Για εμάς και διάφορα άλλα υλικά που πιθανόν να σας ενδιαφέρουν

Nα ανακλυθεί η απόλυση της εργάτριας Φ. Κωνσταντοπούλου

Στις 31/3 απολύθηκε η εργάτρια Φωτεινή Κωνσταντοπούλου από την βιομηχανία φαρμάκου DEMO.

Tα στελέχη της εταιρείας δήλωναν ότι η εργαζόμενη ήταν πολύ καλή στη δουλειά της αλλά γίνεται μείωση προσωπικού .Όταν όμως τέθηκε το ζήτημα πως γίνεται μείωση προσωπικού και ταυτόχρονα φτιάχνεις νέα πτέρυγα και κάνεις προσλήψεις, τότε τα στελέχη της DEMO ανακάλυψαν ότι η συναδέλφισσα μιλούσε απότομα στους ανωτέρους.

Η Φωτεινή όμως απολύθηκε γιατί:

-Διεκδίκησε το ημερομίσθιο του χιονιού για όλους τους εργάτες που δεν πήγαν στην δουλειά, εκείνη την μέρα φτάνοντας ως και την Επιθεώρηση Εργασίας.

-Κατήγγειλε την ανυπαρξία μέτρων προστασίας που είχε σαν αποτέλεσμα να συμβεί εργατικό ατύχημα.

-Συμμετείχε στις απεργίες για το ασφαλιστικό και καλούσε και τους άλλους εργαζόμενους να απεργήσουν.

Για αυτό η συναδέλφισσα δέχθηκε την επίθεση της εργοδοσίας και απολύθηκε.

Στο εργοστάσιο έγινε στάση εργασίας από την πλειοψηφία των εργαζόμενων για την ανάκληση της απόλυσης.

Είμαστε στο πλευρό της συν/σας Φωτεινής για την ανάκληση της απόλυσης. Είμαστε στο πλευρό των εργαζόμενων για να ληφθούν μέτρα προστασίας και να γίνουν σεβαστά τα εργατικά δικαιώματα.

Η αλληλεγγύη η συναδελφική στα αφεντικά φέρνει ταραχή.

Mε την γκρίνια δεν αλλάζουν τα πράγματα

Τελικά υπάρχει πάτος στο βαρέλι; Μάλλον όχι από ότι φαίνεται. Σαν να μην έφταναν τα ατελείωτα ωράρια, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ο αυταρχισμός, η εντατικοποίηση και οι απολύσεις ,ήρθε να προστεθεί και το καινούριο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που ψήφισε η κυβέρνηση της Ν .Δ , αλλά και η σύμβαση της αύξησης του 1 € την ημέρα που υπέγραψε η ΓΣΕΕ

Τι έγινε τελικά και ήρθαν τούμπα τα πράγματα;

Πώς από τον Δεκέμβρη που ο Μαγγίνας παραιτούνταν και η κυβέρνηση υποχωρούσε, φτάσαμε στο να ψηφιστεί το νομοσχέδιο; Σίγουρα πάντως αυτό δεν οφείλεται στις ικανότητες του Κωστάκη, της Φάνης και της ΝΔ.

Οφείλονταν όμως σίγουρα στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Όταν δεν κάνεις πρώτο ζήτημα τα 7,5 δις που χρωστάνε τα αφεντικά στο Ι ΚΑ πολύ απλά τους κάνεις τις πλάτες, όταν δεν θέτεις τις άθλιες συνθήκες υγειονομικής περίθαλψης και τις πενιχρές συντάξεις, αλλά συζητάς με τεχνοκρατικούς όρους με την κυβέρνηση και τα αφεντικά υπερασπιζόμενος το νόμο Ρέππα, τότε απλά παίζεις το παιχνίδι τους.

Όταν κάποιοι κλάδοι μπαίνουν μπροστά με δυναμικές απεργίες (ΔΕΗ, ΟΤΑ) και οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων αφού τους ΅΅γεμίζουν΅΅ με λόγια, τους ΅΅αδειάζουν ΅΅ με πράξεις η μάλλον με απραξία, αφού τους αφήνουν μόνους τους, στην επίθεση που δέχονται από κυβέρνηση ,δημάρχους ,ΜΜΕ, τότε απλά αφήνεις τις απεργίες να ηττηθούν. Αλήθεια γιατί τόσο η ΓΣΕΕ όσο και το ΠΑΜΕ δεν τόλμησαν να βάλουν απεργία την περίοδο που οι απεργοί της ΔΕΗ και των ΟΤΑ έδιναν την μάχη μόνοι τους;

Όταν την μέρα που ψηφίζεται το νομοσχέδιο η ΓΣΕΕ καλεί σε συναυλία! ενώ το ΠΑΜΕ κάνει πορεία στην πρεσβεία (τι ποια πρεσβεία, την αμερικάνικη βέβαια) για το Ιράκ, υπάρχει κανένας εργαζόμενος/η που έχει αμφιβολίες πόσο συνέβαλλαν οι εργατοπατέρες για να περάσει το ασφαλιστικό.

Και ενώ ακόμη δεν είχε κλείσει το ασφαλιστικό η ΓΣΕΕ έτρεξε να υπογράψει τη νέα σύμβαση με τους εργοδότες ,μια σύμβαση που δίνει 1€ την ημέρα. Μετά από αυτή την αύξηση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έκανε δηλώσεις ικανοποίησης στα κανάλια .

Στο εμπόριο βέβαια ο σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων δεν έκανε τίποτα για την σύμβαση του κλάδου μας . Εκτός και αν η απεργία που έβαλε το ΠΑΜΕ στις 16/4 για να δείξει ότι αυτό έκανε μια απεργία περισσότερο από την ΓΣΕΕ μπορεί να θεωρηθεί ότι ανέδειξε το ζήτημα της σύμβασης. Αλλά εδώ δεν έγινε ούτε καν η τυπική συνέλευση του συλλόγου, έτσι κι αλλιώς υπάρχει το ΠΑΜΕ που αποφασίζει, οι εργαζόμενοι ακολουθούνε.

Το ερώτημα πλέον για όλους/ όλες μας δεν είναι το τι θα κάνουν οι εργατοπατέρες ,αλλά το τι θα κάνουμε εμείς; Θα συνεχιστεί ΅η σιωπή των αμνών΅ στους χώρους δουλειάς ή θα ψάξουμε να βρούμε νέους δρόμους συλλογικής διεκδίκησης. Θα αρκεστούμε στη γκρίνια και την μιζέρια του ΅τι να κάνω΅ ή θα κάνουμε κάτι όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Θα συνεχίσουμε να αφήνουμε τους εργατοπατέρες όλων των αποχρώσεων να παίζουν τα παιχνίδια τους στην πλάτη μας.

Στο εμπόριο υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν θέλει να συνεχιστεί αυτό.

Είναι ώρα λοιπόν να ξεκινήσουμε όλοι/ες όσοι δεν δεχόμαστε ότι η λύση είναι να κλειστούμε στον εαυτό μας να ανοίξουμε την κουβέντα για το πώς θα προχωρήσουμε.

Σε αυτή την διαδικασία δεν περισσεύει κανένας / καμμία.

Kαι πάλι για το JUMBO. Βαρεθήκαμε να γράφουμε

Στο Jumbo οι διευθυντές και τα στελέχη έχουν ξεφύγει τελείως. Βλέποντας ότι στην εντατικοποίση και στο ξεζούμισμα που έχουν επιβάλει στους εργαζόμενους δεν υπάρχει αντίσταση αποθρασύνονται. Μόνο που όλοι αυτοί οι γιάπηδες και τα στελέχη ξεχνάνε ότι η γη κινείται και ότι η δράση φέρνει αντίδραση.

Έτσι λοιπόν την Μεγάλη βδομάδα την πατήσανε .Θεωρώντας ότι οι λαμπάδες και τα παιχνίδια δεν πρέπει στιγμή να σταματήσουν να πουλιούνται ,εξάγγειλαν ένα πρόγραμμα που για την Μ .Παρασκευή προέβλεπε ότι τα μαγαζιά θα λειτουργούνε από τις 9 το πρωί ως τις 9 το βράδυ.

Τι και αν υπάρχει νόμος (Β .Δ 748/66,αρ.4) που ορίζει ότι τα εμπορικά καταστήματα την συγκεκριμένη μέρα ανοίγουν μετά τις 1 το μεσημέρι Τα Jumbo έχουν τους δικούς τους νόμους….

Όμως δεν τους πέρασε. Οι εργαζόμενοι άρχισαν να αντιδράνε και να ψάχνονται. Τελικά η Ομοσπονδία Ιδιωτ. Υπαλλήλων με επείγουσα ανακοίνωση ,καλούσε το Σώμα Επιθ. Εργασίας ( ΣΕΠΕ) και την αστυνομία να παρέμβει στα συγκεκριμένα καταστήματα την Μ. Παρασκευή.

Μετά από αυτό τα Jumbo άλλαξαν τα ωράρια και οι διευθυντές έτρεχαν για να ειδοποιήσουν το προσωπικό να πάει το μεσημέρι για δουλειά.

Εμείς πάντως λέμε ότι μέσα από αυτή την ιστορία αποδεικνύεται πως η αντίσταση έχει νόημα, πως οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη. Η αντίδραση λίγων εργαζόμενων έφερε αποτελέσματα πόσο μάλλον περισσότερων.

Υ.Γ. Επειδή υπήρχαν και άλλα μαγαζιά που είχαν ανοίξει νωρίτερα την Μ. Παρασκευή προτείνουμε να ανοίξει μια συζήτηση είτε με e-mail είτε στο blog για μορφές αντίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις.

1 Μάη 2008 - Aλήτες Λέρες Εργατοπατέρες


Σε προηγούμενη δημοσίευση για την απεργία στιs 19/3 είχαμε γραψει "Όσο είμαστε ενάντια στα αφεντικά πρέπει να είμαστε και ενάντια στη ΓΣΕΕ."
Έτσι και έγινε στην εκδήλωση για την εργατική πρωτομαγιά που κάλεσε η ΓΣΕΕ. Συλλογικότητεs εργαζομένων, ανεξάρτητοι εργαζόμενοι που δεν ανήκουν πουθενά ακόμα και χύμα κόσμοs που έκανε τον κόπο να περάσει από το πεδίο του Άρεωs γιούχαρε τουs εργατοπατέρεs τηs ΓΣΕΕ και τουs ανάγκασε κακήν κακώs να μαζέψουν τα μπογαλάκια τουs και να φύγουν.
Ήταν μια αρχή στην αντιπαράθεση που θα ανοίξει μετά το ξεπούλημα του απεργιακού αγώνα για το ασφαλιστικό και την κατάπτυστη συλλογική σύμβαση πείναs που υπέγραψαν.
Ολοι όσοι γέμισαν με κόσμο τη συγκέντρωση των εργατοπατέρων έκαναν τιs επιλογέs τουs με ποιουs θα συστρατευθούνε.
Αυτό που χρειαζόμαστε δεν ειναι άμαζεs και υποτονικέs ξεχωριστέs συγκεντρώσειs απλά για να βγάλουμε την υποχρέωση, αλλά ένα ανεξάρτητο εργατικό κίνημα, δομημένο πάνω στην αυτοοργάνωση με εργατικέs συνελεύσειs, ομάδεs δρασηs, σωματεία που τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι κάποιοι πεφωτισμένοι συνδικαλιστέs.
Θέλουμε να κάνουμε άγριεs εργατικέs απεργίεs ανεξέλεγκτεs από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία;
Ε τότε πρέπει και να αρχίσουμε να ασχολούμαστε ενεργά με αυτό που λέγεται εργατική υπόθεση (sic) και να αυτοοργανωνόμαστε σε κάθε χώρο δουλειάs.
Ιδού η ρόδοs...

(το βίντεο αλιεύθηκε από το athens indymedia)