Για εμάς και διάφορα άλλα υλικά που πιθανόν να σας ενδιαφέρουν

Kάλεσμα για συνάντηση των εργαζομένων στα Μetropolis

συνάντηση στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής την Κυριακή 3 Απριλίου στις 7.00 μ.μ.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες,

Εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύπλευρη επίθεση από τη νέα εργοδοσία των καταστημάτων METROPOLIS, έπειτα από την εξαγορά τους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή.

 Αρχικά, με την προσπάθεια καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών, στη συνέχεια με δεκάδες απολύσεις που συρρίκνωσαν τον αριθμό των εργαζομένων τουλάχιστον κατά ένα τέταρτο, με το λουκέτο σε έξι καταστήματα και τελευταία με τη συνεχή και ολοένα μεγαλύτερη καθυστέρηση της καταβολή των μισθών.

 Τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης είναι σε όλους γνωστά. Η μείωση του προσωπικού είναι αισθητή σχεδόν σε όλα τα τμήματα των καταστημάτων και οι εργασιακές συνθήκες κάθε μέρα που περνά γίνονται ακόμη χειρότερες. Επιπλέον, οι όλο και μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων δυσχεραίνουν την επιβίωσή των εργαζομένων.

Από την άλλη εργοδοτες και διευθυντες μετα απο συνεχιζόμενη κακοδιαχειριση εχουν οδηγήσει τα καταστήματα σε συρρίκνωση λέγοντας μάλιστα ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες. Την ίδια στιγμή, αιωρούμενες φημολογίες δεν αποκλείουν ακόμη και το σενάριο της πτώχευσης.

Μέχρι τώρα εργοδότες και διευθυντες βγάζανε τη δουλειά και στηριζαν τζίρους και κέρδη στη δουλειά και τις εξειδικευμένες γνώσεις των εργαζομένων στα Metropolis. Την «πλάτη» που τους ζητούν τώρα να βάλουν, την βάζουν εδώ και χρόνια καθημερινά με την εργασία τους. Οτιδήποτε παραπάνω τους ζητούν ισοδυναμεί με εκμετάλλευση και αυθαιρεσία και θα τους βρουν απέναντί τους. Αφού δεν τους έδωσαν στο παρελθόν κανένα μερίδιο από τα κέρδη τους, δεν έχουν σήμερα κανένα δικαίωμα να χρεώνουν σε αυτούς τις ζημιές τους.

Την ίδια στιγμή που η καθημερινότητα στα METROPOLIS γίνεται όσο περνάει ο καιρός όλο και δυσκολότερη με άμεσο αντίκτυπο στην προσωπική ζωή του κάθε υπαλλήλου, ο εργοδότης Ανδρέας Κουρής εφαρμόζει ανάλογες αντεργατικές μεθόδους και σε άλλες επιχειρήσεις του, όπως το MAD, παρόλο που οι υπόλοιπες επιχειρηματικές του δραστηριότητες επεκτείνονται συνεχώς τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό

Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση κανείς δε μπορεί να μας πει σίγουρα ότι η εργοδοσία δεν πρόκειται να προχωρήσει σε νέες απολύσεις και ότι οι καθυστερήσεις στους μισθούς των εργαζομένων δεν πρόκειται να μη συνεχιστούν και στο προσεχές μέλλον. Η αντιμετώπιση που είχαν οι υπάλληλοι από την εργοδοσία μέχρι και σήμερα δείχνει ότι αυτό είναι το μοντέλο που έχει υιοθετήσει για εκείνους. Τέλος είναι φανερό ότι ο ρυθμός με τον οποίο οι όποιες καταβολές των καθυστερουμένων μισθών γίνεται αυτή τη στιγμή αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στην εκτόνωση της  αγανάκτησης και της οργής των εργαζομένων.

Για να σταματήσει η παράνομη κατακράτηση των μισθών, για να μπει φραγμός στις απολύσεις, για να σταματήσει η εργοδοτική επίθεση, είναι απαραίτητο να συσπειρωθούμε άμεσα και να οργανωθούμε

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους των METROPOLIS σε συνάντηση στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
την Κυριακή 3 Απριλίου στις 7.00 μ.μ.
 

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

Λόντου 6 (β’ όροφος) Εξάρχεια, 210-3820537, sylyp_vivliou@yahoo.gr

Ενημέρωση από την κινητοποίηση στην ΓΣΕΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Δευτέρα 21/3/2011 και ώρα 13.00μ.μ, η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ενάντια στη απόλυση του Απόστολου Καψάλη, αποτελούμενη από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνδικαλιστές και εργαζόμενους, πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την εργοδοσία (ΓΣΕΕ) του παραπάνω συναδέλφου μας και συνδικαλιστή - μέλος του ΔΣ του σωματείου εργαζόμενων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Από μέρους του προέδρου της ΓΣΕΕ κ.Παναγόπουλου, έγινε δεκτή 9μελης επιτροπή εργαζόμενων-συνδικαλιστών για να συζητηθεί το θέμα της απόλυσης του συναδέλφου μας και να δοθούν απαντήσεις σε επιμέρους ζητήματα που αναδεικνύονται γύρω από την γενικότερη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Δεν είναι μόνο η απραξία της απέναντι στην επίθεση που δέχεται ο εργαζόμενος λαός αυτήν την περίοδο, αλλά και η υιοθέτηση πρακτικών και αντιλήψεων που θυμίζουν στυγνό εργοδότη.
Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης έθεσε μια σειρά ζητημάτων και ερωτήσεων όπως :

· οι παράνομες και αυθαίρετες μεθοδεύσεις στο εργασιακό καθεστώς του Α. Καψάλη
· η μη αναγνώριση της εργασιακής σχέσης του ως αορίστου χρόνου
· η μη αναγνώριση της συνδικαλιστικής του ιδιότητας, ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος των εργαζόμενων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
· η μη καταβολή δεδουλευμένων
· η βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας με απειλή την απόλυση
· η παράτυπη αποδοχή της εργασίας με «μπλοκάκι» και η μη αναγνώριση μισθωτής εξαρτημένης εργασίας
· την αποδοχή εργολαβιών και ελαστικών μορφών εργασίας μέσα στους χώρους εργασίας που ανήκουν στην ΓΣΕΕ
· τα ζητήματα ηθικής τάξεως που απορρέουν από την αντεργατική συμπεριφορά της ηγεσίας της ΓΣΕΕ
· τα ζητήματα διαχειρίσεις των χρημάτων που προέρχονται από τους εργαζόμενους της χώρας, μιας και ο κ. Παναγόπουλος επικαλέστηκε την οικονομική στενότητα και την αδυναμία καταβολής μισθών ως δικαιολογία πολλών από τις αποφάσεις του

Πέρα από γενικότητες, ασάφειες και υπεκφυγές καμία ουσιαστική απάντηση δεν δόθηκε από την μεριά του προέδρου της ΓΣΕΕ παρά μόνο μια αόριστη υπόσχεση για μη απόλυση του Α.Κ και για συνάντηση μαζί του χωρίς να προσδιορίζει, ούτε τον χρόνο ή τον τρόπο, ούτε το περιεχόμενο της σχέσης εργασίας, που άλλωστε είναι και το ζητούμενο.
Σε όλους μας ήταν εμφανής η προσπάθεια παρακώλυσης και αποπροσανατολισμού της συζήτησης. Η απειλή της απόλυσης με το έναν ή τον άλλο τρόπο, παραμένει και θα συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά μέχρι να δικαιωθεί ο Αποστόλης Καψάλης και να ξεκαθαριστεί πλήρως το εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται μέσα στη ΓΣΕΕ.

Αθήνα 21/3/2011
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ενάντια στη απόλυση του Απόστολου Καψάλη

O Παναγόπουλος απολύει - Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη ΓΣΕΕ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας από πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία αλλά και από εργατικές πρωτοβουλίες πραγματοποιήθηκε τη δευτέρα 23/3, έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ για την απόλυση του Α. Καψάλη, εργαζόμενου στο ΙΝΕ-ΓΣΕΕ από την ΓΣΕΕ. Καθόλη τη διάρκεια που η αντιπροσωπεία των σωματείων ήταν μέσα και μίλαγε με τον εργοδότη, έξω από τη γσεε ακούγονταν συνθήματα όπως "η γσεε δεν είναι των εργατών είναι τα τσιράκια των αφεντικών, αλήτες λέρες εργατοπατέρες" κ.α
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης.
Και έπεται συνέχεια....
πανό διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία τησ ΓΣΕΕ


Προωθείστε και δημοσιεύστε παντού.


Καλούνται συνδικάτα, συλλογικότητες, φορείς, σωματεία και μεμονωμένοι εργαζόμενοι να υπογράψουν το συνημμένο ψήφισμα-καταγγελία και να το αποστείλουν στις εξής διευθύνσεις:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. president@gsee.gr, ineapolysi@gmail.com
 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
ΨΗΦΙΣΜΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Σε μια περίοδο γενικευμένης επίθεσης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ στα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα, μια μόλις εβδομάδα πριν από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ για το Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, η ηγεσία της ΓΣΕΕ ευθυγραμμίζεται πλήρως με την μνημονιακή πολιτική. Αντί να οργανώνει την εργατική αντίσταση απέναντι στην επέλαση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας προβαίνει σε στοχευμένες απολύσεις με στόχο την ολοκλήρωση της υποβάθμισης και της απαξίωσης του ερευνητικού της φορέα(ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ).

Στον καταθλιπτικό ορίζοντα που διαμορφώνεται για την εργατική τάξη της χώρας μας, αντιλήψεις και λογικές που μπορούν να σταθούν στον αντίποδα αυτής της εξέλιξης πρέπει να σιγήσουν. Δυστυχώς το έργο αυτό ανέλαβε στο μέτρο που της αναλογεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Αμέσως μετά την απομάκρυνση του επιστημονικού συμβούλου Γιώργου Ρωμανιά ανακοινώθηκε η εκδικητική και αντι-συνδικαλιστική απόλυση του Απόστολου Καψάλη.
Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος, ερευνητής εργασιακών σχέσεων και μέλος της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων στο ΙΝΕ, προφανώς προκαλεί επειδή προσπαθεί να κάνει καλά την δουλειά για την οποία πληρώνεται με χρήματα των εργαζομένων αυτής της χώρας.
Μαζί με άλλους συναδέλφους του στο ΙΝΕ συνδράμουν επί σειρά ετών στην τεκμηρίωση και στην επεξεργασία των θέσεων και των διεκδικήσεων του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος με γνώμονα την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της μισθωτής εργασίας. Φαίνεται ότι οι αναλύσεις και οι εισηγήσεις του συναδέλφου Καψάλη σχετικά με τις πρόσφατες αντεργατικές ανατροπές και τις προτάσεις αντιμετώπισής τους ενόχλησαν την ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία μετατρέπεται για άλλη μια φορά σε στυγνό εργοδότη. Δεν φτάνει που μέσα στους χώρους της ανέχεται την ελαστική εργασία και τις εργολαβίες προβαίνει τώρα και στην απροκάλυπτη απόλυση του συναδέλφου Καψάλης και μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία του ΙΝΕ σε συνέχεια των εντεινόμενων σε βάρος του πιέσεων και αποκλεισμών.
Θεωρούμε ότι σε συνθήκες ραγδαίας επιδείνωσης των συνθηκών απασχόλησης και διαβίωσης του κόσμου της εργασίας εργαλεία όπως το ΙΝΕ πρέπει όχι μόνον να διατηρηθούν αλλά και να ενισχυθούν. Το όχι και τόσο πρωτότυπο πρόσχημα των δεινών οικονομικών της ΓΣΕΕ αφενός, δεν μπορεί να καλύψει τις πολιτικές μεθοδεύσεις και αφετέρου, γεννά ένα τεράστιο ζήτημα σχετικά με την αξιοποίηση εργατικού και δημόσιου χρήματος την διοίκηση της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Απαιτούμε:

  • Την άμεση ανάκληση της απόφασης για την απόλυση του συναδέλφου Απόστολου Καψάλη και την παύση κάθε σε βάρος του δίωξης
  • Την συνέχιση της απρόσκοπτης και ανεξάρτητης λειτουργίας του ερευνητικού έργου του ΙΝΕ
  • Την άμεση κατάργησης κάθε ευέλικτης μορφής εργασίας σε όλες τις δομές της ΓΣΕΕ
  • Πλήρη διαφάνεια και έλεγχο των οικονομικών της ΓΣΕΕ

Aπολύσεις στα καταστήματα GETITNOW.GR

Πάνω από 30 απολύσεις έγιναν στα καταστήματα get it now, του ομίλου Digital Shopping ιδιοκτησίας Γερμανού-Λαμπράκη-Ρέστη.
Το getitnow είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα για αγορές μέσω internet και τηλεφώνου. Στηθήκαν αρχικά (Μάρτιος 2010) 30 καταστήματα πανελλαδικά, με σκοπό πωλήσεις, τιμολόγηση παραγγελιών και εξυπηρέτηση πελατών.
Το ωράριο των καταστημάτων είναι συνεχές 09:00-21:00. Οι εργαζόμενοι σε κάθε κατάστημα (της Αθήνας και σε κάποια της επαρχίας) ήταν 3. Ύστερα από μια περίοδο σχετικής αναδουλειάς με κάποιες ανοδικές τάσεις, από το φθινόπωρο και μετά – και όσο πλησίαζαν οι γιορτές - η δουλειά άρχιζε και ανέβαινε, με κορύφωση φυσικά τις γιορτές των Χριστουγέννων, όπου ακόμα και 3 άτομα ήταν λίγα για να βγάλουν τη δουλειά. Όλοι εργάζονταν με πολλή υπερένταση και αρκετές παραπάνω ώρες. Αφού λοιπόν οι εισπράξεις πήγαν αρκετά καλά, τουλάχιστον για την εποχή, το ευχαριστώ προς τους εργαζόμενους ήταν …απολύσεις!
Εν μια νυκτι ,και λίγο μετά την αλλαγή του χρόνου, ανακοινώθηκε στους υπευθύνους των καταστημάτων να επιλέξουν ανάμεσα στους άλλους 2 εργαζόμενους ποιος θα είναι αυτός που θα αποχωρήσει, με συνοπτικές διαδικασίες…
Αποφασίστηκε ότι όσα καταστήματα είχαν 3 υπαλλήλους θα συνέχιζαν με 2 χωρίς να τροποποιηθεί το συνεχές ωράριο, εκτός των περιόδων αδειών που μετατρέπεται σε «σπαστό».
Αυτή η τελευταία λεπτομέρεια φυσικά έγινε για να αποφευχθεί η καταβολή υπερωριών…
Η επίσημη τοποθέτηση της διοίκησης για τις απολύσεις ήταν, εκτός φυσικά από το δημοφιλές «περικοπές», ότι ο αρχικός σχεδιασμός των καταστημάτων ήταν διαφορετικός, και περιελάμβανε εκτός των πωλήσεων και της εξυπηρέτησης πελατών, και διανομές κατ’ οίκον (!), πράγμα που δεν υλοποιήθηκε.
Προφανώς και κανείς δεν πιστεύει τέτοιες δικαιολογίες, ειδικά από τη στιγμή που τα ίδια τα αφεντικά της εταιρίας, έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναθέτουν διάφορες δουλειές στους εργαζόμενους, όπως «ανέβασμα» προϊόντων στο site, μοίρασμα φυλλαδίων (!) στην περιοχή κ.α.
Για ακόμα μια φορά οι συνέπειες της κρίσης πέφτουν πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, με σκοπό τα κέρδη να μείνουν ανέπαφα.
Θα μας βρουν απέναντι τους.

Απολύσεις και Τρομοκρατία στο Βερόπουλο

Η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Βερόπουλος, ακολουθώντας την «πεπατημένη οδό» των άλλων μεγάλων επιχειρήσεων με σκοπό την «εξυγίανση» του, ξεκίνησε τις απολύσεις των 8άρων υπαλλήλων του, με την λογική των προσλήψεων 4ωρων, με ελάχιστα έως καθόλου εργασιακά δικαιώματα.
Ο απολογισμός των τελευταίων ημερών είναι 3 εργαζόμενοι στην Ν. Σμύρνη, 1 στα Άνω Πετράλωνα και 2 στο Μεταξουργείο.
Η εντολή που είχε δοθεί στους εργαζόμενους που συνεχίζουν να εργάζονται στα καταστήματα – με αβέβαιο και το δικό τους μέλλον - είναι να μην διαρρεύσει ότι απολύονται συνάδερφοι τους άλλα ότι είτε αποχωρούν οικιοθελώς, είτε συνταξιοδοτούνται. Απειλώντας τους έτσι ότι θα βρεθούν και αυτοί άνεργοι, στον δρόμο.

Γ.Δ

Κάλεσμα για ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στα καταστήματα METROPOLIS

από athens indymedia
Σε καζάνι που βράζει έχει μετατραπεί η αλυσίδα των καταστημάτων Metropolis έπειτα από τη συστηματική καταλήστευση των εργαζομένων, αρχικά με τη μέθοδο της μεθοδικής καθυστέρησης καταβολής των δεδουλευμένων που ξεκίνησε από τον περασμένο Ιούλιο και, πλέον, με τη μη καταβολή του μισθού του Φεβρουαρίου.
Πρόκειται για το αποκορύφωμα της εργοδοτικής τακτικής της νέας ιδιοκτησίας των άλλοτε κραταιών καταστημάτων Metropolis, του Ανδρέα Κουρή του ομίλου MAD (και πλειάδας άλλων εταιρειών), υιού του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Παρόν», Μάκη Κουρή, και ανιψιού του Γιώργου Κουρή ιδιοκτήτη της «Αυριανής» και μεγαλομετόχου του τηλεοπτικού σταθμού «ALTER».
Είχαν προηγηθεί η απόπειρα μονομερούς καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών που έπεσε στο κενό, περίπου 70 απολύσεις, το λουκέτο σε έξι καταστήματα, οι συστηματικές απειλές και η τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ακολουθήθηκαν ποικιλότροπες τακτικές άλλοτε για να κατευναστεί η οργή των εργαζομένων και άλλοτε για να επιβληθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Αρχικά, οι καθυστερήσεις της καταβολής των δεδουλευμένων γινόταν για χρονικά διαστήματα μερικών ημερών, στη συνέχεια συστηματοποιήθηκαν στο χρονικό διάστημα της εβδομάδας - πάντα με γραπτό ηλεκτρονικό προειδοποιητικό σημείωμα εκ της διευθύνσεως στο οποίο ζητούνταν η κατανόηση των εργαζομένων - και αποκορυφώθηκαν με την μη καταβολή του Φεβρουαρίου, την ταυτόχρονη κατάργηση των προειδοποιητικών σημειωμάτων και την άρνηση οποιασδήποτε δέσμευσης για το πότε ακριβώς θα καταβληθούν τα χρωστούμενα την ίδια στιγμή που τρέχει ο μισθός των ημερών του Μαρτίου.
Μέσα από διπρόσωπες τακτικές, τη μια φορά τα καθυστερημένα δεδουλευμένα καταβάλλονται (για ευνόητους λόγους) μόνο στους εργαζόμενους στα σημεία πώλησης, ενώ στην παρούσα φάση η εργοδοσία κατέβαλλε προκαταβολή 200 ευρώ σε όσους υπαλλήλους το “ελέησαν”, προφανώς ως χαρτζιλίκι για την εθελοντική εργασία που τους υποχρεώνει πλέον να προσφέρουν.
Την ίδια στιγμή που, ενώ έχουν παγώσει οι απολύσεις (προφανώς λόγω αδυναμίας καταβολής των αποζημιώσεων) το ένα διευθυντικό στέλεχος μας προτρέπει να αποχωρήσουμε λαμβάνοντας τις αποζημιώσεις μας και το άλλο ομολογεί κυνικά ότι χρήματα για αποζημιώσεις δεν υπάρχουν.
Την ίδια στιγμή που επικαλούνται ότι οι καθυστερήσεις και η μη καταβολή των δεδουλευμένων γίνονται για να πληρωθούν σφραγισμένες επιταγές (προφανώς έως ότου αφήσουν να σφραγιστούν άλλες;), που προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο επικαλούμενοι - παραμυθιάζοντάς μας - τις προθέσεις της εταιρείας για άνοιγμα νέων καταστημάτων (όταν γνωρίζουμε ότι δρομολογείται το κλείσιμο κι άλλων), που αιωρούνται σενάρια που θέλουν την επιχείρηση να οδεύει προς πτώχευση. Την ίδια στιγμή που απειλούσαν ότι όσοι θα συμμετείχαν στην τελευταία γενική απεργία θα βρεθούν αντιμέτωποι με την μετάθεσή τους σε μαγαζιά που βρίσκονται στο άλλο άκρο της Αθήνας.
Είναι φανερό ότι, μέσα σε αυτό το στημένο σκηνικό (και αφού μας ζητούν, πλέον, να βάλουμε «πλάτη» για τη σωτηρία της επιχείρησης) αυτό που επιδιώκουν είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών προκειμένου να μας ωθήσουν σε παραιτήσεις, ώστε να μας αφανίσουν αναίμακτα, δίχως να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Βέβαια, η νέα εργοδοτική επίθεση του μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν εκδηλώνεται μέσω.. αόρατων δακτύλων. Υλοποιείται μέσω των δικών του έμπιστων διευθυντικών στελεχών που προσέλαβε με εξωφρενικά παχυλούς μισθούς, συγκριτικά με αυτούς που καταβάλλονται στους υπόλοιπους εργαζόμενους, ανίδεων στο χώρο της δισκογραφίας, αλλά με ύποπτη φήμη από προηγούμενες δουλειές σε επιχειρήσεις που είχαν θητεύσει. Μέσω διευθυντικών στελεχών που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να συρρικνώσουν το εύρος της επιχείρησης.
Και είναι απορίας άξιο, όχι το γιατί τα συγκεκριμένα καλοπληρωμένα στελέχη δεν παραιτούνται έπειτα από την παταγώδη αποτυχία που επέφεραν οι επιλογές τους στη συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά το γιατί παραμένουν στη θέση τους τη στιγμή που ισχυρίζονται ότι η παύση πληρωμών τους αγγίζει… ισότιμα με τους υπόλοιπους εργαζομένους. Μήπως, απλά, επειδή τους αρκούν αυτά που τρώνε από το παραμάγαζο που έχουν στήσει εκεί μέσα;
Από την άλλη, ο Ανδρέας Κουρής δεν είναι ούτε πρωτοεμφανιζόμενος ούτε νεόκοπος, επιχειρηματίας και, συνεπώς, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την επιλογή των συγκεκριμένων προσώπων από την εργοδοσία άστοχη, ούτε καν αποτυχημένη.
Και πώς να θεωρήσουμε ανεξάρτητη τη στάση του εργοδότη Κουρή απέναντι στους εργαζόμενούς του, όταν γνωρίζουμε ότι την τακτική της μη καταβολής των δεδουλευμένων την ακολουθεί συστηματικά και στις άλλες του επιχειρήσεις, προκειμένου να επεκτείνει τις δραστηριότητές του ακόμη και στο εξωτερικό; Ότι όταν εξαγόρασε τα Metropolis δικαιολογούσε την καθυστέρηση των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους του MAD επικαλούμενος ότι προηγείται η μισθοδοσία των Metropolis, αφού με αυτή την εξαγορά θα έσωζε και τους ίδιους, προκαλώντας έτσι το μένος των εργαζόμενων του MAD εναντίον μας; Ότι τα χρήματα, που γέμιζαν τα ταμεία των Metropolis «μετακόμιζαν» προς τα ταμεία των άλλων του επιχειρήσεων;
Πως μπορούμε να αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις της επιχείρησης για τα δάνεια που θα έρθουν (και δεν έρχονται), για το δήθεν άνοιγμα νέων καταστημάτων, για τα κιόσκια που θα ανοίξουν σε άλλους χώρους, όταν γνωρίζουμε ότι η δυναστεία των Κουρήδων έχει στηθεί πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων τους; Και πώς να παραβλέψουμε ότι ο θείος, Γιώργος Κουρής, ακολουθεί ακριβώς την ίδια τακτική με τον ανιψιό του Ανδρέα, μη καταβάλλοντας επί δύο μήνες τους μισθούς στους 700 εργαζόμενους του τηλεοπτικού σταθμού ALTER και χρωστώντας συνεχώς στους εργαζόμενους που απασχολεί στις εφημερίδες «Αυριανή» και «Φίλαθλος»;
Συνάδελφοι, στο πρόσφατο παρελθόν σιωπήσαμε για τις απολύσεις των συναδέλφων μας επιλέγοντας τον ατομικισμό (ή πιο απλά κοιτάξαμε την πάρτη μας) με μια λογική που έλεγε πως αυτό που συμβαίνει δίπλα μας δεν θα αγγίξει εμάς. Κοιτάξαμε να σώσουμε το τομάρι μας, κάτι που τελικά αποδείχθηκε ότι δεν συμβαίνει στην πράξη αφού, πλέον, είμαστε όλοι εξίσου ευάλωτοι απέναντι στην τρομοκρατία της εργοδοσίας. Όταν η εργοδοσία έπαιρνε με το μέρος της κάποιους από εμάς, εξαγοράζοντάς τους με παραπάνω ψίχουλα και επιτελικές θέσεις, δεν καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε τις καταστάσεις. Και το κυριότερο, δεν καταφέραμε να αυτοοργανωθούμε μέσα από ένα σωματείο, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για... ατομικές εκτελέσεις.
Απέναντι στην ανελέητη εργοδοτική επίθεση που δεχόμαστε αυτή τη στιγμή - και έως ότου καταφέρουμε να οργανωθούμε περισσότερο, αφού μόνο συλλογικά μπορούμε να επιτύχουμε την ανακοπή της εργοδοτικής επίθεσης που δεχόμαστε - το τελευταίο όπλο που μας απομένει είναι να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ μέχρι την καταβολή των χρωστούμενων και την αποκατάσταση της ροής της μισθοδοσίας μας.
Να προχωρήσουμε σε ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ τώρα, γιατί είναι κάτι που ο καθένας και η καθεμία μπορεί να το πράξει, λίγο έως πολύ, από το πόστο του ώστε να ανατρέψουμε την απάνθρωπη επίθεση του ιδιοκτήτη των καταστημάτων Metropolis.
Στην πραγματικότητα, αυτό το έχουμε ξανακάνει (ένα χρόνο πριν) όταν απείχαμε ατύπως από τα καθήκοντά μας στην πώληση, τότε που μας ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους για την επιβολή της τετραήμερης εργασίας. Μια κίνηση, που σε συνδυασμό με τη μεγάλη συμμετοχή μας στη Γενική Απεργία, που συνέπεσε αμέσως μετά, είχε ως αποτέλεσμα τη ματαίωση της καθιέρωσης της τετραήμερης εργασίας και τη συνεπακόλουθη αυθαίρετη μείωση των μισθών μας, αφού ο Κουρής πήρε το μήνυμα από τα άδεια ταμεία.

Εργαζόμενοι- εργαζόμενες στα Metropolis

Η εργοδοτική αυθαιρεσία στην AGRINVEST Α.Ε

Στις 31/12/2010, τελευταία ημέρα του χρόνου, η AGRINVEST Α.Ε., εταιρεία ειδών διακόσμησης, έκανε πρωτοχρονιάτικο δώρο σε 10 υπαλλήλους της, την απόλυση τους. Αιτία των απολύσεων η πτώση της κερδοφορίας του αφεντικού, που από τις πολλές χιλιάδες ευρώ που «καθάριζε» κάθε μήνα έχασε το 40 % συνολικά μέσα σε ένα χρόνο λόγω οικονομικής κρίσης. Αυτό οδήγησε στο λουκέτο του καταστήματος Αλίμου και στο πέταγμα των εργαζομένων στο δρόμο.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο εργοδότης είχε συνηθίσει να δουλεύει με τουλάχιστον 6 μετανάστες στην αποθήκη με μαύρη, ολοήμερη, εφταήμερη εργασία. Για τους υπόλοιπους «προνομιούχους» υπαλλήλους ίσχυε η 6ήμερη 9ωρη χωρίς ρεπό εργασία ακόμα και προ κρίσης. Η εργασιακή πίεση, το διευρυμένο ωράριο, οι εκβιασμοί και οι απειλές ενισχύονταν στο έπακρο σε εορταστικές περιόδους αιχμής όπου οι υπάλληλοι των καταστημάτων εργάζονταν 12 ώρες την ημέρα 7 ημέρες την εβδομάδα για ένα μήνα, ΑΠΛΗΡΩΤΑ.
Ο υπεύθυνος του καταστήματος Αλίμου, και συνεταίρος του αφεντικού, αφού λόγω αντίστασης των υπαλλήλων δεν κατάφερε να περάσει την ολοήμερη εργασία και για την χριστουγεννιάτικη περίοδο του 2010, εκδικητικά, άφηνε στο μαύρο σκοτάδι τους εργαζόμενους σχετικά με την τύχη του μαγαζιού και την δική τους. Χαρακτηριστικά, όταν οι υπάλληλοι ρωτούσαν για το αν θα κλείσει το μαγαζί για να ψάξουν για δουλειά, αποκρινόταν «Όποιος νομίζει ότι μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να βρει ξανά δουλειά ας φύγει από μόνος του». Ο υπεύθυνος χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να διασπάσει τους εργαζόμενους και για να τους αναγκάσει να δουλεύουν όλη μέρα: παρατηρήσεις για να μην συζητάνε μεταξύ τους, πρόκληση ανταγωνισμού ανάμεσα τους, απειλές, κάλπικες υποσχέσεις για απορρόφηση στα άλλα καταστήματα της εταιρείας κλπ.

Tο πικρό ημερολόγιο του Metropolis – Tromopolis Νο2

Παύση πληρωμών

Αρχές ’90 ξεκινάει να χτίζεται η γνωστή αλυσίδα καταστημάτων μουσικής Metropolis. Μέσα σε δέκα χρόνια καταφέρνουν να κυβερνούν το λιανικό εμπόριο της μουσικής. Στο σχεδόν μονοπωλιακό καθεστώς που επιβάλουν τα Metropolis, δισκάδικα μικρά και μεγάλα, συνοικιακά και ιστορικά κλείνουν. Μεγάλες εταιρείες ταπεινώνονται και ελέγχονται λειτουργώντας πολλές φορές ως παραρτήματα του Metropolis,και μικρές εταιρείες κλείνουν χωρίς καμία αξιοπρέπεια. Επώνυμες αλυσίδες καταστημάτων, συνεταιρισμοί, αλλά και σύλλογοι δισκοπωλών που προσπαθούν να αντισταθούν αποδυναμώνονται και καταστρέφονται με την αρωγή και των δισκογραφικών εταιρειών.

Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται πίσω από τις τολμηρές για την εποχή επιχειρηματικές κινήσεις των τότε ιδιοκτήτων Αφων Τοπιντζή, την επιθετική πολιτική τους, την τεράστια οικονομική επιφάνεια που απέκτησαν σύντομα (δίνοντάς τους σημαντικό πλεονέκτημα στον έλεγχο της δισκογραφικής αγοράς αφού οι επιταγές τους ήταν το πιο σίγουρο χαρτί της αγοράς) και την ιδιόρρυθμη κατά πολλούς διαχείριση του προσωπικού τους.
Βλέποντας οι τότε ιδιοκτήτες την αγάπη των υπαλλήλων τους για την μουσική, την όρεξή τους να δουλέψουν στο μουσικό χώρο, τις τολμηρές και πρωτότυπες ιδέες τους, τους αντάμειψαν πλουσιοπάροχα(!) με απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Μέσα στο παράδοξο αυτό εργασιακό καθεστώς -που δεν διδάσκεται πουθενά- όλα δούλευαν ρολόι. Από μισθούς βέβαια μεγάλη πείνα, το βασικό, με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Ακόμα και τα στελέχη δεν πήραν ποτέ μισθούς που έπαιζαν σε αντίστοιχες σε μέγεθος αλυσίδες της πιάτσας. Και παρόλο που τα αφεντικά πλουτίζανε με εξωφρενικούς ρυθμούς, οι υπάλληλοι μένανε με το βασικό μισθό. Με μοναδικό αντάλλαγμα την ευκαιρία να δουλεύουν στο χώρο της μουσικής που τόσο αγαπούσαν. Κάποιοι από αυτούς δώσανε ψυχή και σώμα στην ατελείωτη απληστία των Τοπιτζήδων χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που υπάλληλοι δούλευαν 16 ώρες ή δέχονταν τηλεφωνήματα από τα αφεντικά 2.00 το βράδυ.

Όταν στα τέλη των ‘00 η μουσική βιομηχανία ξεκίνησε παγκοσμίως να παραπατάει, στην ψωροκώσταινα της γράφανε επικήδειο. Όταν το λιανικό εμπόριο φτερνιζόταν η δισκογραφία έμπαινε στην εντατική. Τότε οι σοφοί, για την τσέπη τους, Αφοί Τοπιντζή ιδιοκτήτες των Metropolis αποφάσισαν να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Βρήκαν έναν πρόθυμο αγοραστή στο πρόσωπο του Ανδρέα Κουρή. Μοσχοπούλησαν την εταιρεία τους, σκούπισαν τα ταμεία και τέλος χωρίς καμία ευαισθησία προς τους υπαλλήλους τους που τόσα χρόνια δουλεύανε σαν καλά σκυλιά, τους έδωσαν προίκα στο νέο αφεντικό τους.

Ο περήφανος για την αγορά του, ο δραστήριος (χα), ο επιτυχημένος(χάχα) και ο δαιμόνιος(χάχανα) επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής μόλις κατάλαβε την φόλα που είχε μέσα το μπιφτέκι, έκανε ότι θα έκανε κάθε σωστό αφεντικό. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε μερικές σοφές κινήσεις της εργοδοσίας.

-Αφού έπαιξε λίγο με το καινούργιο απόκτημα αυτός και το σόι του εξαφανίστηκε από τα Metropolis. Δεν είναι και τόσο glamour τελικά τα καινούργια παιχνίδια του. Εδώ είναι που το αμπέλι μένει άφραγο.

-Προσέλαβε δικά του έμπιστα στελέχη απολύοντας παράλληλα τους παλιούς έμπειρους διαχειριστές. Στελέχη, εκκαθαριστές που εκτός από την ύποπτη φήμη που τους ακολουθούσε από τις προηγούμενες δουλειές τους δεν είχαν καμία ιδέα τι πάει να πει δισκογραφία. Για να καταλάβουν και οι μη γνώστες, είναι σαν να προσλάβει το βιβλιοπωλείο «Πολιτεία» γενικό διευθυντή που δούλευε στου Χυτήρογλου και να του πει να κάνει εμπορική συμφωνία με τον Λιβάνη. Γέλασε και ο κάθε πικραμένος στις δισκογραφικές εταιρείες. Εδώ είναι που χάθηκε κάθε ίχνος επιχειρηματικού prestige της εταιρείας.

-Αδυνατώντας να πληρώσει επιταγές (κατά τα τελευταία λεγόμενα της διεύθυνσης ψάχνουν λεφτά για να καλύψουν επιταγές την τελευταία στιγμή), καθυστέρει συστηματικά πληρωμές προς προμηθευτές, ενοίκια, ΔΕΗ και υπαλλήλους. Εδώ είναι που χάθηκε με μιας η εικόνα της αξιόπιστης εταιρείας.

-Έκλεισε 6 μαγαζιά, αφήνοντας ολόκληρες περιοχές που μονοπωλούσε (θυμηθείτε ότι την προηγούμενη δεκαετία τους είχε κλείσει όλους) χωρίς να προσπαθήσει να βρει μικρότερους και οικονομικότερους χώρους διατηρώντας την παρουσία του ή ακόμα και να βάλει μέσα στα μαγαζιά του κάποιο άλλο είδος προς πώληση. Καταστήματα φιλέτα που ήταν σημεία αναφοράς στις πόλεις ή τις περιοχές που βρίσκονταν. Ποιοι άραγε τα πήραν τώρα και ποιοί επωφελήθηκαν από αυτήν την κίνηση ίσως θα έπρεπε να το δούμε καλύτερα. Εδώ είναι που αρχίζει να χάνεται η αίσθηση της ισχυρής αλυσίδας καταστημάτων.

-Προβληματική και ύποπτη διαχείριση των εξόδων. Δεν χρειάζεται και master στα οικονομικά για να καταλάβεις ότι το να σπαταλάς πανάκριβο, ολοκαίνουργιο και πανέμορφο εμπορικό χώρο στο κεντρικό κατάστημα της Πανεπιστημίου για γραφεία, ενώ το ευρύτερο κέντρο βρωμάει από φτηνούς χώρους είναι διοικητική πατάτα. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να μαζευτείς λίγο όταν είσαι διευθυντής σε μία εταιρεία που παραπαίει. Ήθος χρειάζεται που δεν περισσεύει. Η μάσα και η μίζα έχει όρια. Εδώ είναι που χάθηκε η εμπιστοσύνη προς την διοίκηση.

-Εφαρμογή 4ημερης εργασίας. Για το γελοίο της ιστορίας να αναφέρουμε ότι ανακοινώθηκε παραμονές γενικής απεργίας. Μη συνηθισμένος, από το MAD που πληρώνει το προσωπικό όποτε θυμηθεί και κανείς δεν τολμάει να μιλήσει, ο Κουρής στις τελευταίες μέρες της φυσικής του παρουσίας στο Metropolis δέχτηκε ισχυρή αντανακλαστική αντίδραση από το προσωπικό του αναγκάζοντας τον να υποχωρήσει. Προσωρινά, αφού το αμέσως επόμενο διάστημα ξεκίνησε άλλου τύπου περικοπές στην μισθοδοσία. Εδώ είναι που χάθηκε η μοναδική ευκαιρία για δημιουργία σωματείου.

-Απολύσεις. Πάνω από 70 απολύσεις που δεν δημιουργήσανε καμία αντίσταση από τους συναδέλφους. Η διεύθυνση φρόντισε με την αιώνια αλάθητη πρακτική, διαίρει και βασίλευε στους πιο επιρρεπείς να σπάσει την ενότητα των εργαζομένων. Και δυστυχώς υπήρξε και η ασθένεια των συναδέλφων που λέει «μακριά από τον κώλο μας και όπου να ‘ ναι». Ας μετρήσουν οι συνάδελφοι πόσες θέσεις εργασίας χαθήκανε στο όνομα του οικονομικού προβλήματος. Ας προβλέψουν οι συνάδελφοι ποιος είναι ο επόμενος και πότε είναι η σειρά τους. Ας φανταστούνε πως είναι να απολύεσαι και οι συνάδελφοί σου να σφυρίζουν αδιάφορα. Εδώ είναι που χάθηκε η εργασιακή ασφάλεια και η συναδελφική αλληλεγγύη.

-Εφαρμογή νέου πρωτοποριακού ωραρίου «έμπνευσης Metropolis», που λέει ότι το 8ωρο είναι 9.00 έως 18.00. Εφαρμογή κυλιόμενου 5μερου σε όλους τους υπαλλήλους. Εδώ είναι που αρχίζει να χάνεται και η ζωή μας.

Οι εργαζόμενοι των Metropolis λένε:

Ότι θα προσπαθήσουν ακόμα μια φορά για το Metropolis, με όπλα τους την γνώση και την εμπειρία τους, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν και με μοναδικό κίνητρο την αγάπη τους για την μουσική. Είναι και αυτή η ηλίθια αίσθηση ότι αυτό το μαγαζί είναι και δικό τους δημιούργημα. Σε αντίθεση με τους νέους φωστήρες αυτού του μαγαζιού που όταν ακούν LCD SOUNDSYSTEM νομίζουν ότι μιλάμε για τηλεοράσεις, και ότι η επιτυχία μεταφράζεται σε Ευρώ και εξουσία.

Ότι σημασία έχουν οι θέσεις εργασίας και όχι μια επιπόλαια κόντρα με την ιδιοκτησία. Γι’ αυτό και ύστερα από δύο χρόνια αφόρητης εργοδοτικής πίεσης φτάνει τώρα η στιγμή που ακούγονται φωνές απελπισίας.

Ότι μπορούν και βάζουν πλάτη σε κάθε δύσκολη στιγμή χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα.
Έχουν γίνει άθλοι στο παρελθόν (πως λειτούργησε το καμένο μαγαζί σε χρόνο ρεκόρ;
πως άνοιγαν μαγαζιά για πλάκα χωρίς προσωπικό;
πως έκανε αυτούς τους τρελούς τζίρους κάθε Δεκέμβριο χωρίς κάλυψη εποχιακών θέσεων;
πως χτίστηκε αυτή η μονοπωλιακή επιχείρηση με βασικούς μισθούς;)

Κάτω από την απειλή της πτώχευσης, της ολοκληρωτικής απώλειας όλων των δικαιωμάτων η διεύθυνση ζητάει πλάτη από τους εργαζόμενους, μέχρι να βρεθούν χρηματοδότες(!), ζητάει χρόνο για να καλύψει τις υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές, ζητάει υποταγή στην επιθετική και καταστροφική επίθεση στις ζωές μας, ζητάει τώρα πια και εργασία χωρίς αμοιβή επ’ αορίστου. Όμως αυτή την φορά δεν ζητάει μόνο πλάτη, ζητάει σβέρκο, ζητάει και κώλο.

Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν τα τρώμε μαζί, γιατί πρέπει να πεινάμε μόνο εμείς;

Γι’ αυτό συνάδελφοι να πάρουμε θέση για το μέλλον μας. Στην γαλέρα που βουλιάζει δεν λύνουν ποτέ τις αλυσίδες από τους κωπηλάτες. Στις βάρκες χωράνε μόνο τα αφεντικά.

Εργαζόμενοι –ες στα Metropolis

Μetropolis - στάση πληρωμών

Και η κοροϊδία στα metropolis συνεχίζεται....
Τα αφεντικά του δισκάδικου metropolis (κουρής - Mad TV ) αποφάσισαν ετσιθελικά να μην πληρώσουν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, αφήνωντας το γενικά και αόριστα για το πότε θα πληρωθούν. Δεν αμφιβάλουμε ότι θα επικαλεστούν την κρίση για τις συγκεκριμένες πρακτικές, μόνο που δεν πρόκειται να πείσουν κανέναν.
Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε αναλώσιμο προϊόν στα επιχειρηματικά σχέδια της εργοδοσίας.
Τα αφεντικά να είναι σίγουρα ότι αναμένεται συνέχεια από την πλευρά των εργαζομένων του εμπορίου και όχι μόνο! Σε κάθε νεώτερη εξέλιξη θα ενημερώσουμε και από τo blog μας

Στην αδιαλλαξία της wind, οι εργαζόμενοι εντείνουν τις κινητοποιήσεις

(μας στάλθηκε στο email και το αναδημοσιεύουμε)

Οι εργαζόμενοι στην Wind έχουμε ξεκινήσει αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να αποκρούσουμε τις άδικες επιλογές της διοίκησης της εταιρίας.

Αντιστεκόμαστε:

Στην μείωση των εισοδημάτων μας που επιχειρεί η διοίκηση της εταιρίας και ο διευθυντής του τμήματός μας Νίκος Μπάμπαλης, γνωστός από την υπόθεση των υποκλοπών της Vodafone.

Συγκεκριμένα, επιχειρείται η ανατροπή στον επί 17 χρόνια τρόπο αμοιβής της ετοιμότητας (standby) με στόχο την μείωση των εισοδημάτων μας από 600 € μέχρι 1500 €.

Παράλληλα, προωθείται η εντατικοποίηση στην εργασία της ετοιμότητας (standby) κάνοντας την εξοντωτική, αδύνατη και αβάσταχτη. Μας αναγκάζει να εργαζόμαστε 2-3 εβδομάδες με καθεστώς ετοιμότητας ώστε να διαθέτουμε εντελώς τον εαυτό μας μόνο για τις ανάγκες της επιχείρησης. Δουλειά και μόνο δουλειά μέχρι τελικής πτώσης χωρίς κανένα δικαίωμα σε προσωπική και οικογενειακή ζωή.

Με περίσσιο θράσος οι διοικούντες βαπτίζουν δίκαια τα μέτρα και πως γίνονται για χάρη της ποιότητας της εργασίας μας.

Η διοίκηση της εταιρίας επέλεξε να αρχίσει την επίθεση από εμάς τους τεχνικούς γιατί είμαστε από το πιο δυνατό και συσπειρωμένο κομμάτι του σωματείου μας. Είχαμε πρωτοπόρο ρόλο στην ίδρυση του Σωματείου το 2005, ματαιώνοντας τις απολύσεις μας και το πέρασμά της συντήρησης του δικτύου και εμάς ως εργαζόμενων σε εργολάβους, που μας περίμεναν μισθοί πείνας και άθλιες συνθήκες εργασίας.

Αγωνιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας.

Στρέφει πρώτα σε εμάς τα βέλη της δείχνοντας πως θέλει να ξεμπερδέψει με το πιο διεκδικητικό τμήμα της εταιρίας και αν περάσει τις επιλογές της να δώσει σαφές μήνυμα στους υπόλοιπους συναδέλφους μας πως τους περιμένει εργασιακός μεσαίωνας.

Οι συνάδελφοι του Radio Transmission Operation (RTO) Αθήνας που έχουμε στην ευθύνη της την συντήρηση των σταθμών βάσης για να μιλάνε οι συνδρομητές της εταιρίας, ξεκίνησαν πρώτοι την αποχή από την εργασία της ετοιμότητας (standby) την Πέμπτη 17/02/2011 μια ημέρα μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων από το Τμήμα Προσωπικού της εταιρείας στο ΔΣ του σωματείου.

Καλέσαμε τον διευθυντή του Δικτύου Ν. Μπάμπαλη σε άμεση συνάντηση ώστε να ακούσει την αντίθεσή μας και να αποσύρει την άδικη απόφαση. Εκείνος επέλεξε να μας συναντήσει 4(τέσσερις) ημέρες μετά κατηγορώντας μας πως αφήσαμε το δίκτυο για τόσες ημέρες χωρίς συντήρηση, παραβλέποντας την δική του τεράστια ευθύνη να μην μας συναντήσει αυθημερόν αλλά και να αποφασίσει τα μέτρα για την ετοιμότητα αγνοώντας τις ανάγκες μας.