
Σε αυτές τις συνθήκες το Συνδικάτο μας καλεί τους εργαζόμενους και στα καταστήματα ΤΖΑΜΠΟ να απαντήσουν με αδιαλλαξία, συσπείρωση και μαζικότητα της πάλης του απέναντι στην εργοδοσία και τα τσιράκια τους. Να απαιτήσουν μαζί μας την άμεση επαναπρόσληψη του εργαζόμενου.
Καλούμε επίσης να οργανώσουν την πάλη τους σε κάθε χώρο δουλειάς, Να δυναμώσουν την Αλληλεγγύη τους, να γίνουν μέλη του συνδικάτου μας, να δημιουργήσουν σωματειακές επιτροπές, να στηρίξουν το ΠΑΜΕ, γιατί είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να εμποδιστεί και να ανατραπεί αυτή η αντεργατική πολιτική.
Καλούμε τους εργαζόμενους να ανεβάσουν την ταξική τους ενότητα, την αλληλεγγύη τους να ακολουθήσουν τον δρόμο της ρήξης με την εργοδοσία, να στηρίξουν τα συμφέροντά τους.
15/1/2009
Και πάλι για τα Jumbo...
Παρέμβαση έκανε το κλαδικό σωματείο εμποροϋπαλλήλων πειραιά στις 6 αυγούστου έξω από τα Jumbo του Πειραιά ύστερα από εκδικητική απόλυση εργαζόμενης για συνδικαλιστικούς λόγους διεκδικώντας την επαναπρόσληψη της.Το κλαδικό σωματείο είχε παρενέβη νωρίτερα, ύστερα από καταγγελίες εργαζομένων για τις εργασιακές συνθήκες στο εν λόγω κατάστημα. Σε αντίποινα η εργοδοσία στα jumbo απέλυσε εργαζόμενη επειδή υποψιάστηκε ότι απευθύνθηκε στο σωματείο. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την απεργία στα Jumbo της Κύπρου και για μια ακόμη φορά τα αφεντικά στα Jumbo δείχνουν τι πάει να πει δημοκρατία με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Καιρός να αναπτύξουμε οι εργαζόμενοι τις συλλογικές μας αντιστάσεις...
(όπως πάει με τόσες δημοσιεύσεις για τα jumbo στο blog μας, τα εν λόγω καταστήματα θα αποκτήσουν την τιμητική τους σε λίγο, προσθέτωντας νέα θεματική ενότητα γι αυτά)
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στα Jumbo της Κύπρου
Tετάρτη 9 Ιουλίου μαζί με άλλους συναδέλφους, μοιράσαμε στο Jumbo στα Πευκάκια την προκήρυξη που ακολουθεί, παρόλο που η απεργία έληξε, σε μία προσπάθεια μας να ενημερώσουμε και άλλους συναδέλφους σε σχέση με την απεργία των κύπριων συναδέλφων (που –χρειάζεται άραγε να το αναφέρουμε;- φυσικά δεν είχαν ακούσει τίποτα…), αλλά και να εκφράσουμε το ελάχιστο της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης. Σε περίπτωση που θα συνεχιζόταν η απεργία είχαμε κατά νου κάτι πιο δυναμικό, αλλά δεδομένου των συνθηκών μοιράστηκαν προκηρύξεις σε όλους τους συναδέλφους στο εμπορικό κέντρο εκεί, και για αρκετή ώρα σταθήκαμε απέξω μοιράζοντας προκηρύξεις στους πελάτες. Εμείς από εδώ να μεταφέρουμε τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς στους συναδέλφους στην Κύπρο και να ελπίσουμε οι αγώνες μας να συνεχιστούν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση…
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στα Jumbo της Κύπρου
Πριν από 20 μέρες περίπου με αφορμή μία απόλυση ενός στελέχους σε κατάστημα Jumbo στην Κύπρο έγινε μία συνέλευση των εργαζομένων με συμμετοχή περίπου 40 ατόμων προκειμένου να δουν τι θα κάνουν. Ταυτόχρονα κάποιος κόσμος ήρθε σε επαφή με τα σωματεία εκεί τα οποία και άρχισαν να γράφουν μέλη. Την ίδια στιγμή τα μεσαία στελέχη της επιχείρησης αρκέστηκαν στις διαβεβαιώσεις της εταιρείας ότι δεν κινδυνεύει η θέση τους, 22 άτομα από τα περίπου 110 της εταιρείας στην Κύπρο ξεκινούν απεργία διεκδικώντας το δικαίωμα εγγραφής τους στο σωματείο. Δικαίωμα που η εργοδοσία αρνείται.
Οι εργαζόμενοι διεκδικούν ακόμα συλλογική σύμβαση εργασίας η οποία θα εξασφαλίσει όλους τους εργαζόμενους ένα ελάχιστο όριο μισθού και κατοχύρωση της θέσης εργασίας. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει με τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Οι απεργοί αποτελούνται κυρίως από νεαρές γυναίκες. Στέκονται έξω από το κατάστημα και ενημέρωναν τους πελάτες για το λόγο της απεργίας τους. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν θα μπουν στο κατάστημα. Συνεχίζουν για πάνω από 20 μέρες την απεργία τους. Επίσης η απεργία των εργαζομένων έχει συναντήσει και την αλληλεγγύη του Σωματείου Λιμενεργατών οι οποίοι δεν ξεφορτώνουν τα εμπορεύματα της εταιρείας.
Η κατάσταση στα Jumbo στην Κύπρο δεν είναι και πολύ καλύτερη από ότι εδώ. Οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κάθε μέρα μία ώρα παραπάνω από το κανονικό χωρίς να την πληρώνονται. Οι μισθοί κυμαίνονται στο ελάχιστο των 700-800 ευρώ. Η κατάσταση στα Jumbo είναι ένα πλήρες μενού με καταστρατηγήσεις της εργατικής νομοθεσίας, που ξεκινάνε από απλήρωτες υπερωρίες και φτάνουν μέχρι την πλήρη αδιαφορία των συνθηκών και κανονισμών ασφάλειας και υγιεινής της εργασίας. Αλήθεια τι θα γινότανε αν η πυρκαγιά που έκαψε πέρυσι το κατάστημα στο Κολονό εκδηλωνόταν εν ώρα λειτουργίας του καταστήματος;
Οι συνάδελφοι –ισσες στην Κύπρο αποφάσισαν να σηκώσουν το κεφάλι τους. Αποφάσισαν να οργανωθούν και να διεκδικήσουν από κοινού καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερους μισθούς. Και κυρίως οι συνάδελφοι στην Κύπρο αποφάσισαν να αγωνιστούν και αγωνίζονται εδώ και 20 μέρες, κάτω από την ήλιο, κάτω από τους εκβιασμούς των αφεντικών, κάτω από την πίεση του μισθού.
Άσχετα με το τι κατάληξη μπορεί να έχει ο αγώνας των συναδέλφων –ισσών εκεί, εμείς πιστεύουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και η αξιοπρέπεια.
Συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στα Jumbo της Κυπρου
Πρωτοβουλία εργαζομένων στο εμπόριο «το Ρεπό»
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στα Jumbo της Κύπρου
Πριν από 20 μέρες περίπου με αφορμή μία απόλυση ενός στελέχους σε κατάστημα Jumbo στην Κύπρο έγινε μία συνέλευση των εργαζομένων με συμμετοχή περίπου 40 ατόμων προκειμένου να δουν τι θα κάνουν. Ταυτόχρονα κάποιος κόσμος ήρθε σε επαφή με τα σωματεία εκεί τα οποία και άρχισαν να γράφουν μέλη. Την ίδια στιγμή τα μεσαία στελέχη της επιχείρησης αρκέστηκαν στις διαβεβαιώσεις της εταιρείας ότι δεν κινδυνεύει η θέση τους, 22 άτομα από τα περίπου 110 της εταιρείας στην Κύπρο ξεκινούν απεργία διεκδικώντας το δικαίωμα εγγραφής τους στο σωματείο. Δικαίωμα που η εργοδοσία αρνείται.
Οι εργαζόμενοι διεκδικούν ακόμα συλλογική σύμβαση εργασίας η οποία θα εξασφαλίσει όλους τους εργαζόμενους ένα ελάχιστο όριο μισθού και κατοχύρωση της θέσης εργασίας. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει με τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Οι απεργοί αποτελούνται κυρίως από νεαρές γυναίκες. Στέκονται έξω από το κατάστημα και ενημέρωναν τους πελάτες για το λόγο της απεργίας τους. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν θα μπουν στο κατάστημα. Συνεχίζουν για πάνω από 20 μέρες την απεργία τους. Επίσης η απεργία των εργαζομένων έχει συναντήσει και την αλληλεγγύη του Σωματείου Λιμενεργατών οι οποίοι δεν ξεφορτώνουν τα εμπορεύματα της εταιρείας.
Η κατάσταση στα Jumbo στην Κύπρο δεν είναι και πολύ καλύτερη από ότι εδώ. Οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν κάθε μέρα μία ώρα παραπάνω από το κανονικό χωρίς να την πληρώνονται. Οι μισθοί κυμαίνονται στο ελάχιστο των 700-800 ευρώ. Η κατάσταση στα Jumbo είναι ένα πλήρες μενού με καταστρατηγήσεις της εργατικής νομοθεσίας, που ξεκινάνε από απλήρωτες υπερωρίες και φτάνουν μέχρι την πλήρη αδιαφορία των συνθηκών και κανονισμών ασφάλειας και υγιεινής της εργασίας. Αλήθεια τι θα γινότανε αν η πυρκαγιά που έκαψε πέρυσι το κατάστημα στο Κολονό εκδηλωνόταν εν ώρα λειτουργίας του καταστήματος;Οι συνάδελφοι –ισσες στην Κύπρο αποφάσισαν να σηκώσουν το κεφάλι τους. Αποφάσισαν να οργανωθούν και να διεκδικήσουν από κοινού καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερους μισθούς. Και κυρίως οι συνάδελφοι στην Κύπρο αποφάσισαν να αγωνιστούν και αγωνίζονται εδώ και 20 μέρες, κάτω από την ήλιο, κάτω από τους εκβιασμούς των αφεντικών, κάτω από την πίεση του μισθού.
Άσχετα με το τι κατάληξη μπορεί να έχει ο αγώνας των συναδέλφων –ισσών εκεί, εμείς πιστεύουμε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και η αξιοπρέπεια.
Συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στα Jumbo της Κυπρου
Πρωτοβουλία εργαζομένων στο εμπόριο «το Ρεπό»
Το αίσχος των Jumbo
Για τις εργασιακές συνθήκες στα Jumbo έχουν γραφτεί πολλά. Μπορείτε να διαβάσετε μερικά από αυτά και στο blog μας... απλήρωτες υπερωρίες, καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η εργοδοσία στα Jumbo έχει εξαχρειωθεί όμως για τα καλά. Στα Jumbo της κύπρου απαγόρευσαν τον συνδικαλισμό - ναι τι είπατε; δημοκρατία δεν έχουμε; Kαλά ακούσατε - ενώ αρνούνται να υπογράψουν συλλογική σύμβαση εμμένωντας στα προσωπικά συμβόλαια. Οι εργαζόμενοι όμως δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια τους κλαίγοντας τη μοίρα τους αλλά προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιησεις. Παρακάτω ένα κείμενο από κυπριακό blog που αναφέρει σχετικά με την απεργία. Μόλις έχουμε νεώτερα θα επανέλθουμε.από το blog νεκατωματα
(επίσης διαβάστε και την σχετική ανάρτηση στο blog proletariakon)
Οι κινητοποιήσεις άρχισαν με την απόλυση ενός διευθυντή που σήμανε συναγερμό ανάμεσα στα στα μεσαία στελέχη της εταιρείας, καθώς φοβήθηκαν ότι θα μπορούσαν να έχουν την ίδια τύχη. Έτσι ήρθαν σε επαφή με τις συντεχνίες. Κλήθηκε γενική συνέλευση με συμμετοχή 40 ατόμων και αποφάσισαν να ζητήσουν συλλογική σύμβαση. Η διεύθυνση της εταιρείας όμως κάλεσε τα μεσαία στελέχη και τους διαβεβαίωσε ότι δεν κινδύνευαν και υποσχέθηκε Ταμείο Προνοίας για όλους τους υπαλλήλους. Εν τω μεταξύ οι συντεχνίες άρχισαν να εγγράφουν μέλη και ζήτησαν τη μεσολάβηση του Υπουργείου Εργασίας που κήρυξε αδιέξοδο. Η διεύθυνση της εταιρείας για να σπάσει το αδιέξοδο και να αποφύγει την απεργία κάλεσε τους εργαζόμενους σε διάλογο χωρίς όμως να τους αναγνωρίζει το δικαίωμα εγγραφής σε συντεχνίες. Έτσι οι συντεχνίες προχώρησαν σε απεργιακά μέτρα τα οποία, όμως, στήριξε τελικά μόνο η μειοψηφία του προσωπικού. Τα μεσαία στελέχη της εταιρείας, που εκτελούν χρέη προϊσταμένων με μια εξαίρεση αρνήθηκαν να συμμετέχουν καθώς αποδέκτηκαν τις διαβεβαιώσεις της διεύθυνσης για την ατομική τους κατοχύρωση. Η προσχώρηση των μεσαίων στελεχών στο εργοδοτικό στρατόπεδο είχε ως αντίκτυπο τον επηρεασμό πολλών εργαζομένων που δίστασαν να προχωρήσουν σε απεργιακά μέτρα. Οι κοινοτικοί, ανατολικο-Ευρωπαίοι εργάτες, που τους παρέχεται διαμονή από τον εργοδότη τους, και οι ταμίες αποφάσισαν να μείνουν όλοι μέσα και να εργαστούν.
Στην εταιρεία εργοδοτούνται 110 άτομα, 70 στη Λευκωσία και 40 στη Λεμεσό όλοι με προσωπικά συμβόλαια που προνοούν μόνο ασφαλιστικές εισφορές και εργασιακό χρόνο: 40ωρη εβδομαδιαία εργασία για τους μόνιμους Κύπριους, 36ωρη για τους εποχιακούς (που αποτελούν περίπου το1/3 του προσωπικού) και 48ωρη για τους κοινοτικούς που τους παρέχεται και διαμονή. Για τους πλείστους υπαλλήλους η μισθοδοσία κυμαίνεται στα επίπεδα του κατώτατου μισθού, 700-800 ευρώ το μήνα. Τα μεσαία στελέχη αμείβονται με ένα σύστημα προμήθειας και υπάρχουν περιπτώσεις που ξεπερνούν τα 1500 ευρώ το μήνα σύμφωνα με τη διεύθυνση λόγω της αυξημένης κίνησης του καταστήματος. Οι υπερωρίες πληρώνονται διπλά στις αργίες και μονά στις καθημερινές όταν γράφονται αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια (Χριστούγεννα, Πάσχα και Αύγουστο). Συνήθως οι εργαζόμενοι δουλεύουν καθημερινά μια επιπλέον ώρα χωρίς πληρωμή. Δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ΑΤΑ και Ταμείο Προνοίας, παίρνουν όμως σύμφωνα με την διεύθυνση μισθολογικές αυξήσεις δυο φορές το χρόνο.
Η διεύθυνση αρνείται να συνομολογήσει συλλογική σύμβαση που θα κατοχυρώσει τις θέσεις εργασίας και θεωρεί ότι τα προσωπικά συμβόλαια εκπληρώνουν αυτή τη λειτουργία. Οι συντεχνίες διαφωνούν με την αρχή της ατομικής κατοχύρωσης των προσωπικών συμβολαίων και απαιτούν συλλογική συμφωνία για όλο το προσωπικό που θα αυξήσει τα κατώτερα όρια πρόσληψης και θα εισάγει κλίμακες μισθοδοσίας. Αν η διεύθυνση θέλει να ανταμείβει κάποιους πέραν της σύμβασης οι συντεχνίες δεν φέρουν ένσταση. Θεωρούν όμως τη συλλογική σύμβαση αναγκαίο δίχτυ ασφάλειας για τους πολλούς χαμηλόμισθους.
Η απεργία βρίσκεται στην 13η μέρα. Το κατάστημα υπολειτουργεί. Οι 22 απεργοί είναι κυρίως νεαρές Κύπριες γυναίκες. Ενημερώνουν τους πελάτες του καταστήματος για την απεργία και τα αιτήματα τους και τους εμποδίζουν από το να μπουν στο κατάστημα. Πολλοί πελάτες αποχωρούν και τους εύχονται καλή συνέχεια. Αρκετοί όμως επιμένουν να ψωνίσουν οπόταν οι απεργοί τους αφήνουν να περάσουν. Ένας διευθυντής της εταιρείας χτύπησε με το αυτοκίνητο του μια απεργό και το γεγονός καταγγέλθηκε στην αστυνομία. Το ηθικό των απεργών φαίνεται ανυψωμένο. Φωνάζουν συνθήματα ποδοσφαιρικά και αντικαθιστούν την λέξη “πρωτάθλημα” με την λέξη “δικαίωμα”. Προχθές οι συναδέλφοι τους που παραβιάζουν την απεργία βγήκαν έξω και φωτογραφήθηκαν με πλακάρτ εναντίον των συντεχνιών και υπέρ της εργοδοσίας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ίσως λόγω των διαφημιστικών τους συμφερόντων πρόβαλαν την αντι-απεργιακή κινητοποίηση και τηρούν γενικότερα φιλο-εργοδοτική στάση. Οι απεργοσπάστες είναι κυρίως στελέχη, μαθητές και φοιτητές, μεσήλικες και ανατολικοΕυρωπαίοι. Οι απεργοί έχουν χάσει την ελπίδα να φέρουν τους συναδέλφους τους μαζί τους. Τώρα η ελπίδα τους επικεντρώνεται στους λιμενεργάτες που από την πέμπτη μέρα της απεργίας αρνούνται να ξεφορτώσουν τα εμπορευματοκιβώτια της εταιρείας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούς.
Kαι πάλι για το JUMBO. Βαρεθήκαμε να γράφουμε
Στο Jumbo οι διευθυντές και τα στελέχη έχουν ξεφύγει τελείως. Βλέποντας ότι στην εντατικοποίση και στο ξεζούμισμα που έχουν επιβάλει στους εργαζόμενους δεν υπάρχει αντίσταση αποθρασύνονται. Μόνο που όλοι αυτοί οι γιάπηδες και τα στελέχη ξεχνάνε ότι η γη κινείται και ότι η δράση φέρνει αντίδραση.
Έτσι λοιπόν την Μεγάλη βδομάδα την πατήσανε .Θεωρώντας ότι οι λαμπάδες και τα παιχνίδια δεν πρέπει στιγμή να σταματήσουν να πουλιούνται ,εξάγγειλαν ένα πρόγραμμα που για την Μ .Παρασκευή προέβλεπε ότι τα μαγαζιά θα λειτουργούνε από τις 9 το πρωί ως τις 9 το βράδυ.
Τι και αν υπάρχει νόμος (Β .Δ 748/66,αρ.4) που ορίζει ότι τα εμπορικά καταστήματα την συγκεκριμένη μέρα ανοίγουν μετά τις 1 το μεσημέρι Τα Jumbo έχουν τους δικούς τους νόμους….
Όμως δεν τους πέρασε. Οι εργαζόμενοι άρχισαν να αντιδράνε και να ψάχνονται. Τελικά η Ομοσπονδία Ιδιωτ. Υπαλλήλων με επείγουσα ανακοίνωση ,καλούσε το Σώμα Επιθ. Εργασίας ( ΣΕΠΕ) και την αστυνομία να παρέμβει στα συγκεκριμένα καταστήματα την Μ. Παρασκευή.
Μετά από αυτό τα Jumbo άλλαξαν τα ωράρια και οι διευθυντές έτρεχαν για να ειδοποιήσουν το προσωπικό να πάει το μεσημέρι για δουλειά.
Εμείς πάντως λέμε ότι μέσα από αυτή την ιστορία αποδεικνύεται πως η αντίσταση έχει νόημα, πως οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη. Η αντίδραση λίγων εργαζόμενων έφερε αποτελέσματα πόσο μάλλον περισσότερων.
Υ.Γ. Επειδή υπήρχαν και άλλα μαγαζιά που είχαν ανοίξει νωρίτερα την Μ. Παρασκευή προτείνουμε να ανοίξει μια συζήτηση είτε με e-mail είτε στο blog για μορφές αντίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις.
Έτσι λοιπόν την Μεγάλη βδομάδα την πατήσανε .Θεωρώντας ότι οι λαμπάδες και τα παιχνίδια δεν πρέπει στιγμή να σταματήσουν να πουλιούνται ,εξάγγειλαν ένα πρόγραμμα που για την Μ .Παρασκευή προέβλεπε ότι τα μαγαζιά θα λειτουργούνε από τις 9 το πρωί ως τις 9 το βράδυ.
Τι και αν υπάρχει νόμος (Β .Δ 748/66,αρ.4) που ορίζει ότι τα εμπορικά καταστήματα την συγκεκριμένη μέρα ανοίγουν μετά τις 1 το μεσημέρι Τα Jumbo έχουν τους δικούς τους νόμους….
Όμως δεν τους πέρασε. Οι εργαζόμενοι άρχισαν να αντιδράνε και να ψάχνονται. Τελικά η Ομοσπονδία Ιδιωτ. Υπαλλήλων με επείγουσα ανακοίνωση ,καλούσε το Σώμα Επιθ. Εργασίας ( ΣΕΠΕ) και την αστυνομία να παρέμβει στα συγκεκριμένα καταστήματα την Μ. Παρασκευή.
Μετά από αυτό τα Jumbo άλλαξαν τα ωράρια και οι διευθυντές έτρεχαν για να ειδοποιήσουν το προσωπικό να πάει το μεσημέρι για δουλειά.
Εμείς πάντως λέμε ότι μέσα από αυτή την ιστορία αποδεικνύεται πως η αντίσταση έχει νόημα, πως οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη. Η αντίδραση λίγων εργαζόμενων έφερε αποτελέσματα πόσο μάλλον περισσότερων.
Υ.Γ. Επειδή υπήρχαν και άλλα μαγαζιά που είχαν ανοίξει νωρίτερα την Μ. Παρασκευή προτείνουμε να ανοίξει μια συζήτηση είτε με e-mail είτε στο blog για μορφές αντίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις.
Jamba μάγκες
Για τις άθλιες συνθήκες εργασίας στην αλυσίδα των κάτεργων της Jumbo οι πιο πολλοί και ειδικά εμείς οι εμποροϋπάλληλοι, όλο και κάτι θα έχουμε ακούσει. Επίσης όλοι μας, όλο και κάπου θα έχουμε ακούσει αυτές τις εξίσου ελεεινές ραδιοφωνικές διαφημίσεις της αλυσίδας. Το πιο πρόσφατο χτύπημα στην αισθητική μας ήρθε με την τελευταία τους διαφήμιση η οποία μάλιστα καταλήγει –αφού μας κάνει τα νεύρα τσατάλια με το χαζοτράγουδο, και για να μας διαλύσει κυριολεκτικά τα νεύρα: “Το κατάστημα στον Κολωνό δίπλα από το εργοστάσιο καπνού έγινε καπνός. Αλλά εμείς το ξαναφτιάξαμε με πολύ αγάπη. Δυστυχώς όμως τα δέντρα που κάηκαν δεν μπορούμε να τα φτιάξουμε τόσο γρήγορα.” Άκου εκεί «…πολύ αγάπη». Αλλά επειδή η αγάπη των αφεντικών είναι πολύ περιορισμένη και με ένα σαφές και απόλυτα καθορισμένο αντικείμενο, ορίστε λοιπόν η αγάπη τους.
Στις 15-8 το κατάστημα πήρε φωτιά η οποία ξεκίνησε από την αποθήκη. Εκεί όπου από την πολύ αγάπη κρέμονταν γυμνά καλώδια και όπου στο παρελθόν ένας εργαζόμενος είχε χτυπηθεί από το ρεύμα. Το κτήριο είναι σε εμφανή άσχημη κατάσταση ήδη από το σεισμό του '99, επιπλέον έχουν γίνει προσθήκες και επεκτάσεις του κτηρίου τις οποίες κανείς μπορεί να παρατηρήσει με άνεση μιας και μπορεί να δει από τον έναν όροφο στον άλλο. Να υποθέσουμε λοιπόν τα σοβαρά προβλήματα στατικότητας που θα έχει το κτήριο μετά και την ολοσχερή πυρκαγιά; Ή θα το κρατήσει στη θέση του η πολύ αγάπη; Μετά λοιπόν από καμία εβδομάδα άρχισαν τις εργασίες ανακαίνισης. Για όλη αυτή την εβδομάδα οι περισσότεροι εργαζόμενοι δούλευαν σε άλλα καταστήματα της Αττικής εκτός από 5-6 που τους έστειλαν εκτός του νομού. (Κάτι που απαγορεύεται). Αλλά τι είναι μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα μπρος στην αγάπη; Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν τις εργασίες. Νερά και αποκαΐδια παντού. Αλλά μπροστά στην αγάπη ο ατρόμητος εμποροϋπάλληλος ορμάει να κάνει την απογραφή. Οι εργασίες λοιπόν ξεκινούν, χωρίς να έχει περάσει ούτε υγειονομικό ούτε πυροσβεστική, μέσα στις στάχτες και τα βρομόνερα, μέσα στα καμένα και τις αναθυμιάσεις χωρίς την παραμικρή προστασία και χωρίς καν να υπάρχει τρεχούμενο νερό στο κατάστημα!!! Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτό το τόσο όμορφο περιβάλλον με όμορφες λιμνούλες καμένων πλαστικών και χημικών και με ευωδιαστές οι συνάδελφοι εργάστηκαν για ένα μήνα με πολύ αγάπη για να ξαναστήσουν το μαγαζί.
Τι να πούμε εμείς μετά από όλα αυτά; Ευτυχώς που τα δέντρα δεν τα έχουν αναλάβει τα αφεντικά του Jumbo; (Η μήπως τα ανέλαβαν κάποιοι όμοιοι τους και για αυτό έγινε ότι έγινε το περασμένο καλοκαίρι;)
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι εκεί πέρα από το να γκρινιάξουν δεν έκαναν κάτι άλλο και ούτε ήταν διατεθειμένοι -μάλλον- να κάνουν κάτι, έστω μία καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Θα πρέπει όλοι μας να ξέρουμε ότι το μόνο που κερδίζεται με προσευχές είναι ο παράδεισος. Όλα τα υπόλοιπα τα κερδίζουμε με αγώνες.
Στις 15-8 το κατάστημα πήρε φωτιά η οποία ξεκίνησε από την αποθήκη. Εκεί όπου από την πολύ αγάπη κρέμονταν γυμνά καλώδια και όπου στο παρελθόν ένας εργαζόμενος είχε χτυπηθεί από το ρεύμα. Το κτήριο είναι σε εμφανή άσχημη κατάσταση ήδη από το σεισμό του '99, επιπλέον έχουν γίνει προσθήκες και επεκτάσεις του κτηρίου τις οποίες κανείς μπορεί να παρατηρήσει με άνεση μιας και μπορεί να δει από τον έναν όροφο στον άλλο. Να υποθέσουμε λοιπόν τα σοβαρά προβλήματα στατικότητας που θα έχει το κτήριο μετά και την ολοσχερή πυρκαγιά; Ή θα το κρατήσει στη θέση του η πολύ αγάπη; Μετά λοιπόν από καμία εβδομάδα άρχισαν τις εργασίες ανακαίνισης. Για όλη αυτή την εβδομάδα οι περισσότεροι εργαζόμενοι δούλευαν σε άλλα καταστήματα της Αττικής εκτός από 5-6 που τους έστειλαν εκτός του νομού. (Κάτι που απαγορεύεται). Αλλά τι είναι μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα μπρος στην αγάπη; Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν τις εργασίες. Νερά και αποκαΐδια παντού. Αλλά μπροστά στην αγάπη ο ατρόμητος εμποροϋπάλληλος ορμάει να κάνει την απογραφή. Οι εργασίες λοιπόν ξεκινούν, χωρίς να έχει περάσει ούτε υγειονομικό ούτε πυροσβεστική, μέσα στις στάχτες και τα βρομόνερα, μέσα στα καμένα και τις αναθυμιάσεις χωρίς την παραμικρή προστασία και χωρίς καν να υπάρχει τρεχούμενο νερό στο κατάστημα!!! Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτό το τόσο όμορφο περιβάλλον με όμορφες λιμνούλες καμένων πλαστικών και χημικών και με ευωδιαστές οι συνάδελφοι εργάστηκαν για ένα μήνα με πολύ αγάπη για να ξαναστήσουν το μαγαζί.
Τι να πούμε εμείς μετά από όλα αυτά; Ευτυχώς που τα δέντρα δεν τα έχουν αναλάβει τα αφεντικά του Jumbo; (Η μήπως τα ανέλαβαν κάποιοι όμοιοι τους και για αυτό έγινε ότι έγινε το περασμένο καλοκαίρι;)
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι εκεί πέρα από το να γκρινιάξουν δεν έκαναν κάτι άλλο και ούτε ήταν διατεθειμένοι -μάλλον- να κάνουν κάτι, έστω μία καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Θα πρέπει όλοι μας να ξέρουμε ότι το μόνο που κερδίζεται με προσευχές είναι ο παράδεισος. Όλα τα υπόλοιπα τα κερδίζουμε με αγώνες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)