Ο Ανδρέας Κουρής «τρέχει για τον πόνο του άλλου>> (!) με τη... φανέλα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Συμπληρώνονται σχεδόν δυο χρόνια από τότε που εμείς, οι απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis, αποφασίσαμε να συσπειρωθούμε προκειμένου να διεκδικήσουμε από τον γνωστό (και μη εξαιρετέο) μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή τους μισθούς 4,5 μηνών και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, από τότε που οδήγησε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis στη διάλυση και, τελικά, στη συντριβή.

Το ποιος είναι ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής είναι λίγο-πολύ γνωστό. Ιδιοκτήτης του ομίλου εταιρειών MAD που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με καλές δημόσιες σχέσεις και καλή πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, που εκμεταλλεύεται άγρια τους εργαζόμενούς του, εγκαθιδρύοντας κατά βούληση εργασιακές σχέσεις απλήρωτης εργασίας. Η ιδανική συνταγή, δηλαδή, για έναν σύγχρονο επιχειρηματία.

Τα τελευταίο το βιώσαμε κι εμείς στο πετσί μας, όταν πριν από 3 χρόνια ο Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis. Σε αυτό το διάστημα, στα πλαίσια μιας πρωτότυπης επιχειρηματικής κίνησης, κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Σχεδόν στους μισούς από αυτούς αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, με το σύνολο των οφειλόμενων να ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ.

Εδώ κι ενάμιση χρόνο, ο Ανδρέας Κουρής, ενώ ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει αυτά που οφείλει στους απολυμένους των Metropolis, ζει χλιδάτη ζωή και επιδίδεται σε πανάκριβα extreme sports. Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, «κατάφερε» να βρει σε μία μέρα 100.000 ευρώ για να πληρώσει την εγγύηση της αποφυλάκισής του, έπειτα από τη σύλληψή του για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis προς το Δημόσιο.

Εντούτοις, ο υπόδικος Ανδρέας Κουρής παρακρατεί παράνομα τα χρήματα που μας οφείλει και τα επενδύει κατ’ εξακολούθηση σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Έτσι, διοργάνωσε με τα οφειλόμενα που έχει τσεπώσει, τόσο τα δικά μας όσο και διαφόρων άλλων (Δημόσιο, δισκογραφικές εταιρείες, ιδιοκτήτες των μαγαζιών που νοίκιαζε κ.λπ.) πολλά γκλαμουράτα και άκρως προσοδοφόρα για την τσέπη του events στα οποία περιλαμβάνονται: τα Βραβεία MAD, ο ελληνικός τελικός και η αποστολή στη Eurovision με απευθείας ανάθεση και με αδιαφανείς διαδικασίες από το ΔΣ της ΕΡΤ λίγο πριν από το λουκέτο που έβαλε η κυβέρνηση, το MADWALK, και πάλι τα Βραβεία MAD και, τελευταία, το Mad North Stage Festival, στα πλαίσια και εντός της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Τα τελευταία δυο χρόνια δίνουμε έναν αμείωτο σε ένταση αγώνα, στο δρόμο και στα δικαστήρια, έχοντας αποφασίσει να μη χαρίσουμε ούτε μια σταγόνα από τον ιδρώτα μας στον Ανδρέα Κουρή. Εξοργισμένοι/ες από την προστασία που παρέχεται στην εργοδοτική ασυδοσία, δεδομένου ότι, παρόλο που έχουμε κερδίσει μέχρι στιγμής όλα τα δικαστήρια με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί εις βάρος του πρώην εργοδότη μας, είναι γνωστό ότι η απονομή δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές είναι κάτι παραπάνω από αργή. Γεγονός που εξοργίζει όλους τους εργαζόμενους που έχουν βρεθεί στη θέση μας.

Έχοντας μπει στην επίμονη διαδικασία να παλεύουμε για τα αυτονόητα, βρεθήκαμε μπροστά σε μια ακόμη έκπληξη που ξεχείλισε την οργή μας, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο ανελέητος εργοδότης Ανδρέας Κουρής, που τα τελευταία χρόνια οικοδομεί την περιουσία του στις πλάτες μας καταδικάζοντάς μας στη φτώχεια, μεταμορφώθηκε και σε φιλάνθρωπο ανθρωπιστή. Και αποφάσισε να δείξει την έμπρακτη αγάπη και συμπάθεια για τον συνάνθρωπό του ανακοινώνοντας ότι «το MAD τρέχει με την μη κυβερνητική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας» την ερχόμενη Κυριακή 10 Νοεμβρίου. Και πάθαμε σοκ όταν διαπιστώσαμε ότι η ομάδα του MAD, που θα στελεχωθεί από 30 παρουσιαστές και στελέχη του καναλιού, θα συμμετέχει στον Μαραθώνιο υπό το κεντρικό σύνθημα της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα «Τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου»! Με απλά λόγια, και δίχως καμιά απολύτως «μετάφραση», ο Ανδρέας Κουρής, ενώ μας έχει ρίξει στην ανέχεια, έχοντας προκαλέσει πόνο σε εμάς και τις οικογένειές μας, ισχυρίζεται ότι «τρέχει για τον πόνο του άλλου»: προφανώς… όχι για τον δικό μας.

Μη θεωρώντας απαραίτητο να αναλύσουμε γιατί με τέτοιες κινήσεις επιχειρηματίες όπως ο Ανδρέας Κουρής «ξεπλένουν» το διαβρωμένο από τις απάνθρωπες δραστηριότητές τους πρόσωπο, αλλά και τα χέρια τους από την ανήθικη συμπεριφορά που επιδεικνύουν απέναντι στους εργαζόμενους με το μόχθο των οποίων στήνουν και αναπτύσσουν τις επιχειρήσεις τους, σκεφθήκαμε να προχωρήσουμε αμέσως σε δημόσια καταγγελία για το γεγονός προς δύο παράλληλες κατευθύνσεις: κατά πρώτο, σε ό,τι αφορά αυτή την παραπλανητική κίνηση του Ανδρέα Κουρή και, κατά δεύτερο, σε ό,τι αφορά την «πλάτη» που, αυτή τη φορά, βάζει σε έναν τέτοιο επιχειρηματία το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Εντούτοις, δεν αφήσαμε την οργή και το θυμό να μας κυριαρχήσουν, και ο βασικός λόγος ήταν ότι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι μια διεθνής ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση που παρέχει επείγουσα βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν πληγεί. Εκτός της βοήθειας που προσφέρουν σε διεθνές επίπεδο, το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης έχει δραστηριοποιηθεί και στη χώρα μας με δράσεις για τους αστέγους και στην υποστήριξη ευπαθών ομάδων σε διάφορες γωνιές της χώρας. Πολλοί από εμάς, άλλωστε, έχουν συνδράμει στο έργο τους, κάποιοι και σαν γονείς μέσα σε σχολεία.

Έτσι, αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με τη διοίκηση του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης προκειμένου να ενημερώσουμε τα στελέχη της για την κατάσταση στην οποία μας έχει φέρει ο Ανδρέας Κουρής και για τη βαθιά ανηθικότητα της, κατά τα λοιπά, «ηθικής» του κίνησης, να τρέξει ως MAD μαζί με την ομάδα τους «για τον πόνο του άλλου», τη στιγμή που έχει προκαλέσει, και επιμένει να προκαλεί, ανείπωτο πόνο σε εμάς.

Πράγματι, έτσι κι έγινε. Η διοίκηση του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μας άνοιξε τις πόρτες της σχεδόν αμέσως, και στις 16 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε συνάντηση 5μελούς αντιπροσωπείας των απολυμένων των Metropolis με τον πρόεδρο του ελληνικού τμήματος, κ. Χρήστο Χρήστου, και με εκπρόσωπο του γραφείου Τύπου της οργάνωσης. Σε αυτή, ζητήσαμε ρητά και κατηγορηματικά να «παγώσουν» τη συμμετοχή του MAD του Ανδρέα Κουρή στον Μαραθώνιο μαζί με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και να παρέμβουν ώστε να σταματήσει η παραπλανητική προβολή αυτής της συμμετοχής από την ιστοσελίδα του MAD, ωσάν το κανάλι να είναι χορηγός επικοινωνίας, κάτι που μας διαβεβαίωσαν ότι δεν ίσχυε. Από την πλευρά τους, τα στελέχη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μας εξήγησαν ότι δεν μπορούν να ελέγχουν και να ξέρουν το ποιόν του κάθε επιχειρηματία που συμμετέχει στην ομάδα τους και ότι κρατούν ουδέτερη στάση. Τους απαντήσαμε ότι για τον συγκεκριμένο επιχειρηματία, πλέον, ξέρουν, ότι το ενδιαφέρον τους για «τον πόνο του άλλου» δεν μπορεί να παραβλέπει τα αίτια που τον γεννούν, και τους ζητήσαμε να τηρήσουν μια ξεκάθαρη και τολμηρή στάση, να το σκεφτούν και να μας απαντήσουν.

Μια εβδομάδα αργότερα λάβαμε γραπτή επιστολή με την υπογραφή του προέδρου του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην οποία αναφέρεται ότι η οργάνωση δεν θα μπορούσε να εμποδίσει σε καμία περίπτωση τη συμμετοχή της ομάδας του MAD στον Μαραθώνιο μαζί με τη δική τους ομάδα. Οι λόγοι που επικαλείται ο πρόεδρος της οργάνωσης είναι το πλούσιο ανθρωπιστικό της έργο, το οποίο εξαρτάται από τους δωρητές και που είναι επιβεβλημένο να συνεχιστεί, και το διεθνές καταστατικό της, το οποίο καθορίζει τα όρια των κινήσεών της.

Στην απαντητική επιστολή δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στην παραπλανητική κίνηση του Ανδρέα Κουρή να εμφανίζει ψευδώς (αλλά εντέχνως) το MAD ως χορηγό επικοινωνίας της οργάνωσης στον Μαραθώνιο. Η επιστολή αποδίδει τη συμμετοχή του καναλιού στον Μαραθώνιο μαζί με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε πρωτοβουλία των εργαζομένων του, γεγονός που επ’ ουδενί δεν μπορεί να ισχύει, εφόσον θα τρέξουν ως εργαζόμενοι του καναλιού και όχι ως άτομα.

Θα ξεπεράσουμε την αντίφαση που προκύπτει από την επιστολή όταν αναφέρεται ότι η συνεργασία με το MAD δεν δημιουργεί στην οργάνωση καμιά ανάγκη για ανταποδοτικά οφέλη, ενώ λίγο πριν λέγεται ρητά ότι «ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός μάς προσέφερε δωρεάν βήμα για λίγες ημέρες κατά την περίοδο των εγγραφών, ώστε να επικοινωνήσουμε τη δράση μας στο κοινό του».

Ωστόσο, θα σταθούμε σε ένα σημείο που επικαλείται το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης και το οποίο θεωρούμε ότι μας αγγίζει: στον «σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στους ευάλωτους και αποκλεισμένους πληθυσμούς σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, η επιβίωση των οποίων κρέμεται από μια κλωστή».

Κι αυτό γιατί, κατά πως φαίνεται, η διοίκηση του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης νίπτει τας χείρας της απέναντι στο αίτημα που της υποβάλαμε, ως σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, και στρέφει το κεφάλι της αλλού. Αρνείται να δει τις καταστάσεις που επικρατούν γύρω της, στο εσωτερικό της χώρας, επιλέγοντας μια πολιτική και μια τακτική που στοχεύει μεν στην παροχή βοήθειας, αλλά παραβλέπει τα οφθαλμοφανή αίτια που δημιουργούν την ανάγκη για την παροχή αυτής της βοήθειας. Κοιτάζει, δηλαδή, τα τετελεσμένα όταν οι άνθρωποι φτάνουν στην εξαθλίωση, αλλά όχι τους υπαίτιους που τους οδήγησαν σε αυτήν και που κατά κανόνα «τυγχάνει» να είναι αυτοί που κατέχουν ολοκληρωτικά των πλούτο, πολλοί από τους οποίους, ίσως, αποτελούν τους στυλοβάτες της οργάνωσης ως φιλεύσπλαχνοι δωρητές της. Κι ας μην επαναλάβει ξανά η διοίκηση του ελληνικού τμήματος ότι δεν μπορεί να ξέρει το ποιόν του καθένα που τη στηρίζει. Όσο κι αν κάτι τέτοιο θα ήταν όντως δύσκολο να εξακριβωθεί σε διεθνές επίπεδο, για τον Ανδρέα Κουρή είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί από πρώτο χέρι.

Έτσι, το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης περιορίζεται σε μια σφαίρα δράσεων που καθοδηγούνται από το μουχλιασμένο καταστατικό της «αδυνατώντας», απ’ ότι φαίνεται, να αντιληφθεί τις συνθήκες της νέας φτωχοποίησης, πόσο μάλλον να εντοπίσει τα αίτια που την προκαλούν. Μιας οργάνωσης η οποία, βέβαια, υπολογίζει τις σχέσεις ανάγκης και άρα εξάρτησης που τη συνδέουν με τους πλούσιους δωρητές της – αναιρώντας έτσι τον ίδιο τον ιατρικό της ρόλο, ο οποίος θα επέτασσε λογικά ως καλύτερη θεραπεία την πρόληψη.

Απ΄ ό,τι φαίνεται, οι διοικούντες του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κοιτάζουν μονόπλευρα τον πόνο του άλλου και λειτουργούν στα πλαίσια μια ηθικής χωρίς… σύνορα. Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στους ευάλωτους και αποκλεισμένους, νοείται επιλεκτικά για κάποιους ενώ για άλλους όχι; Για το ελληνικό τμήμα της οργάνωσης, εμείς, οι απλήρωτοι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis, δεν είμαστε, φαίνεται, ούτε ευάλωτη ούτε αποκλεισμένη κοινωνική ομάδα, δεν έχουμε την ανάγκη να αισθανθούμε ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η επιβίωσή μας μετά από δυο και πλέον χρόνια απληρωσιάς και ανεργίας δεν κρέμεται από μια κλωστή, και, κυρίως, δεν χρειάζεται να τρέξει κανείς για τον πόνο μας. Και το επισημαίνουμε αυτό έχοντας πλήρη επίγνωση ότι οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται ανά τον κόσμο σε συνθήκες επισιτιστικής κρίσης, δηλαδή, σε περιβάλλοντα δυσκολότερα από αυτά της Ελλάδας.

Και, φυσικά, θα συμφωνήσουμε με την οργάνωση ότι οι ανάγκες των συνανθρώπων δεν θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο κανενός είδους σκοπιμότητας. Μόνο που, δυστυχώς, στην πράξη, η αμετακίνητη στάση της μας δείχνει ότι αυτό που πρωτίστως υπηρετεί η οργάνωση είναι η σκοπιμότητα της ίδιας της ύπαρξής της, η οποία, καλώς ή κακώς, συνδέεται με την προβολή της στα μέσα ενημέρωσης και με τις ευεργεσίες των πλούσιων δωρητών της, εκτός του απλού κόσμου.

Έτσι, η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μπορεί να τρέχει την ερχόμενη Κυριακή στον Μαραθώνιο της Αθήνας με το επικοινωνιακό σύνθημα «τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου» χωρίς διόλου να την απασχολεί και έχοντας καθαρή συνείδηση για το γεγονός ότι μαζί της θα τρέξουν επιχειρήσεις όπως το MAD, οι ιδιοκτήτες των οποίων όχι μόνο έχουν προκαλέσει οδυνηρό πόνο στους άλλους –σε μας, εν προκειμένω–, αλλά, ακόμα περισσότερο, έχουν μετατρέψει τη ζωή τους σε κόλαση. Και, καλά, αυτή την υποκρισία την αντιλαμβανόμαστε από τον Ανδρέα Κουρή, και είμαστε σίγουροι ότι έχει τους λόγους του να την επιδεικνύει, θεωρώντας ότι δεν θα τον πάρει κανείς είδηση, ώστε να την αξιοποιήσει ο ίδιος με πολλαπλούς τρόπους στο μέλλον. Αλλά τη συγκάλυψη αυτή της υποκρισίας και, εντέλει, τον εξωραϊσμό της από το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, λόγω της δήθεν αδυναμίας τους να τη σταματήσουν, ειλικρινά αδυνατούμε να την κατανοήσουμε. Ούτε και θέλουμε από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, αν κάποιοι από εμάς βρεθούν στο εγγύς μέλλον στον δρόμο ως άστεγοι, να έρθουν τότε να μας περιθάλψουν: θα είναι πια αργά, και το μόνο που θα έχουν να μας προσφέρουν θα είναι άλλη μια γερή δόση υποκρισίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ζητάμε από το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, να ματαιώσει τη συμμετοχή της ομάδας του MAD στον Μαραθώνιο της Αθήνας μαζί με την ομάδα της οργάνωσης.

Επειδή, ακόμη και η υποκρισία έχει τα όρια της,

καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας

έξω από τα γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα 

(Μιχαλακοπούλου και Ξενίας)

την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 3:30 μ.μ.

Απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis